Alle inzendingen over hangt

Voetbalscheidsrechter hangt zijn fluitje aan de haak! Een man met ballen!…

Gordijn in somber als avondmist van de herfst hangt over mijn hart.…

In het vet op de boekenplank, in de grijze vlekken in het gordijn en in de zwarte plekken op de bank De kamer is beroofd van enige kleur en moord hangt duidelijk in de lucht. Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

wat nog hangt in de oude fabriekshal is de leegte maar nu zonder het gestamp van zware machines een verlaten overall hangt eenzaam aan een roestige spijker 'een symbool van verlatenheid' het laatste teken van leven is misschien wel 't jonge berkje dat zich heeft genesteld in de scheef hangende dakgoot…

mij een zuil Daar zetten mij de muzen klem Er hangt een dikke mist in Bremm…

Ik ben dat slap geleuter meer dan zat Een nieuwe maand een nieuwe rekenrente Het wordt hoog tijd voor een pensioenen-lente De dekkingsgraad moet van mijn levenspad ‘k Heb jeuk aan mijn pensioengat...ik ben kwaad Weg rekenrente...fuck de dekkingsgraad!…

niks met tochtlatten wel wat sleets old fashioned voor de connaisseur wel degelijk te herkennen vermits ondervindelijk lage depidruk uit veengebieden rook beneveld in den rose ochtendgloed wel riekend naar Pacha Mama met snufjes radicchio of misschien toch biobeschikbare quinoa met ondergronds in netwer ken fluisterpraat oren super wijd…

het hangt in de lucht, ik noem het dichtblauw, het droeg vóór vandaag nog geen kleur het is niet te vangen, het raakt als de wind, een fluist’ring langs hunk’rend gehoor het bruist en het fladdert met vleugels van zij, de zucht die het linnen beroert het hangt in de lucht, gedragen door zinnen, ik noem het met liefde naar jou…

achter in een hoekje van de kast hangt jouw vest en hangt jouw jas op juist die stille momenten dat ik het niet meer trek laat ik me verwarmen en omarmen nog steeds dragen ze jouw geur alsof je weer even heel dicht bij me bent zoals het vroeger was…

Het hangt in de lucht buien drijven uit elkaar hoor ik je roepen ?…

boven de snelweg hangt in vurige letters werken in beersem…

het hangt er buiten omdat het binnen nog steeds te smerig weer is [senryu]…

aan de strijkstok van viooltjes hangt niks hij strijkt slechts de kleuren uit…

Windekind vermaant Johannes hangt aan zijn lip Erfgoed me dierbaar.…

Stil hangt de vleerhond totdat het gaat schemeren ondersteboven…

Reikend naar jouw hand hangt de mijne in de lucht – als een afscheidsgroet.…

Een heel klein roosje hangt tegen zijn soortgenoot, wipt als een vlinder.…

Zonnige luchten zomer hangt aan de waslijn als najaarswind waait…

De vrijheid is te grote goed, De vrijheid is te wonder zoet: Wat hangt hij aan een ander man, Die van zijn eigen leven kan?…

Er hangt een groene waas verwachting rond de bomen en duizend krokussen in 't gras, de lente wiegt mijn dromen. Er speelt een zoele wind van wandeling en kijken; de winterogen nu vol licht zover de einders reiken en dank vervult mijn hart voor wat er is gegeven: mysterievol geschenk te zien hoe alles is verweven.…

Ze hangt als een lege boodschappentas aan mijn arm en ik bedenk me wat er met haar uit mijn leven verdwijnt: Buisman, een stoof, de theemuts. Niets houdt haar trouwens nog warm. Bevelend wijst ze naar de supermarkt en vraagt me wat ik zie: ik noem een naam. Nee idioot, dat is de overkant en hoe komen wij daar?…

De dauw hangt parelen aan takken en aan blaren in kettingen en snoeren; de kusmond van de wind, als hij ze aan wil roeren, doet ze ontstellen, sidderen zonder bedaren en stort ze allen neer, de wankelbaren.…

Onbewust nog van wie ik was En waar ik woonde, welk dorp In welk land was mij allemaal gelijk - Feit was dat ik een fietsje had Waarmee ik door mijn eigen kleine wereld Reisde weg van de wolken Op naar de zon die in het westen Uitbundig onderging; Wolken die me volgden Al weet ik niet waarom, Misschien wel omdat de grote jongens…

Die ene wenkbrauw van jou Die je fronsend optrekt, Die ene scheve blik Die geen enkel vertrouwen verraadt, Ogen die langs me heen kijken Om me vooral niet te hoeven zien Woord dat waarheid is Maar nu nog te zwaar - Te zwaar in ieder geval Om rechtstreeks in mijn gezicht Te laten exploderen, Vertrouwen dat er van Jouw kant nooit…

vanochtend zon de wolken schaduw vragen ze keken om en riepen hen niet op te jagen hij knipoogt naar de wind die jachtig giert langs strand en schaduw meevoert aan zijn hand naar branding waar de schaduw overslaat in golven en schuim de restjes zon in wit hebben verzwolgen winden zijn gebleven in stilte op het strand schaduw hangt…

basalt keert oceanen water schuimt zijn woede weg hangt zwart zijn tranen aan in springtij dat in manenvloed het water jaagt op land het strand ontdaan van zand toont zijn verdriet aan woeste golven die hun weg nog ongestort vervolgen van de branding tot de horizon witte kammen deinen en verdwijnen als zij omslaan…

Zilver hangt de zon boven de kale kruinen herfstig slotakkoord…

biddend en spiedend hangt hij stil, hoog in de lucht, prooi onontkoombaar…

. . . . als . je . leven . een . strijd . wordt . . . . strijd . dan . voor . jouw . leven . dat . . . . nu . aan . een . zijden . draadje . hangt . . .…

de koekoek vliegt uit, tussen twee groene takken hangt een spinneweb…