Alle inzendingen over gestemd

Waar zal het hart in late herfst zich keren omgeven door het dor kleurloos kale hout een hemel bewolkt grauw somber en koud geen plek waar nog warmte is te creëren huilen van de wind door troostloze bomen de velden leeg en dor zelfs mistige horizon in mijn brein slechts verlangen naar de zon wanneer zal ooit het nieuwe leven komen maar…

op erewoord gevloekt het applaus met een hand geklapt de roos in een loflied verwelkt lopend over een tafel met verlamde tong onuitsprekelijk gelukkig gestemd zacht beroerend zijn eenhoorn tot onverhoeds een daverende vulkaan haar lava laat gaan over de duizenden stoelen van een lege zaal…

in de eeuwigheid geplaatst is de dood van een dichter de echo die op zijn woorden aast * een hart geraakt wel zoveel lichter immers bij leven taal verbouwen aan een zware plicht getrouwe met lippen zo fraai in poëzie gestemd en gehuld in een bul als levend beeld * zo iemand zal blijvend worden gedeeld…

Ik lig en jij bij mij Wij zijn eenvoudig waar We liggen waar om waar te zijn Je vleit je in mijn zij We liggen draagbaar Opgevouwen in het licht We liggen licht om waar te zijn En ik verdwijn maar Goed gestemd kom ik in waarheid om In de feitelijkheid van jou en mij In variaties op de tijd In de variaties op werkelijkheid…

zoals een merel voor het raam zijn heldere lofzang fluit, mij in alle vroegte raakt, verblijdt zoals mijn stem naar buiten maar ook naar binnen stroomt de ruis verstilt, de klank verrijkt zo wil ik zijn als het woord dat in me zingt, zo klaar zo schoon dat uit ‘n zuiver gestemde bron een bedding zoekt, weervindt…

voorzichtig gelukkig gestemd denk ik vandaag aan een ijsje dat op een hoorntje wit gekegeld zich van de zijkanten likken laat ik verheug mij op de dagjesreizen naar de kinderen en hun kroost of de vrienden en vriendinnen die wij vrij weer maken zullen ik droom heel voorzichtig ook van een camping in het najaar waar op het terras de zomer…

de inwoners hebben nu gestemd toch een nieuw museum in het centrum het komt nu tussen de winkels ingeklemd dat was de uitslag van het correctief referendum de politici hebben het toch voor elkaar gekregen voorstanders in minderheid, want tweederde was tegen NB:gisteren was het referendum,de architect Abe Bonnema liet Leeuwarden 18 miljoen…

mijn zus was hoog gestemd zij zong het Ave Maria wij knikten bij het kerks gehoor tot barstens toe graatzuiver af en toe heel even een korte hapering van droeve slik intens zwaar medeleven onze verkrampte ruggen rechtten in merg en been zoals onze zus zo was er geen…

Huilen door kale kruinen als lugubere muziek van vals gestemde bazuinen zonder klank, zonder ritmiek. En donker zijn de nachten zie geen sterren, zie geen maan ‘t is alsof spoken wachten tot de klok twaalf zal slaan.…

wij hebben gestemd NEE een andere partij gekozen dus geen PVV liefde zal overwinnen van deze haatdragende partij vast en zeker geloof ik eens weer Licht voorwaarts Christenstrijders met een vastberaden blik deze aankomende baasspelers zijn in mijn denkpatroon elkaar binnen vier jaar zat de enige zij die voordeel zal…

Elke snaar van het leven is dan gestemd in het moment van verbondenheid. Samen zingen is als het ochtend licht van een nieuwe wereld. Een wereld die de hemel heldere kleuren geeft en de donkere wolken voorbij laat drijven. Samen zingen voert je naar de stilte in je hart die gevuld is met vredige liederen.…

Gegroeid, gestreden, oud en wijs en zacht gestemd sterk en onafhankelijk van man en minnaar zonen, dochters, blijft ze zorgzaam langs de evenaar.…

hoe rakelings kunnen we gaan zolang sprake is van deze verte dit is een baan om het lichaam op ramkoers met aarde en ziel noorderlicht is een wervelwind van bijna zichtbare tastzin en als de storm niet gaat liggen sluit dan je ogen en voel het denkbare langs de ruggengraat van adem elektrisch geladen, meercellig gestemd trillend…

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling volgt korte gewichtloosheid dat past bij stukjes kaas en late avonden laten we geleidelijk in gewoontes terugvallen daartoe zijn onze riemen reeds vastgemaakt kom, blijf gewoon dezelfde voordat alles wijzigt…

Terlouw Werd in een domineesgezin geboren Schreef Oorlogswinter, Koning van Katoren En bleef zijn levensidealen trouw Hij koos het midden, wilde niet meer praten Met Hans noch met de felle progressieven Was meer van redelijk alternatieven En zelfs van plan de boel de boel te laten D66 slonk tot één procent Toch werd net vóór partijbehoud gestemd…

dat stilte was wat hij niet las in haar ogen brak hem op bezweet in angst vele jaren lang hoorde hij haar schreeuwen vocht’ge ogen roerloos gelaten diepe meren stilte in haar was nooit in hem gestemd vergeefs ook het temmen van stromen dromen z’n onbegrepen van in haar hoofd zo werd de kwelling van zijn dagen gekweten…

