Alle inzendingen over haard

....een eigen haard, een eigen huis.... In Holland staat een huis. In Holland staat een huis! Ik was een kind zo welgezind, een kind, dat alle dingen mint: een broze vaas vol wensen, ik wilde minnen mensen.... de mensen bleven thuis in huis... In Holland staat een huis.…

Dat kerstmis dit jaar warm en groen zal zijn om geen rode haard vraagt en glühwein ook dikke jassen, mutsen blijven in de kast brengen bij het drukke winkelen alleen maar last het lijkt of wij Kerstmis vieren in oktober met kerstballen en glitter als gouden lover geen berijmde bomen en bevroren grachten in de kortste dagen en de langste nachten…

Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Er wordt in kaarsvlammen gestaard De blik naar binnen toe gericht Men droomt dat vrede wordt gesticht En daarna liefst voorgoed bewaard Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Voor even oorlog uit het zicht Gezamenlijk op bedevaart Een schaduw…

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

De vrouw aan de haard krijgt een hellebaard en een doos paarse inlegkruisen.…

waar zijn huis en haard gebleven wij omgeven ons met spullen zonder leven een decor waarin wij figureren het voetlicht gaat pas aan na uitproberen we spelen geen gezelschapsspel ploffen neer iedereen bekijkt het zelf wel in verder gaan knippen lichten gaat verwarming bij naderen vanzelf aan maar het huis voelt leeg de haard…

Dagelijks wandelen Groninger Hogeland om de paar maanden opnieuw een seizoen Wekelijks sauna, een allergeriefelijkst huis en een haard en een prima pensioen…

herleeft onze passie voor de alomvattendheid des levens Ja, tussen vuur en haard tussen verloren geheimenissen zal ik verlegen staan...…

Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

over de horizon Daar ver van huis en haard Naar die plek waar alles eens begon In de hoop dat alles daar nog is bewaard Hoe komt het dat ik dool en dwaal Over straten van het leven Ergens hoop op warm onthaal En dat de rust daar wordt gegeven.…

De open haard muren en ramen het gure weer urenlang gestaard Het pijnlijke gemis van de vrouw van mijn dromen die er niet meer is Een troebel gevoel waakt over mij laat me maar en de boel de boel...…

sluimer, liefste, en slaap uw eenzame winterslaap, en ontwaak als de bevende zon door de lentlijke evening gaat, als een vlinder uit haar cocon, als het vuur in uw donkere haard."…

adem aan mensen beneemt tot zij het leven laten moeten als ik nu huis en haard verlaat doorweekt mij het angstzweet geplaagd door besef en weten met vingerhoeden vol van azijn omdat het blind pokeren blijft in deze wereldwijde pandemie om de prijs van gelukkig leven…

Ik zit met rode konen bij de haard, Om consciëntieus het Groot Dictee te schrijven. Die Freriks kan mij niet tot wanhoop drijven, Ik schrik niet meer van een przewalskipaard. Wanneer mijn score deerniswekkend is, Dan wijt ik dat volledig aan Van Dis.…

De warmte van de open haard De oude kat die vredig spint De rode wangen van het kind Zijn mij vandaag het meeste waard Het nippen van die zoete wijn Oh, even van de wereld zijn…

Kijkend naar de open haard waar een andere wereld zich openbaart fantasiefiguren komen er tot leven ze zijn er wel en ze zijn er niet het is het creatieve oog dat ‘t ziet in een geblakerde zwarte muur ontstaan door vuur…

Mijn eigen haard, mijn eigen haard, Gij zijt mij alles waard! Wat stoft men mij van geld of eer? Ik heb veel beter, ’k heb veel meer! Een goede God, een vrolijk hart, Een bron van troost in zorg en smart; God zij geloofd, God zij geloofd, ’k Heb wat geen mens me ontrooft.…

Precies als ongeveer een jaar geleden verlaat ik in de barre wintertijd mijn huis en haard, mijn schat en deze site en keer na een kwartaal terug op mijn schreden. Op vrijdag dertien februari dus hervat ik deze snelsonnettenklus.…

het is weer januari maar zoveel minder poëtisch dan december ijziger vooral en zó bitter koud dat ik mezelf betrap op een hang naar het warme open haard gevoel van december j.l.…

De vluchteling die huis en haard verlaat Om oogleden te laten corrigeren En zijn gebit te laten renoveren Voor rekening van onze welvaartsstaat Ziedaar de vrij genante Schwalbe Van doorgeslagen fractieleider Halbe…

Had ik meer ruimte voor mijn gunsteling Om vrij van angst voor covid tijd te stelen En als het even kon het bed te delen Dan was ik nu bij jou, mijn lieveling Ik hoor dat het gezin de nieuwe 'haard' is Hoop dat die tijd voor ons des te meer waard is!...…

geen Bach of Mozart klopt op de deur rond nek en haren die je lieftallig verwelkomen alleen maar schaduwklanken op je hart en sluimerende metaforen bij de open haard ze zijn als oude vrienden die je gezelschap houden spreek ik met pen en papier (voor ik het weet) beginnen woorden te dansen aan je pols dit gedicht daagt je uit…

Taal biedt me een onderdak Een stoel met tafel Een haard waarin het vuur Van gezegde en geschreven woorden Ik zit er zeer op mijn gemak Mag er stil zwijgen en dichten Dichten, een lieve lust.…

Het beeld van de ontheemde heeft zich stil in ’t hart gebrand van Hollands huis en haard. Het maakt nu niet meer uit of je verklaart dat je ertegen bent of helpen wil. Het beeld vraagt elk van ons: “Ben je bereid te kijken naar je eigen breekbaarheid?”…

Nog zie ik voor mij turf en antraciet, En ook de haard vergeten lukt mij niet.…

Er is al herfst in de lucht er is al herfst in de kruin van bomen Er is wind uit het westen er is regen als zijn compagnon Nog is er een nazomerboom,schuilplaats voor het grazend vee koe of paard Nog even...en ik zit bij de open haard hoor het knappen van haar takken.…

De directeur van Eigen Haard besloot Om klantgerichter te gaan opereren En een complex halal te renoveren Naar wens der allochtone stadgenoot Zo houdt je moslim-huurders langer vast: Met schuifdeur, extra kraan en schoenenkast…

Een bultrug zwom bij Texel uit de zee En is daar al een keer of twee gestrand Een Noorse spuitgast ziet een haard in brand Maar staat te kijken naar een dvd Soms ben je van onwrikbaarheid doordrenkt En past alleen de waarheid die je denkt…

Een man met een gitaar is uitverkoren Zijn koffer is zijn wereld, huis en haard Een bohemien, oprecht begerenswaard (een sporter heeft een ego en wil scoren) Jouw nummer krijgt de gitarist al vlug Daar krijg je vast een liedje voor terug…

een woord gehoord in beelden die verdwalen een kreet om moeizaam te vertalen naar de stem die schreeuwt de uitgestoken hand die voelde wat stilte echt bedoelde ik ben verdwaald jij op nieuwe stoelen koud de open haard…