Alle inzendingen over heten

er stond eens een man in Tervuren uren naar een tuinbank te turen. zij was zo mooi (erop lag een lichtekooi), dat z'er schande van spraken, z'n buren.…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

Op 't heilloos bed woelen mijn doffe leden. De hartstocht moordt en martelt mij. Daar klinkt een zilver klinglen van beneden Een karavaan kamelen vaart voorbij. -------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Als je mijn ogen ziet stralen zoals een sterretje klein Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn als je kindjes ziet spelen Onbezorgd zoals ze zijn Wees dan maar bijna zeker Dat ik gelukkig zal zijn Als jij bij me langskomt En ik voel me vrolijk en fijn Wees dan maar helemaal zeker Dat ik gelukkig zal zijn.…

Trek me even terug Adempauze, recht mijn rug Ik wil bewust Een beetje rust Geen onbekwaamheid Geen eigengereidheid. Ik zeg u gedag Minder kan ik niet zeggen Gelag, gelach (?) Het is aan u, Grens verleggen.…

MIJN handen zijn zo heet - mijn ogen branden zo moe diep in mijn hoofd, ik weet niets meer, ik ben zo moe. Er zijn stemmen op straat, wind en hemellicht - om me is droog gepraat, mijn gehoor zwicht. En er is niets in mij over dan het arme hongrig' verlang - ik heb het zo lang, zo lang, het wil niet meer over.…

GELATENHEID Dat is wat men doen moet. Doen als de warmte teveel wordt Doen als warmte hitte wordt. Gelaten zijn. TEVEREDENHEID Dat is wat men moet zijn Als de regen naar beneden klettert. Op je raam, op je kozijn Tevreden zijn DANKBAARHEID Dat is wat je voelt Voelt als de grond niet meer dorst De bloemen hun kleur en vorm kunnen…

staat en straat kennen eigen wetten het is moordend daar een buurtregisseur tussen in te zetten zo bleek gister laat na een steekpartij in Amsterdam's Sumatrastraat de man stond er bij en keek er naar…

Schroomvallig groent het aan staken en stekken Lente laat zich als 'n sprookjesprinses wekken Toverhazelaar en 'n veel te vroege Blauwe Regen Komen bedeesd uit hun vergeethoek Vegen geel en blauw als op schilderdoek Slechts 'n noordoostenwind wakkert aan,stribbelt tegen Duwt en trekt met z'n vingers aan dat wat winter heet…

Mijn hele ‘zijn’ samengevat in het nu jij, voelbaar, tastbaar helemaal man jou opwindende hete adem maakt van mij een sensuele vrouw. Mijn geliefde ontvangen mijn wezen opent zich als de lelie ik geniet ons met volle tuigen twee harten en lijven samengesmolten. Oneindig ver zacht vliegen wij.…

Je vingers zweven door de lucht Alsof je een harp bespeelt Ademloos wacht ik op je woorden Ik voel Verwarring Je laat me je wereld zien Mijn adem paradijselijk ontnomen Rust verdrongen door verlangen En toch… ik voel Verwarring Je ontvouwt een warm mysterie Slechts een van velen Een voorbode van geestelijk genot Mijn god… ik voel…

Ze liggen er zo verleidelijk zo aantrekkelijk zo bekoorlijk bij loop of rijd er maar eens op koppig een en al kasseien je rijdt er je banden op kapot zweten zwijgen op je tanden bijten wilgen langs de weg binnenweg holleweg kijk eens daarboven is de hemel je bent al ongeveer halfweg…

Isabella Zelfs de fluister van de wind heeft nu een zachte glimlach vertrouwen ligt in de palm van mijn hart Zouden mijn handen voelend gaan zien zelfs dan zal er nog de rijkdom van de gouden liefde en de warmte zijn voor jou…

Ik voel hoe je geniet en kreunt als je over mijn hete lichaam leunt Je neemt me heftig ademt zwaar en maakt al mijn verlangens waar…

Ik voel hoe je geniet en kreunt als je over mijn hete lichaam leunt Je neemt me heftig ademt zwaar en maakt al mijn verlangens waar…

zij weet van het hete bloed dat al generaties lang door de aderen stroomt de korte lontjes het warm gemoed wandaden die te snel worden geschoond het is eigen in voor en tegenspoed maakt geen vrienden tenzij belonen dat doet zij dwaalt door de koude gangen van het slot dat eens geliefd was door zijn feesten het is leeggehaald…

