Alle inzendingen over eromheen

Zij kunnen mij niet horen In de ruimte eromheen Het bos is zonder bomen En de ruimte eromheen Kan de leegte binnenkomen God Wat voel ik mij alleen…

Die openbare ruimte, die van iedereen die ruimte met die bankjes en die bomen met een hekje eromheen, wordt niet genoemd in de nota ruimte, die van iedereen die nota ruimte met die letters en die woorden met een zinnetje eromheen.…

Soms denk ik mijzelf alleen; jij slaat je duizend armen eromheen. Als je dan alles bij elkaar optelt, zijn we één.…

ik droeg je negen maanden (ik, jouw mam) tot de plek waar jij ter wereld kwam en vanaf daar zal ik je dragen al mijn dagen achtereen in alles eromheen…

Let wel: dit geldt voor hen alleen, want in de sloten eromheen daar heb ik nog meerkoetjes.…

Gladgestreken aarde met alleen een steen en een hart eromheen onuitwisbaar waar in stilte en in rust de zon jouw graf zacht kust waar het lijden niet meer is slechts herinnering en gemis…

Toch kan niemand eromheen: hier helpt geen fopspeen.…

Alleen een liedje en niets eromheen? Zo vecht je tevergeefs. Ze staan alleen.…

een huis is een rechthoek om de ruimte het lichaam omkadert zichzelf jouw leven een blauw stipje op het canvas contrast tot de leegte eromheen niet zonder reden juist daar geplaatst waar het moet zonder denken ziet het oog soms een glimp van de waarheid…

Kind van tijd en onbesef Vestigt u hier in uw habijt uw brief met aanhef getekend met zwart krijt De dood onlangs kwam mij te vroeg waarlangs de lans ook mij begroef niet in aarde of in steen of in de ruimte eromheen was er plaats voor deze gek vanachter een gesloten hek…

het druilt in de stad somber en alles is nat Op de kille vlakte van plas en steen hippen een kraai en duif rond een oliebol omzichtig gepik van deze twee en hoopvol dansen twee spreeuwen eromheen even sta ik stil en aanschouw het tafereel dan ga ik mijn weg als evenzoveel…

als ik verder moet laat me gaan het mag geen scheiding heten geen treurnis eromheen voor mij geen traan een lach is goed graag neem ik mee de blije groet die ik op weg mag ontmoeten ergens ooit geweten zal ik in niets nergens nooit verdwenen zijn diep vanbinnen verblijf ik voor wie werkelijk zoekt…

ik zie, ik zie jouw wereld en de donkere nachten eromheen je behoudt de schreeuw, de dwaling wanneer het tij tot sterven roept tot droogte eenmalig, mijn lippen bleek maar de zee sterft niet, mijn lief en ik zal teder zijn uit het licht langs je heen glijden, omlaag naar de duinen en het zingen ervan ik zal het water zijn…

Heel hard fietste ik en De huizen, auto’s en mensen Vlogen als streepjes aan mij voorbij Ineens was daar jouw gezicht Het was net een waterval waarin een blad was gevallen het dook mee de diepte in en borrelde pas tellen later weer op Zo kwam jouw gezicht Ineens uit die streepjes Alles eromheen was al weggespoeld En de hele weg naar…

Want wat ik ook probeerde, niets van mijn hand zag meer het levenslicht: ik klaagde steen en been ‘t kwam door de drukte eromheen die maakte dat niets lukte: die opgefokte, allesverstikkende gekte die mij de das om deed, mij nekte Ik besloot dus om niet mee te doen aan mijn zogenaamde nationale plicht ik lap dit alles nu aan laars en…

We gaan een BUNDEL uitbrengen, Gurien en ik, geniéten van de voorpret en ál het werk eromheen, maar vergeten toch zéker niet door wie dit tot stand kwam.…

met je mooie blauwe ogen kijk je me aan een glimlach op je gezicht moe, maar voldaan je hebt nog geen besef geen benul van de wereld om je heen jij bent nog zo onschuldig met een eigen wereldje eromheen slapen, spelen, eten is alles wat je nodig hebt en mensen die om je geven nu en heel je leven jij bent mijn kleine broertje 23 jaar…

