Alle inzendingen over gemerkt

Nu tal van ouders in Amerika Hun kinderen naar merken gaan vernoemen Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen Want ga de consequenties maar eens na: Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani Om zo een schijn van stijl te concipiëren Terwijl het enkel zal stigmatiseren Die uiterst statushongerige branie De hoon die zo'n Armanikind zal…

Haar oude handen die altijd hadden gewerkt lagen nu stil in haar schoot Ze had het zelf niet eens gemerkt zat in haar stoel en sliep naar de dood…

Dames die momentaan vaak toiletwaarts gaan worden gemerkt als galeislaven ...…

Ik heb er niets van gemerkt Dan dans ik maar als een Balinese Dat trekt me meer dan een Chinese!…

blaas ik stof uit mijn handpalm asse wordt het en tegen-licht kristallen vuur in mijn huid gegrift ik ben de zwart-bevlekte de brand-gemerkte vlucht in het verhaal van geheim en stilte…

Ik heb een tijd in Amsterdam gewerkt Maar ben nu met de noorderzon verdwenen Met medeneming van een doos vol stenen, Waar niemand trouwens iets van heeft gemerkt. Alleen ben ik nu voor mijn diamanten Hier op het worldwide web op zoek naar klanten.…

Het begon als vrienden Toen ging het naar beste Daarna werd het meer Ik was gelukkig Maar het mocht niet Mijn stemmetje verjoeg je weer Je beloften van vrienden blijven Daar niets van gemerkt Vriendschap verdreven door liefde Vind je dat zelf niet erg?…

Ik zal Meneer van Dalen zo gaan missen De winkelchef die in zijn Albert Heijn Voor iedereen 'n vader leek te zijn Maar hoe kon ik me nou toch zo vergissen Ik had in al die jaren niet gemerkt Dat Piekema daar nooit echt heeft gewerkt!…

Waardoor ik dinsdagmiddag heb gemerkt Dat haar gemoed ook mijn gemoed bewerkt.…

Francesca vond zijn leeftijd geen bezwaar, Zij had bij Berlusconi, haar verloofde Nog niks gemerkt van vuur dat in hem doofde, Hoe krijgt zo ’n ouwe bok dat voor elkaar? Francesca heeft ons zijn geheim verraden: “Het is geen man van woorden, maar van daden”.…

Mijn zicht is beperkt Ik zie alles wazig nu Nu jij er niet bent om mijn ogen te openen en alles weer voelbaar te voelen Ik heb wel gemerkt dat ik soms te haastig doe Heb geen rust gekend om mijn ogen te openen Begrijpen wat ze bedoelen…

Leeg en onaangetast Nog steeds onbewerkt De toekomst nog onvast Zonder kleur gemerkt Onschuldig zonder wonden Raakt de kuisheid niet meer rein Maar ik heb nu gevonden Dat schuld ook mooi kan zijn De kleur is niet meer daar Door mijn hand weggeboend Nog een exemplaar Door mijn pen ontgroend…

Stel dat men u een taakstraf heeft gegeven Dan leert de reclassering u een lesje Ze geven u zo'n fel oranje hesje Waarop met zwarte letters staat geschreven Dat u nu voor de samenleving werkt Waarmee u voor uw leven bent gemerkt.…

In ‘t Heelse katholieke internaat Gaf plotseling een grote groep de geest Voor Philips waren zij aan ’t werk geweest Maar die ziet in dat feit geen enkel kwaad “Wij hebben niets gemerkt van wantoestanden”. Maar ooit moet toch een lampje zijn gaan branden?…

“Dat heb ik nu gemerkt, dus draai ik bij, Zodat u hopelijk weer stemt op mij.”…

Dat grijze steden geuren Gedoopt in vrouw'lijk weemoed Met halogeen ingekleurd Waar gelach verdriet ontmoet Gezichten door drank gemerkt Verloren ogen kijken Wee mijn geliefde Polen Laat mij mijn liefde blijken…

