Alle inzendingen over ploeg

Zo de aarde naar de einder reikt geploegd, geplooid als groen dooraderd zwaar fluweel dat te luchten werd gelegd een oude boer die peinzende het land bekijkt dat hij bewerkte liefdevol in ’t spoor van voorouders de toekomst van zijn zoon of de kastanjebomen rijk gekroond langs lanen prijken waar een wandelaar zijn hond fluit omdat…

Wij wisten dat gesprekken zouden falen, Om straks de oude ploeg van stal te halen, Die hebben een akkoord binnen een week. Ok dan Beatrix, heb nou eens lef, En vraag, zo snel het kan, de LPF.…

Wanneer je op de volle Duitse wegen Op weg naar de begeerde wintersport Reeds door de winter overvallen wordt Beschouw je dat natuurlijk als een zegen: Dat je per auto door de sneeuw mag ploegen Doet echte wintersporters vast genoegen.…

Dat heeft die Mark toch even goed geregeld: met deze nette ploeg heeft de premier heel braaf gedogend richting PVV de eerste echte knieval al bezegeld. Dus namens Geert ontiegelijk veel dank voor deze club: zo autochtoon en blank……

fluisterend tegen hun schaduwen in de nacht wiegen zij het zilveren doodskleed over de knekelgaarden van hun zijn en ploegen de thuisloze fundamenten van hun geweten onder de secretieën die ze uitscheiden wanneer ze de verzwakten door hun ziekten decimeren die ongelovig starend de wegmolmende waarden aanschouwen op de altaren der…

Zo wreed kan af en toe het voetbal wezen: Een penalty in de blessuretijd Maakt onterecht een einde aan de strijd Het Hollands Sprookje is ècht uit bij deze Thans voelen wij ons met geen ploeg nog één Wij zitten zelfs door onze coaches heen…

“Dat je flink schoppen kunt, is niet genoeg; Nee, als je ook nog technisch bent dan houd je De voetbal als het ware aan een touwtje En blijft die bal dus in de eigen ploeg”, Zo sprak Guus Hiddink, die straks brommen moet En dan een loden bal krijgt aan zijn voet.…

morfosen aanspoelend adem zilvergrijze luchten glijden sopranende zuchten saxend water zand en luchten zingt in tinten zo zachtaardig klankt vis en vogel waardig zie de golven ploegen aarde bewegen zicht ademend verglijdt de strijd in ontheemde tijd…

Augustus was zeer zelden maar zo koel Hoe laag - gemiddeld - was het aantal graden Dat liet zich zonder cijfers ook wel raden: De statistiek verstevigt het gevoel Vroeg-melancholisch ploeg ik door de hitte Die dezer dagen even dwars komt zitten…

De Godenzonen grondig af te schminken Had Zwolle wel gehoopt maar niet verwacht Nu vaart een blauw wit elftal door de gracht Dat Ajax heel de beker leeg liet drinken Malloten die hun eigen ploeg duperen; Terug naar Amsterdam in Pec en veren.…

De stoelendans in het Europees Parlement is begonnen de stoel voor Dijsselbloem staat klaar zo melden onze bronnen De Nederlandse werkeloze kan hier slechts van dromen door een goed beleid moeten hier nieuwe banen komen Hand aan de ploeg geen vriendjespolitiek dat maakt Nederland ziek.…

de ploeg merkt niet dat de aarde in asfalt overgaat hij ploegt met slechts meer lawaai voort de vis hapt zo lang hij kan naar adem als hij tegen wil en dank op het droge belandt de wanen van de dwaze held botsen op de werkelijkheid niet voor de dolende ridder op de rand van de slaap wordt alles even anders…

Opa had een smederij smeedde boeren-ploegen paarden stonden in de rij voor 't beslaan van hun hoeven. Tijdens het ijzer smeden stond hij in een vonkenregen met gaten in zijn kloffie Opa kon er tegen... Maar als hij schaftte verbrandde de vurige man zijn mond aan hete koffie ...en Oma glimlachte.…

Een ploeg waar ongelofelijk veel pit in zit, nuchtere daadkracht waaraan de Feyenoorders bezweken. Eén piemel- en één friemelgoal als bekroningen, gepermitteerd spreekkoor: Er gaat niets boven Groningen!…

Ach, waar is de tijd gebleven dat de Duitse ploeg bestond uit spelers die je eikels vond, arrogant en zelfverheven? Die altijd scoren vlak voor tijd, Matheussen en Völlers, de om-rode-kaarten-brullers die flirten met de ongerechtigheid met zulk opzichtig matennaaigedrag dat je ze heerlijk haten mag.…

