Alle inzendingen over gilde

ze hebben me heel zachtjes dood gemaakt rood kon ik verwassen witter nog dan bleker blauw van binnen ijzigde de kou vuil heb ik eraf geschrobd ik voel betast en vies zie mijn haren niet het piekt als slierten om mijn nek tot zwarte vlek ik wilde niet ik gilde maar ze braken in hun vingers waren overal ik brandde spuugde gal en sloot…

ze hebben me heel zachtjes dood gemaakt rood kon ik verwassen witter nog dan bleker blauw van binnen ijzigde de kou vuil heb ik eraf geschrobd ik voel betast en vies zie mijn haren niet het piekt als slierten om mijn nek tot zwarte vlek ik wilde niet ik gilde maar ze braken in hun vingers waren overal ik brandde spuugde gal en sloot…

gefluister, geschuifel, gedruis een knecht die zijn wapenloop kuist het wachtwoord klinkt vals en onjuist zodat de wacht zijn hellebaard kruist de rabauw rekent zich bij de gilde waar ook een wetraadslid heen wilde maar wiens machtswellust zich snel stilde zodra men een buskruitvat tilde de snedige sabel ter hand en stoelen en banken aan…

Hij wilde graag weten, waarom ze zo gilde. Ze antwoordde: 'Ik kan niet zwemmen!' 'Ik óók niet,' verklaarde de vent. 'Kalmeer toch en wees zo attent om goed op m'n woorden te letten. Het feit, dat ikzelf tot op heden niet zwemmen kan, is nog geen reden voor mij om zo 'n keel op te zetten.'…

Daar gilde' opeens ons vaarwel alle tien En weggescheerd was de drom; Ons grootje riep ook nog: tot wederzien, Maar zag ze toch nimmer weerom.…

ik ben niet bang voor langpootspinnen ook duizendpoten vrees ik geen want elk gedrocht heeft naar ik meen het recht whatever poot te minnen Ik word niet warm van pissebed noch kou bekruipt bij vette maaien een lintwurm durf ik heus te aaien ik neuk zelfs mier niet zonder pret nooit gilde ik mij hees of schor nog nimmer ging ik vlak gestrekt…

mijn zoon aan ’t kruis zijn bloedende handen heelden eens melaatsen zijn bijna gebroken stem riep eens moeder en kind troostte de wanhopigen hoor hoe men hem bespotte na die uren van duisternis van god en mens verlaten waarin hij gilde van wanhoop het zwaard kerft mijn ziel na een levenslange dreiging hij groeide onder mijn hart trappelde…

Ze fantaseerde zich een diva die haar bonzend hart verstilde in de stilte die zij zocht bedacht ze liedjes -magistraal die bijenzoemend in haar hoofd haar steeds weer gaven wat ze wilde ver voorbij de exodus van het verkommerde kabaal Ze ouvertuurde hoge noten onverdroten -tot ze gilde geinballorig als ze was verloor ze weer een andermaal…

harmonisch bleek tot onze schrik een waar debacle wij hadden er geen kaas van gegeten en lagen dubbel van het lachen en applaudisseerden als er niet alleen woorden vielen bij het dagelijks gebruik van geestelijke mishandeling en huiselijk geweld: hun uiting van liefde van alles vloog ons om de oren tranen biggelden langs de wangen en gilden…

lab is de plaats waar ik geboren was En wat ik eigenlijk helemaal niet missen kon was dat ik toch eens lekker kon rennen, Maar nooit was er enig roofdier moet ik bekennen en terwijl ik lekker warm naast mijn moeder lag zat er iets in the centrifuge op haar te wachten (de wereld was een knus gevang als ik dat zeggen mag) Bij haar dood gilde…

gedag laat zien dat sinds de vorige keer we waren toen samen in die ijzige sfeer ja, ik maak er maar van gewag, elkanders ziel doopten in stinkende teer onze woorden kleefden aan tongen met pek we waren kemphanen met een opgezette nek en ik tegenover jou stond, mijn lijfde trilde toen jij, ja jij mij naar het graf toe gilde…

we zagen huizen en kinderen die vroeger met elkaar gespeeld zouden hebben de ogen van de oudere mensen bekeken ons bedroefd...er was geen energie meer alleen in de nacht heerste er nog woede en vertwijfeling in de huizen huizen zonder eigenaar zagen we ook en ik gilde, zonder stem in de straten van het oude Jeruzalem waren we niet allen…

ze droomde een pasje vooruit armen geheven haar lach in kortrokkig bewegen pasje weer terug het neigen van rug openen van handen ondeugende tong speels tussen tanden ze gilde haar angst in een spastische boog tonen te hoog toen haar stem oversloeg en haar adem vervloog geboorte voorbij uit het deinen van water, de zucht en…

Jij was de dialoog tussen de voorzitter en wij… leden van het Lucas Gilde. Jij was net een scenario, dat bestaat uit de dialoog en de actie. Bedankt, je hebt hier gewerkt aan een ideaal waarvoor wij je enorm waarderen. Je was de steunpilaar om voorbereidingen te organiseren in de schaduw van de voorzitter.…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

