Alle inzendingen over gezeur

Je oysterkaart is in deze metropool wat waard Easy way to travel in London Hebben ze hier goed uitgevonden De metrolijnen hebben allemaal een kleur Overstappen is soms een gezeur Donkere gangen onder zo'n stad Je reist door een zwart gat Dan weer licht op een station Snel uitstappen bij Wimbledon De roltrappen zijn stijl en lang Rechts…

Oranje' vandaag de dag van de kleur vandaag de dag van de franje die gaat van deur tot deur Nu voelen we ons echt Nederlanders nu telt geen status, macht of geld nu zijn we allemaal medestanders Oranje is onze besliste voorkeur Morgen kan het over zijn morgen is het wellicht uit morgen wolken aan de hemelboog maar vandaag niets van dat gezeur…

Ik ben het zat, ik wil het niet meer horen al dat gezeur dat komt mijn neusgat uit ik draai mij om en richt voortaan mijn oren naar bos en boom, waar blij een vogel fluit Ik ben het beu, ik wil niet meer gedogen al dat gezwam dat grijpt me naar de strot ik keer mij om en richt voortaan mijn ogen naar wei en hei, voor bij- en bloemgenot Ik…

Ze vond het niet net, echter na d'r gezeur zei de hoofdconducteur: 'Neem een plaszak. Nu bent u gered.' Hij bood 'r een zak om te plassen. Niet al te erkentelijk was ze. Ze zei nogal boos, daar ze die niet verkoos, dat een poepdoos 'r beter zou passen.…

Die zit opgescheept met jou gezeur. Maar het is mijn winter, en hij is koud. Ik kijk naar de vogeltjes en mijn tv. De slotakte van mijn leven, ik doe het er maar mee.…

Heel veel uren heb ik verloren Heel veel uren heb ik verspeeld Heel veel uren je gezeur aangehoord Te veel uren met jou gedeeld... Jij kunt die uren niet meer vergoeden als je dat al willen zou Nu moet jij er zelf voor bloeden want, ik hou niet meer van jou...…

Jij mist m'n lach m'n verdriet m'n humeur en gezeur Jij mist m'n woorden m'n stem m'n liefhebben zonder rem Jij mist m'n schater m'n glimlach m'n knipoog en "goede" gedrag Jij mist m'n verhalen m'n gedichten m'n gefluister en ogen die oplichten Besef je nu wat je mist ??…

Tot het ontluisterend moment dat schijn en maskers moeten vallen en je de angsthazen herkent die met hun geklaag je tijd vergallen; nog voor hun voorspelbare gezeur vlucht je door de achterdeur.…

geringe verkoeling in deze bedompte benauwdheid weet ik niet hoe jou vergaat maar met hitte heb ik weinig voeling het maakt me suf of lamlendig een soort ingedeukte zak je blijft daar zo in hangen opstaan kent slechts ongemak ook het denken blijft gevangen of gaat vertraagd van hak op de tak nou ja, het geeft weer iets tot klagen zonder gezeur…

kan jij je helden ruilen voor wolken of spoken of as van een boom hete lucht voor iets gewoon als chillen thuis maar hoor je de ruis als je wandelt door mijn droom in je hoofdrol voor de buis ik mis je, ik wou dat je hier was onze zielen zijn op weg in een vissenkom ieder jaar die sleur zet hem open dan, die deur en hou op met je gezeur…

Geen gezeur meer, geen tandpijn, geen vervelende lieden of duistere gedachten die mijn hoofd doen blijven zieden. Zo zal het gaan en in mijn laatste gedachten volg ik een bospad dat leidt naar een meer. En dan komt het uur, waarom dan nog wachten tussen gerieflijke varens leg ik mij neer.…

je had handen te over stuurde de tijd en je lijf verbrandde de uurtjes je lachte om zwakheid verachtte gezeur, bij jou was de deur voor niemand gesloten vannacht is die cirkel doorbroken in pijn, je lichaam wilde jou niet meer zijn je had het roepen gehoord de klachten verstaan, maar de zorgen als last afgedaan want jij was toch…

Ik wil wel goed mijn best doen, geen gezeur en hoge cijfers. Toch lukt het niet mijn denken, te storten op de schoolwijzers. Waar is mijn wil gebleven, om goed te kunnen presteren? Vanbinnen echt een puinhoop, dus school kan mij niet deren. Toch heb ik mooie voornemens, vanaf nu een nieuwe start.…

tijd En wat nooit meer weg zal gaan Ik kan smeken om vergeving Voor datgene wat mij speet Voor de fouten die ik maakte En voor alles wat ik deed Voor elke driftbui, al mijn woedes Mijn onredelijkheid, zo vaak Voor mijn leugens en beloftes En de stennis die ik maak De kleine dingen die ik opblies Vaak om niets al heb gebaald Mijn gezeur…

Een uur minder een uur te kort, oei als dat maar geen hommeles wordt met Koning Winter, die gelukkig toch maar, geen gezeur krijgt over kleur of over haar!…

Vaag bemerk ik, dat het overkomt als gezeur... Ik hoop op een, in sex eindigend, gesprek, beginnend met een smoes. Ze kijkt me strak aan... "In ieder geval NIET blauw!..." en draait zich direkt weer om... Ik ga dichter bij haar staan... "Blauw?.....", zei je dat nou...…

