Alle inzendingen over peet

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

Ik smijt mijn pet af Ik huil zonder iets op mijn hoofd Bijna iedereen was me vergeten bij kerst En ze hadden me vanalles beloofd Het deed me pijn het deed me pijn Maar wie laatst lacht lacht het best Dit jaar nodig ik iedereen uit En hang ik een gevelkerstman boven mijn ruit…

negatief en optimistisch realist en ongelukkig groot verlangen veel gedroomd en met de pet gegooid, gevangen. bitterzoet, zout en zurig zonder moed, koud en vurig in het licht gedanst, gedronken van de nacht. een kus gegeven en gekregen en gedood ik hou me groot dit is mijn leven…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

‘k Was ook nog de paraplu vergeten, en van een pet wil ik niets weten, met een pet op loop ik voor gek, maar het water liep mij in de nek. Dat komt, mijn hoofd is nogal glad, dus ik heb het wel gehad, als ik thuis ben neem ik niet één pilsje, nee, ik neem een hele krat.…

De oliesnor is los Hij krakeelt weer in het bos Soms roept hij Pet en Fluim met z'n mondje niet groter dan een duim Wee wie hem 's-nachts tegenkomt als hij met duizenden samendromt De ene keer sluipt hij hard dan weer is hij vervuld van smart Dus als je hem ziet luister dan niet naar zijn lied…

Soms is het leven kut Je hebt geen fut Je hebt geen doel Gewoon een kut gevoel En een gedicht maken Zal kant nog wal raken Want het enige dat je denken kan is - Ik kan er toch niks van Vandaag is het leven kut Zit je zwaar in de put Rijmen lukt nog net Maar voor de rest is het pet…

De pet op, schuin schaduwgrote schoenen het kind lacht publiek dat kijkt Achter de ogen wellen steeds opnieuw tranen op In het wit, met neus rood lacht hij zijn verdriet, met veel ande- ren zeer graag gedeeld treurnis te snijden zichtbaar de lach onder door hem verhulde traan…

Hoe staat uiteindelijk vandaag weer jouw pet Zou 'k de kunst van kennen beheersen jij bent voor mij echt zeker die niet te plengen traan…

Maar als "Jan met de Pet" een foute actie uithaalt, is het de gemeenschap die de TOL betaalt! Over omgekeerde wetten gesproken!…

lieve politiehondenheld dit eervol vermeld beschermd heb jij jouw begeleider abrupt doodgeslagen verscheurd verdriet helaas jouw naam vermelden kan ik niet wij gedenken jou de agenten staan met gebogen hoofd de pet in hun trillende hand ga edeldier naar het schitterende dierenland…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

Hij raakt haar huid tergend langzaam snijdt woorden met gekartelde tong langzaam loopt zij uit de adem van vandaag waar gras ooit groen was groeiden madeliefjes alleen maar om bloemenringen te vlechten haar uitval zet een kleurrijke pet op ogen doen inzicht dicht lokken dansen nooit meer…

strak in kostuum met gesteven boorden zongen zij traditionele muziek van Russische bodem zelfs de muzikanten speelden in groen kostuum en hoge pet van alle rangen en standen strijdliederen vol passie nu zijn ze uitgevlogen Syrië hun doel al zullen ze daar nooit aankomen de hemel bleek hun bestemming…

(voor Pet Tideman) Je was volgens velen een rare man, zelfs je ouders wilden je krankzinnig verklaren en voor altijd in een inrichting doen wegkwijnen, maar dat je zo'n lieve, beeldschone vrouw als Betsy had verschoonde je van alle wanklanken en dwaze berispingen, want zij zag in jou toch de vermomde engel.…

Voor hem houden we onze pet voor de buik, En staan even stil voor een kuiltje bij een struik. Dag Kees, bij leven nog koolmees!…

Een hoofddoek bij een boa moet toch kunnen Al is het dan wat minder uniform We maken het gewoon de nieuwe norm Je moet die minderheden ook wat gunnen ´t Gaat om religie en identiteit Aanbidding, kuisheid, onderworpenheid…