De mislukking ingepakt in dozen zonder opschrift dozen die niets verraden van de vijf smaken van de liefde, haar netels en het plakgras eromheen Bij jouw spullen de misverstanden de stille pijn van afstand en niet na te vertellen grapjes die ik meteen vergat in mijn verlangen naar gezelligheid Dag dozen…

Mensen staren naar mij op de zeldzame dagen dat ik me anders kleed Iemand die bijzonder is kan dat niet lang zijn of mensen drommen eromheen, ze jagen weg wie in de weg staat wie daar woont of werkt buren worden vervangen door gasten en ze leveren commentaar op je rol in de voorstelling die je eigen leven is en niet meer is…

Geschonden Ozon Het regent reeds elf maanden Wolken trekken samen ineen De lucht kan het niet verwerken De leegte eromheen Creërend ijle ruimte in het niets Angstig kijk ik omhoog Mijn ogen verkrampen Zoekend naar de regenboog Door betraande ogen zie ik kleuren Daar was hij mocht het toch gebeuren De kleurenboog aan de hemel Er…

De leepo liedert leeg naar huis (het grient en graait voortdurend gruis) de klamte kladdert eromheen; het is nog helemaal alleen.…

Soms zien haar ogen hetzelfde als hij een huis op het platteland met een tuin eromheen. Een man die uien snijdt voor het eten, een vrouw die tussendoor nog even haar moeder belt. Dan horen haar oren hetzelfde als hij muziek van Chopin en Bach.…

De regenboog verscheen terwijl ik faxte naar u, Die kleurenpracht, die liefde eromheen. Het is als het gevoel van nu, Zo troostend ook meteen. Alsof de regenboog zo uit de hemel kwam, Om hier op aarde te vertellen.. Hoe mooi het op hen overkwam, Om ons het daarmee te laten verkennen.…

Anatomie is simpel er zijn miljarden voorbeelden van vrouwen zoals ik reproductiekamers in een stevig bekken darmen vol bouwstenen eromheen Dat is de ronde kern van mijn lichaam, mijn bestaan Twee machtige benen eronder om het voedsel te halen en een smalle bovenbouw voor ondersteunende diensten Ik ben eraan gewend, heb geleerd…

Z'n handen passen eromheen, of ze voor elkaar geschapen zijn. Of hij er aan toe was, dat weet geen mens, maar vanaf dat ie thuiskwam, had ie maar één wens. Die brulde hij door het huis. Geef me nou toch koffie anders ben ik geen méns! Nou zit hij daar stil te genieten van z'n welverdiende bakkie troost.…

Mijn ziel Die is het kwetsbaarst Die ziet niet iedereen Want wat het snelste pijn doet Beschermt je het meest De laagjes eromheen Verschillen menigmaal Soms alle stoffen die er zijn En soms alleen maar voile Mijn ziel, Die is het mooiste Die krijgt niet iedereen Maar wie aandachtig kijkt Ziet ‘m door het stof heen Ongezien Zie…

Wolken kussen zachtjes de sneeuw tussen donker broos hemels steen helderblauw koel slapend water betoverend diep groen eromheen Fabelachtig mooi stuk natuur door weer en wind gecreëerd droomland en paradijs tegelijk hier zijn ooit engeltjes afgemeerd Mijlenlang zal ik ooit tijdloos reizen in de duisternis van het machtige heelal om te…

Gezondheid, een slang eet uit de schaal in haar hand Ik krijg een stoel in de hof en een beker kruidendrank Half slapend zie ik een slang uit de tempel komen Ik voel haar aan mijn teen likken, maar ik droom van een jongeman die zacht zalf smeert op de zweer die mij kwelt Ik krijg een stok mee en de geest van de slang windt zich eromheen…

Hing het slot eromheen Het metaal schuurde Een oud bekend geluid, dit piepen en dit kraken Het deed me denken aan al die vorige winters en aan het knarsen van ijs. De lucht is zwaar en kil. Stil, alsof het de zomer wil bewaren - conserveren…

haar handen om mijn armen gebonden, steeds strakker eromheen ik voel geen pijn en geen emotie ik ben verdoofd van top tot teen.…