Alle inzendingen over landen

Verbaasd en verrukt laat deze stad zich vastleggen Als westerling geniet ik hier de tijd In combinatie met het allesbe- halve vormeloze landschap Rijdt de landrover in stijl en goed geoutilleerd door en óver de groene heuvels De koudste hoofdstad van de wereld is 's zomers een verademing Ulaanbaatar, zomer 2001…

De rivieren kruipen door het land als een waterslang Het aflopende land brengt het water terug naar zee dijkhuisjes staan tegen de uiterwaarden in het gedrang en uit de ochtendmist verrijst het silhouet van een boerenstee langzaam komt het leven weer op gang na de nachtrust gerammel van melkbussen klinkt over het koren in het ochtendgloren…

Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit, in 't donker loof de sinaasappel gloeit, een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt, de mirte groeit, de lauwertak zich beurt: kent gij het wel? Dáárheen, dáárheen, richt ik met u, Geliefde, mijn schreên. Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog verheft de zaal haar trotse, brede boog.…

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

van een zwijgende nacht de zwakste lichtjes feller stromen op de gespiegelde achterzijde van de dromen om aan de schaduwen ontkomen, de zingeving gewogen in gewichtloosheid in alles wat ik bezat, de reis in een te krap valies wat ik gisteren uit de steigers van de toekomst las, het maakt deemoedig en onbekwaam in het land…

voorbereidt om in een overgangsfase met de sterken aan het hoofd in groeiende economie verder te kunnen gaan Ik houd van dit land op mijn manier echter Op bepaalde ontwikkelingen heb ik geen grip dat moet ik aan anderen overlaten Ik ben een man van overzicht en resultaten…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier een gastvrij waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een ander vergezicht van blokkendozen, moeiteloos…

Ik ken een land waar kruimeldieven een driedelige injectie krijgen of een stoel diezelfde natie waar het recht wordt verkracht en verdampt is in staat de grootste schurk te benoemen in adoratie met een grote smoel in het hoogste ambt…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier van een gastvrije waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

Waarom zijn moslims steeds zo explosief Ze kunnen niet zichzelf relativeren Ze blazen het zo op, die boze heren Vanuit een hoop op hemels perspectief Natuurlijk is hun doodsangst niet zo groot Wie zonder humor is, die is al dood…

We doen het slechter dan de oosterburen, De jongens maken meiden uit voor slet, En Mauro wordt waarschijnlijk uitgezet, Het Catshuisoverleg blijft ook maar duren. Toch lees ik net, tot mijn ontsteltenis, Dat iedereen hier zo gelukkig is.…

Weet je dat we nou, as we speak, fan alle EU14-landen verdomme nogantoe tallerslegste jongetje van de klas?!!!! Op Malta na dan, en Liegte stein...en Lukse burg deet noch nie eens mee... Gave de boys helemáál nie tuis, de mijden dedent nyfeel beter... Ergo, wakmaar zeggen wou... we moete onze spierballe tone!…

In plaats van actie tegen hem te voeren Mogen wij Wilders dankbaar zijn, want zie: De vaderlandse vlaggenindustrie Draait dankzij hem opeens op volle toeren, Want er is heel veel vraag uit moslimlanden Naar vlaggen die ze straks kunnen verbranden.…

Verstoken zijn van gas en licht en water, Die Russen en Chinezen zijn zo slecht. Als straks mijn energie wordt platgelegd Dan zit ik hier met een enorme kater. Ik haal wat kattenbrokjes, bier en wijn, Ik en mijn kater hebben het best fijn.…

‘Europa’ is geweldig als het ‘past’, Maar niet bij grote vluchtelingenstromen. Verplichtingen zijn er om na te komen, Al worden ze ervaren als een last. Dan zie je hoe ‘Europa’ zich verzet, ‘Europa’ komt dan héél dicht bij het bed.…