’t Is alsof ik elke keer mezelf verdoem Heel mijn leven heb ik krom gelegen Goed, gezeur met drukte stond me tegen Onder ons gesproken en gezwegen zo gek zijn wij niet, we geven dwazen roem.…

die krant lees ik alleen maar over de ellende waar ik zelf de dupe van ben geworden M'n gespreksstof is zo goed als op Heb nauwelijks nog aanspraak Ik solliciteer me rot maar nooit is het raak Blader dagelijks door uitzichtloze vacaturesites kom nauwelijks nog buiten de deur Alleen voor de uitzendbureaus maar die worden gek van mijn gezeur…

brengen op de rand van het bed Kinderen worden onthouden van de fantasie Normen waarden en liefde leren kennen op de knie De lering in het sprookje zoals die in de samenleving wordt gemeld Nee nu, moordende robots bommen granaten niet aflatend geweld Gezeten voor de buis ontlasten zij de net niet ouders Het is gemakkelijk gegeven, bedtijd geen gezeur…

Ik leef míjn leven hier op 't strand, ver weg van gedoe, gehannes, gezeur. Met niets anders voor me dan de zee, kijk ik naar wolken die overdrijven. Waar ik heen wil of ga, géén idee, ook niet of ik wel hier wil blijven.…

Zijn mond braakt niets dan eindeloos gezeur, bij voorkeur in de toonsoort fis-mineur. C-Groot zal nooit zijn strottenhoofd passeren. Zijn kop staat meest op zuur, vermengd met bitter en is niet echt tot glimlachen in staat, zijn oogopslag is vrij van elke schitter; hij heeft bepaald geen opgewekt gelaat.…

Een leven vol medische malheur Genoeg voor 2 of 3 personen En toch geen tel gezeur. Zij toont bewonderenswaardig veel kracht bij pijnen en veel ongemak. Menigeen zou wenen. Zij lacht! De één heeft weinig, de ander soms waanzinnig veel. “Niet eerlijk”, roept het volk in koor, maar zij schraapt voor zoiets niet eens haar keel.…

graaft geen dijk doch hij bewaakt De zilte kwel en hoge waterstanden Hij doet bouwarchitecten watertanden Een eiland wordt - wie weet - tot wijk gemaakt Een plan laat men nooit rücksichtslos te water Eureka past niet in de Tweede kamer Regeren is vooruitzien, naar veel later Bijvoorbeeld met zo'n tante, Mariët Hamer Van haar gezeur…

Nederland komt weer in de "herfstdip" ziek, zwak, misselijk, niet lekker Nederland heeft zo´n mooie zomer zo´n mooie herfst gehad, niet toch? Nederland krijgt met wat regen te maken 'god-vorme-me' dat Hij ons laten stikken, snikken en Nederland laat barsten, rillen van de kou zodat velen gaan kennismaken met "´n wintersnik/stik"…

Want wat krijg je dan: Gemier en gemeier, gezeik en gezeur. Zo doof als een kwartel, dement als een deur. Lekkende blazen, verzuurd tot het bot. Verbitterde dromen, met iedereen mot. Of misschien wordt ik net dat éne oude wijf, dat valselijk zingend het leven nog grijpt.…

het eind of het begin Voor zijn omgeving was het nauw’lijks te verdragen Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen Door iedereen met zeikerijen te belagen Mijn Lieve God, hij was de ramp in zijn gezin Pas op het allerlaatste einde zijner dagen Toen Knoken Hein kwam om zijn pijp voor ’t laatst te ragen Was het gedaan met zijn gezeur…

goede reis wenst Je rijdt naar het station en wacht,wacht op de sneltrein je hebt immers:haast Je kijkt verbaasd naar het lege spoor de trein is verlaat je neemt de NS de maat Ze hebben de trein 'bemenst' met een machinist en een conducteur Je kijkt uit het raam je naam hebben ze tegen 'n blinde muur gekalkt Geen gezeur…

Dat was best een gevaar Nu twee jaar later, is ze alleen Gedeukt, gebeukt, gelaten Hij behandelde haar gemeen Ze is gevlucht en hem gaan haten Ze klopte aan bij onze deur We lieten haar weer binnen Van onze kant kwam geen gezeur Ze kwam weer tot haar zinnen Ons meiske is geen tiener meer met heerlijke mooie dromen Dankjewel dus stoere…

Het was zo maar in hem gevallen uit het niets geboren aan komen waaien ongevraagd goed hij was er aan toe maar nu zo opeens wel gewaagd Ach fijn het was er nu dus vooruit geen gezeur meer nu de inslag was toch niet meer te keren misschien was het wel goed en kon hij er nog wat van leren Eigenlijk zat het al jaren te broeden ze waarschuwen…

gestaag ontvallen ons de zekerheden wat eeuwenlang is opgebouwd verdwijnt het land is oud de haren grijs wat zich spaarde kwijnt in bankmineur toch dimt het dreinende gezeur dat gonsde in de sterke jaren er is iets aan de hand kan het zijn dat juist de lege beursen gesteunde ruggen rechten in dit verwende jutterland voelt de dikke…