Alle inzendingen over haard

Van der Staaij heeft met veel geklepel verkondigd de islam reikt te ver van haar minaret, wat zo dicht bij kerk, huis en haard en bed toch tegen de rust openbaar zondigt. Mij beiert het niet, maar gaart men deze rapen, laat de kerk mij dan ook op zondag slapen.…

-Zeg Kim, het staat toch buiten kijf Dat die van mij veel groter is Ik hou mijn poot dus lekker stijf – Intussen vreest het volk gewis Voor wapenarsenaal-gedreig Voor kernmacht en een nieuwe krijg Voor huis en haard en droefenis…

Men sprak dit jaar van normen en van waarden Van tot hier en verder niet, de maat is vol Van de prijs, de pil, de rekening, de tol De haat, de hel, de wanhoop en de haarden Maar dat het einde komen gaat van Studio Sport Zegt dat een tijdperk afgesloten wordt…

De herfst breekt aan, we moeten Bockbier kopen dat heeft tenminste Heineken verklaard dus ruiken we een vleugje open haard wanneer we langs de drankafdeling lopen Maar als dit zich ontwikkelt tot een rage hoe moet dat dan met Popla en met Page…

ik zoek de aders in het steen mijn beitel vindt ze in het klieven gestold in koelend samengaan nadat emoties zich uit aardes haard verhieven zij verhalen hoe de schepping sluit maar in stromen magma perst de korst nog steeds haar nageboorte uit…

Het vuur in de haard ontstak zichzelf bloemen bloeiden in de winter alsof het lente was honden stopten met hun ijlende geblaf jij bezit een toverstaf of dit alles gebeurde alleen omdat jij je uitstrekte op het groen gekleurde gras.…

Het kleine telt de subtiele geur van rozen of de net gebade baby, die kop koffie bij de haard kleine dingen vol van liefde in een wereld vol geweld zijn zo schijnbaar onbenullig maar toch steeds het meeste waard.…

De blaadjes vallen langzaam van de bomen De schemerlamp moet steeds iets vroeger aan De rookworst kan weer in de stamppot staan De tijd om bij de haard wat weg te dromen En de regering...ach nu geen misbaar Zoals gezegd...een zeer goed eikeljaar…

deuren sluiten zich nu wintertijd er is zelfs luiken blijven dicht als gure noordwester waait mensen verschansen zich in hun binnenkamers steken haard en kaarsen aan voor verwarming van gemoed ik droom van een lentedag appelbloesem met rode randjes .…

Een schat aan nieuwe kennis wordt vergaard en aan gejatte stammen voor de haard.…

Het meeste gooi ik in de open haard, Ook zie ik iets dat ik het liefst verfrommel. Daar, tussen Jumbojet en Rummikub: M’n ledenkaartje van de Kiwi-club.…

Als liefde op de uitkijk staat wanneer het vredesschip uitvaart op zoek naar goedheid in de mens bij ieders huis en haard en vrede brengt in elk hart waar het ook verschijnt dan duurt het slechts een korte tijd voor dat geweld verdwijnt.…

Wie is armer degene zonder huis en haard of degene die er alleen voor staat? Weelde is een ruim begrip dat zich vermenigvuldigt door te delen niet alleen wat tastbaar is maar meer nog wat aan mensen warmte geeft…

Voor Arend-Douwe Verder dan het Westerkwartier was Zijn familie nog Nooit gekomen Aan huis en haard Vastgeklampt door De eeuwen heen Stapte hij zo maar Over zijn schaduw heen En was daadwerkelijk Een van zijn mooiste Dromen uitgekomen - Had ie op Aruba Een leven zoals géén een…

De ‘Appel’ was een klein vermogen waard, Wist een expert bij ‘Kunst en kitsch’ te melden, Waar in de week daarna drie kenners stelden Dat die geschikt was voor de open haard. De wereld van de kunst is voor naïeven, Mijn kleinkind hoort ook bij die primitieven.…

eigen bloed, zweet en tranen (geen gezicht daar in die chique lanen) Keert Ane mistroostig terug naar huis (hij lijkt wel een gevivisecteerde muis) Dwars door de voordeur komt hij binnen (zijn vrouw begint meteen te spinnen) Wonder boven wonder is alle leed geleden (zodra hij door het voordeurgat is getreden) Zo zie je maar: Eigen haard…

