Netgedichten

netgedicht (nr. 82.217):

Daar bij die molen

Een molen in rust
een met het polderlandschap
een bewaarde schat

Wanneer tijd is gekomen dat het
prachtige blauw van hemel vermeerdert waar
zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.

Nog even heerlijk genieten van de
heersende rust en verstilling die zich vermengen
met nieuwe kleuren in de vrije natuur waar men ook fijne geuren
kan ruiken of luisteren naar vogelklanken die stuk voor stuk warm aanvoelen.

Dat beeld en geluid van afgelopen
seizoen als zoete herinneringen worden bewaard
in mijn hart waar enige momenten opnieuw worden afgespeeld
maar ook hoe bewonderenswaardig het is dat vlinders blijven voortleven in mij.

Hoe dan ook het voorjaar nadert die
me zal meenemen naar een wereld vol verrassingen
waarin ik langzaam overga naar lente maar elke keer weer met een
fantastisch gevoel van beleving en waarneming die mij gelukkig maken; raken nabij.