Hoewel er snel met daadkracht dient gekozen Hoe Nederland zich uit de crisis redt Bestaat ons coalitiekabinet In feite uit een stel besluitelozen. Zo zien wij, nu ze zoveel tijd verliezen: Zij die wij kozen, kunnen zelf niet kiezen.…

laat ogen dwalen langs het water zakken in zacht als zuiver water innig kronkelend vredig harmonieus door de ochtendnevel monden geproefd uit de vinnen van water je diepte ligt binnen kusbereik er zijn veel kleuren in je vochtige lichtvlagen laat ons dwalen zoeken vragen in het meer dat liefde he…

de lucht is benauwd het ademen valt je zwaar alweer geen regen te bekennen en het wordt er niet beter op volgens buienradar tja, ik denk dat ik maar naar het buitenland verhuis om te verlanden in een buitenhuis of zo en anders de koelkast in- loop om daar te chillen ja, je moet toch wat, je moet toch wat met je spaarzame tijd…

Een tatoeage kost een lieve duit Je hoort de tatoeëerders daarom vragen Om snel de btw te gaan verlagen Ze zitten Kees de Jager op de huid Dus wil je indruk maken op je chicky Een tatoeage kost straks maar een prikkie…

De stoel zonder jou aan tafel staarde mij radeloos aan de lege plek in jouw bedje huilde in mijn hart gesprongen traanbuizen spoelden sporen in woestijnen de flessen zonder zielen waren geestdodend doof bleven de katers onder gebrande kurken ongeboren kinderen tellen op de vingers van hun handen en tandeloos vreet…

nu winter de laatste niesbui heeft z'n mantel uitgeveegd zit lente op zijn schouders jong en fris en groen speelt zij met wilde haren spint een draad van oude dagen om te glijden naar benee haar zoete adem zo licht en teer bemind door vroege vogels strijkt ontluikend neer vooruitgesneld door faam proeft en voelt een ieder haar naam…

Bij Moskou denk je vaak aan sneeuw en ijs en aan die koele Slavische gezichten, maar volgens de recentste weerberichten is deze stad een tropisch paradijs. De dode Russen vallen van de daken, maar met de hitte heeft dat niets te maken.…

te hete katten mauwen door hun nachtlawaai verliefden wakker.…

Je houdt je ogen gesloten, de resten van mascara, of hoe dat spul heet glanzen zacht in het dunne ochtendlicht wat door een kier in het gordijn binnenvalt. Ach die glimlach, mijn eigenste Mona Lisa! Ik kom nog even tussen je benen liggen, dan slapen we nog wat.…

Ik weet maar weinig woorden mooier. Niet vanwege bomen die zich uitkleden in de wind en zo, of hongerige meeuwen in natgrijs beweeglijke wolken die je naam krijsen. Dat is het niet. Gewoon als woord weet ik geen mooier of jij moet een woord zijn en herfst zijn.…

me ons Wederzijds geluk Bevestigt, is het De rimpeling in je Gezicht die niemand, Behalve ik, begrijpt Is het die te zacht Opgepompte achterband Waardoor jij heerlijk zacht Wiegend achterop het gewicht van Onze liefde vermeerdert, Is het je spoor in de Verse sneeuw die mij bij Jouw huis naar binnen leidt Is dat wat geluk heet…

ik kreeg een hand terwijl je ogen van de wereld waren een ander universum zagen door de blauwe nevels rook je opende en toch in koel afstandelijk kwam onverwacht de schok je verkilde in lichaamstaal verschroeide me met hete zonnewind heb de sterren in je blik zien doven jouw apocalyps kom ik nooit meer te boven…

Nadat we uren hadden geslenterd door een onbekende stad die uit mijn herinnering naar boven kwam als een déjà-vu zoiets als een gestolde ervaring van wie ik wel is waar de eigenaar ben maar waar ik niet de hand op kon leggen, ontdekten wij gelijktijdig aangemoedigd door honger en dorst het restaurant, een rokerige ruimte waar de afzuiginstallatie…

zonder het te beseffen zonder te weten je zult maar bijna levenloos aan de beademing liggen mensen horen feesten die het niets kan schelen hoe ze heten je zult maar een dichter zijn die een wereld aan boeken las die dit alles slechts kan verwoorden in dat ene woord JUDAS…