Ik vroeg me af waar voor mij nog ergens ver misschien voorbij de vloek der zeven plagen een onontgonnen akker, een paard, een ploeg, een schuur met verse zaden stil en ongerept in de frêle ochtendzon te wachten lagen Enkel voor in geval ik dit hoofdstuk van mijn leven werkelijk afsluiten kon.…

Ooit reed ze graatjemager in het geel Maar ook nu Leontien niet langer licht is En min of meer volledig op gewicht is Is die begeerde leiderstrui haar deel Totdat haar weegschaal straks écht op alarm schiet Omdat haar team gesponsord wordt door Farm Frites…

Weken komen partijen bij elkaar Voor het landsbelang paraat Partijbelang is nu belangrijk daar Edith roept: "is het nu klaar?" Sla de heren om de oren dien het land naar behoren…

Want blijken de Oranjes kampioenen Dan scheelt hèn dat in omzet vast miljoenen: Bij sterk spel stijgt de koopkracht dan weldra Maar faalt de ploeg vanavond op het veld Kan die prognose morgen bijgesteld (Naschrift na de interland) Daar sta ik met m'n speedsonnet te kijk: Dankzij gelijkspel toch nog ongelijk…

In een dal van duisternis ploeter ik mijn bewustzijn voort ik zucht en ploeg verder pijn behoeft geen woorden aanraking verstikt mijn gevoelens en klap dicht door te veel liefde die ik nooit eerder kreeg als je niet kunt kijken voorbij jezelf en ik de woorden zwijg die ik had moeten zeggen _toen de duisternis mijn ziel binnen…

Of onze doping-Deen de zaak bedroog staat te bezien. Wát critici ook zeiden. Hij mag dus best een wielerronde rijden ondanks het feit dat hij de Tour uitvloog. Maar dan dat kijkersvolk! Hoe onsportief! Ze reageerden allen positief!…

OOK DAT KLINKT MIJ BEKEND IN DE OREN Maar het lijkt mij beter Om meer te doen dan wensen en begeren We hebben toch tijd genoeg gehad Van ons verleden te leren Dus sla de hand eens aan de ploeg Met opgeheven hoofd Want doe je nu niets Dan weet je zeker Wij worden nimmermeer geloofd…

Een boer is op zijn plaats en de ploeg trekt alles blaar. Voren snijden door aarde, zonneschijn zaait levenslicht.…

Toen zong er, zonder zorgen, Daar in de vroege morgen - En dat klonk zo jong, zo blij - Een boer die was aan 't ploegen; Hij zong voor zijn genoegen Een klein, oud lied daarbij.…

Op de grens tussen hemel en zee, deinen op de zeespiegel ontelbare mijmeringen. Zachte zonnestralen verlichten mijn dierbaarste herinneringen. Het zilte zand zuigt mij los, uit de greep van het alledaagse, de wind speelt, streelt mijn gezicht. Ze maakt iets los en voert het mee voorbij het einde van mijn zicht. Wat is daar toch, achter…

Het liefst wil ik voor jou wat zonder wensen niet lukt. Als je de gang wel ziet maar je benen niet willen, als je mond wel vormt maar niet kan gillen. Als lopen, vliegen, dansen, hopen, voor jou niet meer is weggelegd. Als vriendschap, liefde, warmte, thuis, aan jou niet meer is toegezegd. Het liefst wil ik voor jou wat zonder…

Ze vraagt zich af hoe het is om weer alleen te zijn. De man met wie ze woont staat nietsvermoedend te werken in haar tuin. Ze haalt de sleutels van zijn bos. Bedenkt hoe ze vrienden familie het nieuws zal brengen. De tafel voor het raam de kast terug in de oude kleur. Merkt hij al iets? Hij plant tulpenbollen voor het voorjaar. Ze lacht…

Dit is waar de maan op zijn rug ligt je kunt er een schaats aan hangen dan gaat het vriezen, zei hij Hier vriest het nooit, onbekende sterren boven zwembaden een oceaan beukt op een leeg strand voor oude honden en bloemenmeisjes in rood glimlachen naar een opgeplakte laag welvaart Gesprekken blijven stil na de vlieguren Ik denk aan mijn…

dit is wroeten en ploegen dit is zoeken en niet vinden woorden die steun geven verdomd waar zijn ze toch herinneringen bijeenvoegen in een gouden boek inbinden over het eeuwige leven ja, je vader is hier nog je kan hem niet meer horen en zien al evenmin maar hij kijkt vast tevreden naar wie jij geworden bent uit hem ben jij geboren…

we kwamen thuis toen we door het raam onze flinterdunne vervlogen dromen aanschouwden het schommeltje vergeefs bungelend aan een balk de dode takken in zompigheid vergaan een verlaten ploeg woekerende brandnetels de vogelkers die brons kleurt in het ingetogen herfstlicht de tamme kastanjes het zacht haast sacraal roze van…