Zij droomde hem dichtbij totdat zijn beeld verdween Zijn geur was vervlogen de zon niet langer scheen Ze zwaaide hem vaarwel tranen over haar wangen Een stilte in haar gevoel verloren van het verlangen Haar ziel vol van verdriet hopeloos en triest gestemd Zijn vlindertuin vol liefde niet meer voor haar bestemd Zij droomde hem ver weg…

jij hebt de snaren zelf gestemd de eerste tonen gestreken op de viool van het leven onwennig vibrerend maar vingervlug lerend koos je de juiste akkoorden wist wat men wilde horen jij gaf niet aan maar was consequent ondergeschikt aan het arrangement jouw talent heeft zich later gewroken nadat jij hebt gebroken speelt jouw leven…

Hagar Peeters is een van de genomineerden voor de verkiezing tot 'dichter des vaderlands', 2009 waarop tot 27 januari gestemd kon worden. Informatie: www.dichterdesvaderlands.nl…

Hij zwalkte van de ene naar de andere kant, brallend van dronkenschap, het orgel was in slechte staat, niet gestemd en niet om aan te horen! Langzaam stierf zijn geluid weg maar toch denk ik wel, een drankorgel, zou muziek moeten geven, en geen gebral, want alcoholisch gelal, nee dat past niet bij een orgel!…

ik hoorde ze al in de verte gedragen door een vlaagje wind twee verdwaalde noten uit het grote orkest van daarginds zij zijn plotseling het hoekie omgewaaid hebben jan en alleman verlaten niemand had het in de gaten rustig doorgestapt zakten ook de andere tonen door tot een bocht in de weg de valse tonen zijn gestemd…

doorstaan, ik kan gewoonweg niet meer door gaan, een weg terug is er nu niet meer, je hebt me teleur gesteld keer op keer, negativiteit zal blijven groeien, terwijl ik ons zo graag had willen zien bloeien, Helaas praat ik al in het verleden, en zal ik me moeten gaan focussen op het heden, zo positief als ik normaal ben, ik ben nu verdrietig gestemd…

mysterieuze aanblik van jouw maangezicht zie ik hier bij de rivier waar mijn ogen dwalen over ons zompige verleden mijn gitaar met gebroken snaren is onze laatste hoop hier in de delta met de voeten zwaar door de katoenpluk lippen gebarsten door de zon nu ben je nodig, meer dan ooit om op te staan tegen racisme het kleineren van anders gestemden…

depressiviteit is usurperend voor je het weet is het gemoed triest gestemd tranen dringen leed in de botten het hart doet gestoord de maag draait zich om ziet de darmen wanstaltig bewegen vreemde geluiden produceren ogen verwijden starend schouders hangen armen in rouwstand knieën knikken bevestigend de keel dikt buikpijn completeert…

omdraaien, zien hoe ze terugkeert naar het huis en de kinderen en vlak voor de drempel omkijkt en een gebaar van haast maakt alsof er wordt gewacht verlangen en verlies samen komen zonder bloedbad, maar met zachtheid het hart triest gestemd, opgewekt slaat zodra een merel zijn rollertjes maakt geen weg terug dan zo weg te gaan om te blijven…

Scheen 't heiligschennis, buitenshuis-ook te gewagen Van liefde's teerste, van haar innigste bestaan, Aan hoorders dacht zo min mijn roemen als mijn klagen, Maar dichter is hij niet, die hoorders tracht te ontgaan; Een toevlucht, ongezocht, heeft soms zijn hart te danken Aan 't door zijn woord gestemd, aan 't diep verwant gemoed; De menigte…

Een ijle naam op het raam, van mijn gedachtenplantsoen Als een wasem zich kristalliseert tot een ijsbloem van algehele catharsis en doet slapen in de armen van een stille strijd of het ongunstig winnen van looptijd in binnenruimten Als het ongeluk stuk slaat op een bedrand van gelijke stemming Als jouw hart, zacht gestemd spreekt…

Hij kneep in haar billen, barmhartig gestemd. ------------------------- uit: 'Huwelijk', 1987.…

In het nachtelijk Zwarte Woud zweeft tussen nevels een lichtschijnsel, en geeft de bomen glanzende gezichten als van versteende, maar mild gestemde reuzegnomen. Een uil vliegt in dit licht als van een fee in alle stilte mee, met in de ogen zijn eigen gloed.…

Dat Wouter Bos zijn keus heeft uitgelegd En toen de waarheid sprak in drie seconden Is door zijn lijsttrekker niet erg gevonden; Die weet wel wat het Haagse spreekwoord zegt: Voor onze politieke topfiguren Dient eerlijk op z’n langst heel kort te duren.…