Alle inzendingen over neer

SLINGER De slinger zorgt voor opwinding en tegelijk verdriet Van links naar rechts en op-en-neer Betrokkenen het heen-en-weer semi-en public worden wij allemaal ziek van de slinger die echt oprecht stopt bij gemaakte keuze maar ook écht pas dan kant-en-klaar als klontje.…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…

Leg jezelf nu maar neer voordat wij het doen. Dom onmens.…

Uit de hemel duiken snelle stippen naar een niemandsland vleugelloos weggeworpen zachte tassen, stoelen hard metaal, ledematen ook mijn hart staat stil van ongeloof toch ligt daar een lakschoen toch lees ik opengeklapte levens mijn vertroebelde ogen en mond vol gedachten vragen om woorden voor de leegte Dit veel te grote gebeuren…

Ik schrijf je neer op papier Terwijl je als een boomgaard in juli zwelt en bloeit. ---------------------------------------------- uit: "Gedichten 1948-1993" (1994).…

Er stonden twee broers in de regen van lintjes. Het zat hun niet tegen: zojuist onderscheiden had ieder van beiden een kruis van verdienste gekregen. Ze hoorden ineens tot de orde van ridders en niet tot de horde van Jantjes Modaal. Het was fenomenaal, dat ze edelen waren geworden. Van voordelen waren er vele: mooi weer konden beiden…

Lachende ogen kijken op mij neer Een grote vinger in mijn hand Ik geef geen verweer Bloedband Achter een ijzeren hek Zie ik weer die pupillen Aan oorlog een gebrek Ik zou niet anders willen Waar vind ik de route Naar identiteit De wenkbrauwen groeten Zorgen bij de ogen kwijt Vragen bij arbeidsethos Discussie over maatschappij De…

Niet blond kastanje nota bene merk dat wel een mix van kruiden haar twee oogjes lijken vuur twee vonkjes die fel dansen…

Hoera: er is weer stof uit de Sahara Zo poetsen we de auto nog een keer En gaan we naar het Kruidvat op en neer Voor potjes Camel Trophyproof mascara Het land bedekt met fijn oranje spul Dat scheelt een hoop versieringsflauwekul…

Zo'n zestigduizend gulden slechts erbij Is het bedrag dat onze artsen vragen. Vandaar hun staking van een drietal dagen, Dus uitgerekend tot de vierde mei. Die dag herdenken wij dan met z'n allen De doden die inmiddels zijn gevallen.…

ik deinde neer en op op en neer neer en op op op op op op op op…

Zwierige zwaluwen bezweven het zwerk Krassende kraaien bezoeken een kerk Maar komen er niet voor Gods woord. Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Kijk mee met mij, de tuin bloeit wonderschoon Veronica, narcis, viool, aubretia Azalea, papaver, tulp, weigelia Astilbe akelei en anemoon! Ajakkes, Keizer-kruid! Daar in de hoek Eruit! Dat staat als woekeraar te boek!…

Ik leg mijn lichaam neer in't gras en snuif de geur van blozendrode bloemen Ik leg mijn lichaam neer in't zand en luister naar de kracht van de zachtrode aarde Ik leg mijn lichaam neer in't water en geniet van de streling van tederblauwe druppels Ik leg mijn lichaam neer in de wind en vlieg mee met de vrijheid van een helderwitte…

Ik schrijf me neer als bomen door een zaag geveld Ik schrijf me neer 'k ben heer noch held Ik schrijf me zoveel keren neer de tel kwijtgeraakt Het schrijven heeft me dichter gemaakt dichter bij mezelf.…

Wanneer je je alleen en verloren voelt zit dan niet bij de pakken neer Geef je leven een positieve draai Dan gaat het vast wel weer.. Sta op en zie de toekomst tegemoet met een lach op je gezicht richt je op al het goede vergeet even het werk en de plicht..…

in een illusie die liefde heet En sla gewoon je ogen neer……

De wind zo guur waait lokken heen en weer op dit late uur kijkt de maan op ons neer…

Zichtbaar wordt de pijn van mijn hart in het vallend donker en het vale licht achterblijvend na de gestorven dag die louter pijn was voor de mens die zocht die zoekt en zoeken zal naar wie hij zijn kan Opgedragen aan mijn vrienden, de bezoekers van dak- en thuislozen opvang De Open Hof aan de Spilsluizen in Groningen…

Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid De bouw ervan is amper opgeschoten Zodat na vijftien jaren is besloten Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt Zo is dit snelsonnet niet afg…

De zeventiende-eeuwse koppen kijken bevreemd nieuwsgierig -in de Hermitage- naar ons; voor hén staan wíj in d’etalage: poserend, loerend, geenszins hun gelijken Je hoort ze denken: ‘Zie dat zootje staan: Moet ík die lange dweilen gadeslaan?’…

In deze kille wereld van vervreemde planeten de wijsheid in een kan aan het glazen raam gezeten deze ronddraaiende aardkloot zonder dromenland achter de horizon heb je hulp nodig, vraag je me indringend nee ik red me wel, de wereld staat in brand nergens zet je me neer, ik verblijf in jouw leegte jouw schaakspel in een niemandsland onder…

Gedachten ontspruiten jaargetijde reeds vooruit als bladeren aan bomen wachten in vertrouwen vanuit het duister op toekomst en licht. Als een geliefde op ontwaken van hartstochtelijke bruid die komt door rozenvelden gekleed in tule als van nevel stralend onder sterrendiadeem als een lichtstraal uit de hemel.…

Wij werken dag aan dag, de weken rond Wij rollen heuvelop dezelfde steen Werk als Sisyphus - nooit afgerond Water staat ons hoog, tot aan de mond Wij staken nu, wij klagen steen en been Wij gaan totaal iets anders doen dan leren Wij geven workshops, gastlessen in schaatsen Wij mogen ieder kind introduceren Wie wil als klassenassistent…

ik ben naar de rotonde en weer terug ik leg altijd een briefje neer als ik wegga ik ben bramen plukken ik ben aardappels lezen ik leg altijd een briefje neer dan weten ze waar ik ben…

Zolang als ik de ballast kan dragen zal ik om nieuw leven in mijn leven vragen.…

Donkere wolken in het avondrood boven een onzichtbare dood Ik loop tussen de flats van de stad rondjes om een nieuw zwart gat van geconcentreerde materie Een vleugellam vliegtuig sloeg vrienden van vrienden de bodem in Na de klap is het stil Ik wil horen wat ik niet weten wil en daarna vrijen in de schemering al is het met een vreemdeling…

Welkom in het generale altruïstische decorum Een persiflage parodie op melomane poetry In een uithoek van Hinault, Bourgondisch Henegouwen De laatste der verlaten desolate knapenkoren Wederkerig en minstrelig in lendenen der raven Blikken pikhouwelen snavels die mijn hert doorboren...…

die kogel je schiet er niks mee op wel iemand mee neer velen rouwen jij hebt angst je schiet er niks mee op wel iemand mee neer…

Denk nu niet dat wat ik hier neerpen voor jou is bedoeld Ik pen hier niks neer voor jou, of voor jou of voor jou Sterker nog: ik pen hier zelfs niet eens wat neer voor mijn vijfde vrouw kun je nagaan.…