De lente schiet niet op in ’t Midden-Oosten De leiders hakken in op demonstranten Die Assad en zijn vuige secondanten zijn daag’lijks op de doden aan het toosten Wat kunnen ze van ons nog heel veel leren Bijvoorbeeld eeuwen democratiseren…

Er was eens een land vol tolerantie Een land waar hoge schuttingen uitzondering waren In dat land hielpen buren elkaar Er was eens een land vol tolerantie Tolerantie naar elkaar Begrip en verdraagzaamheid waren sleutelwoorden Intolerantie werd hier niet getolereerd Er was eens een land vol tolerantie Een land waar huidskleur niets uitmaakte…

Ik zag wat op een liedjesfestival kan, Hoe al die landjes met ex-Joegoslaven Elkaar voortdurend alle punten gaven, En snapte toen geen bal meer van de Balkan: Als ze elkaar zo graag die punten geven Waarom zijn zij niet bij elkaar gebleven?…

Wie doet er mee? De woelige zee en vieze lucht maken ons ziek. Chemie met vliegtuigen uitgestuurd als gif tegen elk leven. Mijn lijf reeds ziek, maar ik nog niet. Daarom die roep tot creëren; verbeeldt en het wordt je deel. Gedachten verzetten piramiden. Al gehoord van het Noro-virus? Weg ermee. Toveren is de boodschap. Een nieuwe aarde…

land wortelt verlangen naar het een zijn met de vochtige grond zij heeft mij in hart en geest gevangen slaat met zuivere schoonheid een diepe wond pijnlijk door naderend afscheid bevangen fluister ik heel zacht “dag” met trillende mond ...…

Wie weet waar je bent, in je eigen land, zonder grenzen of lijnen Wie weet waar je bent, in je hoofd met je ogen dicht.…

Zoet puur vloeit de wijn In het avonduur Verliefd is de nacht Toscane Land van mij...…

Al woon ik in jouw land Al spreek ik vloeiend jouw taal Al heb ik mij ingeburgerd in jouw land Al geef ik mijzelf aan jouw cultuur... Nooit zal ik mijn moederland vergeten De wortels van mijn bestaan…

Met U zal ik strijden voor huis en haard en voor uw land, Dat mooie land. Ik zal U nooit verrruilen voor dingen van de wereld leven en sterven, In Freyja's land.…

Ze viel en een moment later smakte ze neer Nu valt ze en kijkt ze om zich heen, boven haar en onder haar En ze bedenkt: “waar zal ik op aansturen, hoe wil ik landen?” Nu voelt ze ook het vallen zelf Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren En daar leunt ze dan lekker op!…

Om hun leven wordt niks meer gegeven ga maar naar je eigen land. Ik zou zo graag, en juist in deze tijd, al die mensen een eigen plekje gunnen maar tot mijn grote spijt mag ik het land niet runnen. Ik weet het wel; niet ieder kan hier wonen maar laten wij als mensen voor hun leven wat meer eerbied tonen.…

Samen verliefd en samen gekomen Enkel verdrietig, de passie is vrij Samen geslapen en samen de dromen Tranen gedroogd voor 'k weer iets zeg Gelukkig zijn zij, zei de één tot de ander Verdriet in de kiem toen gesmoord Denk nou maar niet dat ik dus verander Wijzig verandering, heb ik dus gehoord Hoewel dus sterren ineens kunnen vallen Belanden…

waaruit je adem wegneemt wie brengt jou de slaap nu je onze geschiedenis vergalt met deze tucht over verdwaalde nomaden Ga desnoods in je eigen naam uitkeringstrekkers lastigvallen met nog te doppen boontjes als daadkracht je verlangen is of neem mij met mijn paspoort met rechten die ik elke nacht aan stukken scheur want dit is mijn land…

In de stad loop ik op steen En water loopt langs de randen Naar gaten naar onder In steen naar plassen en meren Het water en de plek het land Ontmoeten elkaar zelden Want de stad de stad Het land het land Dat wat hier had moeten plaatsvinden Vindt elders plaats…

O land van mest en mist, van vuile, koude regen, Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp!…