Alle inzendingen over mol

mollen moeten opgetild, in elke rechter, als u links bent linker handpalm past er één, zo heeft het beschikt, overtuig uw kind, maar blijf ook zelf proberen tot u de uwe vindt, ze zijn zo licht, zo licht dat men wel zegt dat zij het zijn geweest die alle wolken ondertunnelden tot ze implodeerden, hecht maar geen geloof aan die bewering, ze groeven…

Er woont een minnaar in mijn tuin, een kompel met fluwelen handen. Hij klopt, betast en streelt de rulle wanden, breekt met zachte vingers de vochtige aarde aan. Zij laat begaan. Zoals hij stijgt en daalt, hardnekkig al haar gangen gaat, lichtvoetig kruipdier van genot dat in haar bekken sluipt, kleine doodgraver van verlangen, blindganger…

Een molen in rust een met het polderlandschap een bewaarde schat Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige blauw van hemel vermeerdert waar zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…

De Mol verkoopt een hoop...it’s quite a deal Een mediagigant in ‘Good old Britain’ ziet het met Talpa Media wel zitten. Eén komma één miljard...it’s truly real. But ITV...gaat dat je niet berouwen? Who is De Mol? Ik zou het niet vertrouwen…

Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon – goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van doden? ------------------------------------------ uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…

Wie is de mol? Vraag het de mollenvanger maar. Zij willen weten met hoeveel we zijn, en waar! Wat wij onbezoldig doen, is het graven van ondergrondse wegen, We beluchten weilanden en gazons. We produceren rulle tuinaarde. We bestrijden schadelijke insecten. Wij zijn geen plaag! Wie is de mens? Dat is voor mollen een grote vraag.…

Onhoorbaar graaft hij de onderaardse gangen van de molshopen.…

Naar de zon gericht als een blinkende sieraad kleur je de polder.…

De mol van Heventol. Zat knusjes onder de grond. Helemaal gerold in een keurige bol. met bovenaan zijn dikke kont. Maar toen een eekhoorn langskwam. Schoot hij "WIEPS" wakker. wat was hij bang. Die arme stakker. De mol was geschrokken. en riep:" LAAT ME ALLEEN". en kreeg (toevallig) de waterpokken. en toen ging hij heen.…

heb je een mol en wil je hem kwijt Verspil dan geen moeite en kostbare tijd Doe-Het-Zelf niet, kies zekerheid!…

Mijn mooi grasveld is een woestenij, een mol huist in mijn tuin, heuvel na heuvel komt erbij, het tuintje is niet al te ruim, de tuinman maaide net ons gras het leek of dat voor meneer Mol de aanzet was, om nog meer heuvels te gaan maken!…

bij de molen zonder wieken komt ineens de vraag is het onvoltooid verleden tijd of een kwestie van verval vooralsnog blijft het gissen doch molens moeten draaien malen en kreunen onder fikse wind een molenaar moet in de weer zijn met zeilen touwen en ander gereedschap geluk is een draaiende molen met wieken die dromen meenemen naar…

‘Ach mol, ik denk dat de waarheid in het midden ligt. Denk je ook niet?’ De mol tevreden met z’n gedeeltelijke gelijk vergat dat de uil een van diegenen is die normaal gesproken ook wel mollen als licht tussendoortje vrat…

Komische echtscheidingsdramaserie naar een idee van Linda ja, zij van en is de Mol maar de verhaallijnen blijven hangen bij: "poep, pies en plas"!…

Ik heb maar snel 'n flinke zakdoek gepakt om in te snotteren in m'n volkstuinhuisje op m'n kleine bankje verslijt ik de laatste tijd oude "Linda's" Zelfs na jaren bewaard nog het lezen waard De Linda heeft diepgang en is niet bang voor de dood Ik wil nog een kop thee voor mijn 'doek' valt.…

Een slak raasde in volle vaart over bergen en door dalen Hij was er dan ook van overtuigd dat niemand hem in kon halen Dit vreemde gedrag werd opgemerkt door een mol in de Ardennen Die zei verdorie dat wist ik niet dat een slak zo hard kon rennen Maar de mol had best wel trek in een sappig slakkenboutje Daarom spande hij over het bergpad…

Na al dat gevaarlijke gereis Won Wie is de mol dan toch de prijs Ook Johnny een ring Zijn tante zo’n ding De Mollen zijn in het paradijs!…

misschien dan nog de tijd Rembrandt Harmenszoon van Rijn die molen van je vader laat je niet meer los.…

tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

De intercity glijdt zacht weg van Mol naar Geel. De eerste borrel schuurt bitterzoet in de keel, verjaagt even corona.…

Een molen met muziek. Jij en ik, als kinderen van was die nog niet dachten aan tegenslag en het omen dat in onze genen lag.…

De vaccinaties in De Zwaan verlopen vlot. Vandaag duizend shots.…

Zijn wraak was zoet, vervuld met trots en zeer voldaan is de mol daarna weer ondergronds gegaan.…

Groen dat niet afwacht niet schuchter,eerder brutaal Dat de molen het schuilen niet met opzet doet is buiten kijf ze moet immers juist wind vangen in haar bruine of witte zeilen op de wieken gespannen Je ziet al van verre minstens twee sterke mannen die de molen naar de wind zetten Tanig hun huid door zon met wind…

fietsers de toeristen de campinggasten van Wedderbergen die je op de foto zetten poldermolen in de Weddermarke je moet opletten of de wind ook wel eens waait uit het oosten dat zal je troosten laat je wieken draaien het is fijn je kunt weer echte molen zijn…

mee met de molen van de tijd Leven hier in uren van de aardse maat Pas later komt voor ons de eeuwigheid Dan bestaan noch seconden, dagen of wijzerplaat.…

Een mollige mol uit Marmaris die vrat heel de dag wat best raar is nu danst hij zich slank zijn lijf wordt weer rank dat beest weet zelf dat-ie halfgaar is…

Blakend is je wit gezicht of druipend van de regen trek je aan mensen jong en oud zij voelen 't kraken van jouw hout en de schaduw van jouw stenen Je wieken reiken naar de lucht vangen onze toekomstdromen toch sta je stevig en rotsvast laat je niet imponeren door geld of macht en evenmin de pijn van het verleden Het gaat je niet om…

Maar ziet mijn molen nooit kind noch kraai, Dan is het mij net om het even. Och, kwam op de molen Marieke mijn schat, Ik denk, dat ik spoedig zo'n dreumes had.…

Plotseling stopt de molen. Niemand stapt uit. De zitjes zijn leeg. De muziek zwijgt. Ik sta aan de kant, alleen met een suikerspin in mijn hand.…