Lentezaden

De lente wacht niet op mij
ze bloeit uit triestheid op
ontbot de takken onverkort
kist de krachten die laken.

Mijn tenen staan nog krom
van winterkou die is beklonken
aderen zitten klem in benen
mijn buik stulpt vol bloed uit.

Een boer is op zijn plaats
en de ploeg trekt alles blaar.
Voren snijden door aarde,
zonneschijn zaait levenslicht.

Zie ook: http://www.depriman.nl

Schrijver: Anton van Amerongen, 31 maart 2008

infodepriman.nl

Biografie van deze schrijver

lente

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 292