Nooit ervaren, wel gemerkt daarentegen. Nooit samen, nooit alleen. Nooit gelijk, maar oneven één.…

En wie ben ik in wat ik doe in welke waarheid ik mij thuis mijn grens bepaald door wat mij voedt en wie ik lief ik ken slechts dat in wat ik zie in wat ik prevel als mijn naam mijn hart gemerkt daar waar geraakt en in gemis toon mij een dag waar ik mij weet waar ruimte meer is dan ik heet.…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

je bent niet eens hier toen tijd in het raam verscheen verlegde ik mijn blik van zin tot zin oh ik wist de hele tijd dat ik het was ik ging voorzichtig naar beneden tot aan de onderste tree om na te denken gewoon om daar te zijn te treuren en te ademen de nacht was gevallen zonder dat ik het gemerkt had zou je op me wachten voor eens…

Ik pluk een vage droom, die handeling heeft deze dag gemerkt.…

onlangs op een bijeenkomst met andere dichters tot m'n spijt weer eens gemerkt hoe weinig collegiaal de meeste dichters zijn elkaars werk lezen blijkt voor de meeste van hen een taboe terwijl goed luisteren naar andermans verzen al helemaal uit de boze is het lijkt waarempel broodnijd ware het niet dat er met poëzie geen droog brood…

Ik bouw een droom, dat lijkt een magere handeling, die deze ochtend heeft gemerkt, de schroom beperkt de wil om de ogen weer te openen tot het donker wordt, de aandacht voor de geest, spreekt zich uit in het stille zwijgen, zodat gedroomde beelden zich in helderheid tot zinnen laten rijgen, wat niet te repareren is met louter…

overal waar jij kijkt is de wereld opeens een stukje zachter en als ik week word zit je zachte stem er vast weer achter je handen zijn gemaakt om mij zachtjes te strelen en je zachte hart klopt omdat je het met mij wilde delen nee, ik ken geen zachtere vrouw en je hebt het vast al gemerkt: dit gedicht gaat niet over jou…

ja, dat heb ik ook al gemerkt dat ik oud word ik had het er moeilijk mee zo'n tweetal weken geleden inenen stond er een drie voor het was best wel emotioneel je was me zeker vergeten of vond geen woorden meer vond het fijn dat die vrij onopgemerkt voorbijging eigenlijk, die dag het is niet zo erg als Bilharzia maar of je daar blij mee moet…

Als ik je vraag naar onze verbintenis zeg jij dat we twee huizen rijk zijn Je wijst naar onze verworvenheden, en naar onze vrijheid je vertelt me dat we al veel verder zijn dan dit, het gewone ligt al ver achter ons ik had het niet eens gemerkt het ging zo vanzelf Ik zie je, maar toch ik zie niet alles Ik hoor je, en ik voel…

En je hand raakte zacht de mijne Toen schoot er, heel apart Door mijn arm een tinteling Die zo snel als mijn bloed hem dragen kon Een weg zocht naar mijn hart Vervolgens bracht een warm gevoel Mijn hoofd spontaan op hol Maakte me klein maar ijzersterk En al zakt het nu langzaam weer weg Je maakte net mijn dag weer goed Al heb je niks gemerkt…

Al heeft helaas niemand er iets van gemerkt.…

Gelukkig heeft niemand iets van Uw lijden gemerkt altijd was U alles en iedereen enorm dankbaar ook al was U in Uw doen en laten beperkt maar dat is niet zo gek met negentig jaar Vanochtend is Uw levenskaars uitgewaaid en daarmee vervlogen al Uw anekdoten in onze droom hebben wij U uitgezwaaid en wat hebben wij vreselijk van U genoten De…

jij, die te kort mijn liefste wilde wezen, wellicht ontgaat het je of wil je het niet weten, maar toen er nog een beetje liefde was had ik vandaag gemerkt in mijn agenda om feestelijk met jou te vieren.…