En wij, die uwe gaven eten, wij rusten in uw blijde haard, en zien, ons leed bijna vergeten, uw hand die stil de kruimels gaêrt; en slapen in uw tere zorgen, en raden niet hoe, troost-gewijd, gij, voor u-zelf misschien verborgen, van lijde' een béetre liefde zijt.…

laat je geest eens dwalen door vlammende verhalen uit de open haard het beuken blok net achteloos gedropt vertelt zijn laatste uur reeds danst de rook in smeulende herinneringen opent vuur de eerste jaarringen sist en knettert namen in een knisperende vonk strooit spetterend wat anekdotes rond in het verzameld werk van meer dan…

als ik groot ben, Dan zult ge 'reis wat zien: Een cent wil ik bewaren Van wat ik daags verdien; Dan heb ik een driegulden Met Nieuwejaar bespaard, En 'k vraag mijn arme buurtjes In 't hoekje van mijn haard.…

Dagelijks in de bergen De diepste roerselen Met haperende pen Gekrabbeld op een Notitievel - Bij het teruglezen Na terugkeer naar eigen Huis en haard Snijd ik mijn vingers Aan de scherpe randen, Tot bloedens toe verwond Door de diepste gevoelens - Zij laten ook op papier Niet met zich spotten…

Snel haalt men ‘code geel’ weer uit de kast Een vlokje sneeuw, wat onderkoelde regen Het komt van boven maar het is geen zegen Een laagje ijzel, Leiden is in last Op Drakensteyn schaart men zich rond de haard Code oranje! Beatrix verjaart…

verstoten van huis en haard dwaalde ze onbegrepen door de velden van isolement waarin het rijk der schimmen de hare werd, zich ontpoppend tot 'n schaamteloze gebruiker kropen stemmen uit pakken melk overal afluister apparatuur de wereld was krankjorum geworden zij verdronk..…

daar ver van huis en haard van eigen sponde waarin liefde een zich herhalend spel van lijf en leden Je woonadres heb ik -als de pest-gemeden nu pás zag ik dat je was verhuisd.…

Het overkoepelende maatschappijbeeld vergast in de 2de wereldbrand en ontschorst in Vietnam en andere haarden ... rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

de kat en ik voor het raam, gesetteld in onze luie divan met de haard die knettert. het komt en komt het dwarrelt en valt het vlokt en kalkt het schittert in het licht. zo mooi, spiegelglad 'k vertel het mijn kat ze kijkt op en ze geeuwt, bah, ze miauwt "het sneeuwt"…

Toch was het beste voor het laatst bewaard: We staarden uren naar de open haard.…

Oh Sinterklaas geef mij een kabinetje Mijn klompen staan al dagen bij de haard De Sint trekt zich vertwijfeld bij de baard Past zo´n cadeau wel binnen zijn budgetje Hij belde ome Roon en die zei blij Ik doe het voor een appel en een ei…

Als straks de klokken luiden door de stille nacht Loopt hij eenzaam door de kille donkere straten Hij komt van ver en niemand die op hem wacht Hij moest huis en haard en familie verlaten Nu loopt hier verdoold als een ontheemde Nergens wacht een rust plek of een warme haard Hier is hij slechts een paria niets dan een vreemde Slechts herinnering…

Tijd waait door het open raam naar binnen, wervelt om de sputterende kaarsen en vlijt zich neer voor de smeulende sintels in de haard. De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

gebogen leun ik op de steunen van mijn statigheid een rustpunt terzijde van de schouw een monument van waardigheid een hoge zetel met leder en uit donker eikenhout opgebouwd de jaren zijn ons aan te zien als het sierlijk schrijnwerk verschoten rouwt de haard uitsterft gelijk mijn toekomst die stilaan verflauwt…