Er hangt in Warrington op het station een bord dat, wegens de hoeveelheid mensen, een kus verbiedt om goede reis te wensen. Al vind ik dat het plaatje beter kon. Sinds ik dit weet heb ik goed opgelet, dat ik vóórdat ik kus m'n hoed afzet.…

Versvorm: Rondel-Prime ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar en helemaal niet juist daar boven moet het kalm en vredig zijn niet hard, gelijk een strak gebalde vuist Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar…

(Met knipoog naar ‘Marc groet ’s morgens de dingen’ Paul van Ostaijen) Dag ventje met de fiets ploem ploem, met pet noch pijp dus doodgewoon weer koffie morsend, weer met phone. Een goeie daa-ag vaas en bloem. Dag tafel, stoel en Haagse vijver. Een visselijn teemt: zittenblijver!…

Haar haren grijs, onder een pet, haar mond, nog net geen glimlach, maar.....nog steeds koket. Morgen word zij zestig jaren, zestig jaren rond. Toch voelt zij zich nog twintig, rimpelloos en blond.…

behoedzaam zijn opgeveegd voor altijd onder zijn pet.…

Hij loopt elke dag zijn rondje achter de rollator weliswaar grote man, en wat gebogen Een grote pet op zijn weinige haar Hij is al dik negentig jaren Zijn voeten wilden eerst niet meer Maar je ziet dat hij een wil heeft Want ik zie hem iedere keer Maar al een maand is het geleden dat ik hem voor de laatste keer zag Zijn stappen mis ik…

je neemt je pet af een diepe buiging in het water dat begint te kringelen een spirituele reiniging daarvoor stond ik stil als een standbeeld een lantaarnpaal in het water, waar je niks anders mee kunt dan enkel de tijd opheffen, gloeiende gloeiende was ik daarvoor maar ben nu weer wakker stap uit het water en laat de wind me…

Ik loop te koop met woorden Zie je, ik ben de gedichtenman En ik zou je willen vragen Of ik hier wat verzen slijten kan Wat stukken zoete poëzie Een knallend rijm of een sonnet Het kost je enkel maar wat tijd En als je wilt iets in mijn pet Zie je, ik ben de gedichtenman Daar staat mijn oude caravan Want als je niets verkopen kan Dan…

hou toch zo van meringen met van die fluppen aan elke kant Ze kruipen als gewone bleringen maar verslonsen ieder argeloos kwasant De vuurtoren aan scheepse kraven spuit zijn licht naar ’t grobuit wanneer het volmondig langs komt traven en hun wapkleppen ontsluit Dan is de welling in het slonder en de mering geeft half stok Ik neem mijn pet…

Ook oren zijn onzichtbaar bedekt met pet of sjaal volledig onbereikbaar voor kermend hard kabaal. En bij mijn nieuw gehakte beeld ontbreekt zomaar een neus geen kans voor parfum en voor rook graniet is niet poreus. Wel duidelijk aanwezig zijn de zachtgesloten monden geduldig in een boog de hoeken schuin omhoog.…

typisch voorbeeld van buitenspel Vlissings Mass-and-Moving Pete kind Jij maakt Symfonieën van elke wind Peterdw. 11-05-2007 Met dank aan switilobi, voor het mooie gedicht over mijn favoriete plekje.…

Hij zit met zijn pet Op het bed Rookt een sigaret En in diepste overtuiging Van zijn gelijk Is hij rijk In zijn hart In zijn binnenste Zijn tragiek Het is wereldmuziek Geschreven in de diepe stilte van de kosmos Waar zacht fluweel Op het tranendal Wacht op degene die In de rij van de eeuwigheid Komen zal Geen poort van de hel Maar…

ooit was er de tijd van bekleden voor gelegenheid in hoge ambten personele unies met een stekennest punthoeden van destijds liggen in de mottenballen nog altijd ziet men eenheid in een en dezelfde persoon met veel hoge hoedanigheid bij verlegenheid blijkt nu achteraf naar eigen zeggen welke pet de minister had opgezet oppositionelen…