We zagen poezen en konijnen, treinen, karren, soms een fiets bouwden uit gestapeld niets de allermooiste luchtkastelen zilvermeeuwen gilden schril over het schrale van hun vangst maar als wij beide ogen sloten murmelde ons universum stil nu treft de blik enkel nog grijs krijgt geen droom meer eigen vorm schuilen vogels voor de storm…

aan toneel Het kerkvolk kon op die manier iets leren Als het vertoefde in het Huis des Heren Viel het ontzag en opluchting ten deel Het was rond dertienhonderd functioneel Om Bijbelteksten zo te ensceneren Ook wereldsen gingen het uitproberen Dat zorgde voor een brok in clerus’ keel Want naast de kerken, in de open lucht Stichtten de Gilden…

er is geen pijn en nooit gemis je bent zoals een ander is jij hebt geen benen nodig ze lijken eerder overbodig en staan soms in de weg van jongsaf aan was jij het kereltje dat aangaf wat je wilde je schreeuwde niet of gilde maar zette de omgeving naar je hand stad en land heb je bezeild, je hoefde niets meer voetstoots aan te…

Ze gilde, schreeuwde, beet iets in de trant van rattenkop, rapaille, boeventronie Den duivel was beslist mijn rechterhand. Haar oeverloos getier doorstond ik maar want zij schonk mij die nacht een klare zoon die droog was, nee niet wrang. Een prima jaar.…

Daar gaapten twee bekjes En gilden als gekjes Van honger met gulzig geschrei; En vader en moeder Die haalden al voeder En hadden een drukke karwei Heel de mei. Daar klauterde een klantje Omhoog op het randje En 't ander deed even als hij; Op eenmaal daar sprongen Het nest uit de jongen, En uit was mijn pret en voorbij Was de mei.…

Blijf moedig ouwe dichter schrijf je pen niet stuk, anders blijven boeken zonder lezers, verlaten onder stof, vergaan tot kruimels van gedachten, die je opveegde voor je ziellepartners weer herhaald op een andere morgen, wachtende op de teksten die je brak in het samenkomen tot een gilde, waarin het nog ongeboren kind van taal…

Het tranenzout droogt op mijn huid Je tilt mij op uit een zwarte droom Hierin kwam de dood mij halen Wilde vluchten achter een boom Ik schreeuwde, wilde nog niet mee Huilde mijn tranen bitterzout De zwarte schaduw fluisterde zacht Voelde mij verloren naakt en koud Ik gilde, vocht tegen de dood Wilde dat het fluisteren over ging Je zwarte…

Een hoornstoot gilde alsof een wilde jacht, losbarstend als een onweer, zou beginnen - En toen niets meer: de ondragelijke vracht van tè veel jaren, 't koele en donkre linnen van de eeuwge stilte op onze wankle wacht. De vijand zal ons altijd overwinnen!…

Ik zakte door mijn knieën en gilde:"Ik kan en wil dit niet, help me alsjeblieft!!!". Als een baby ben ik op de vloer gecrashed, terwijl de anderen daar maar zaten. Nog nooit in 11 jaar heb jij mij zo gekwetst, door mij hier alleen achter te laten..... Ik wilde zoveel zeggen, nog zoveel doen.…

op de tast betreden Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen om warrig zoekende haar rode draad los te tornen Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren misgrijpend zoekende ondergane levens jaren Trotse bouwstenen zo mijn muren het wilden brokkelen zij af gestaag doch ongecontroleerd Zo verankerde woorden geketend in mij gilden…

Ik walg van vrouwen die geletterd zijn Mijn eerste huwelijksnacht; een ware ramp Ik had een nachtmerrie, gilde, kreeg kramp Pijn in mijn vrijheidsdrang en wilde wijn Het eerste wat ik deed toen zij er was Was kijken naar de beentjes van het wicht Goddank, gelijke lengte, uit het zicht En snel op zoek naar een die nooit iets las Die mij mijn…

op de tast betreden Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen om warrig zoekende hun rode draad los te tornen Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren misgrijpend zoekende ondergane levens jaren Trotse bouwstenen zo mijn muren het wilden brokkelen zij af gestaag doch ongecontroleerd Zo verankerde woorden geketend in mij gilden…

Verzamelde zich, riep, gilde hier en daar, wachtte in spanning af. Mozes op de berg hief de stenen tafelen hóóg boven z'n hoofd, laadde ze op met z'n woede en smeet ze verpletterend naar beneden.…

Hij gilde moord en brand, terwijl-ie wraakzuchtig de hele troep met handjesvol woest geworpen gras probeerde uit te roeien, de moeder toesnellende ...…

De mensen sloegen trapten en gilden maar de herder liet het beestje niet los de baas kwam aangesneld, brak de bek open en het witte hondje, vluchtte, richting bos.…