Alle inzendingen over stimulans

Stoer al die mensen mannen, vrouwen, jeugd Trappen op een berg die professionals vrezen Dapper omhoog Elkaar stimuleren Geen onderlinge strijd, maar met elkaar. Voor elkaar Dapper, zij allen fietsend en vechtend Tegen l' Alpe d' Huez in principe 6 keer omhoog Jezelf leren kennen, overtreffen Gezamenlijk slechts voor één doel:…

zachtjes prevelen stokstijf staan dit is te mooi om te beschrijven te duiden wat het met me doet laagjes stilte beheersen mijn hart het wordt me gegund drijfveertjes, een flits in een schimmig bos maakt een glunder in me los…

mijn droom voor ons land is één woord: tolerant dat is waar het aan ontbreekt en waardoor men ruzie kweekt elkaar accepteren moet men proberen dat is een stimulans geef het een kans.…

dans la piscine klonk stemmige muziek van Satie voor de vrouw die heel alleen in het water baantjes trok een welkome stimulans om toch vooral in dit tempo door te gaan…

ooit was daar toch opa’s stem hoe zacht hij denken stimuleerde waardeerde dat een kleine uk zich uitte met het recht te zijn het uitgesproken kind in mij herinnert aan die stimulans een onbeschroomde tong rondt een nieuwe kans…

Een mens heeft soms een duwtje nodig, een duwtje in de rug, een stimulans om door te gaan: ga verder, niet terug! Een mens kan soms zo twijfelen. ‘Heb ik dat goed gedaan?’ Een schouderklopje zegt zoveel: Bravo, zo verdergaan!…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

Stimulans is wat je nodig hebt. Met geen woord wordt er over gerept. Maar eens zal jouw ziel vrij zijn. En kan jij ook weer blij zijn. Als je ware ik naar buiten mag. Gun je zelf die ruimte En verwelkom deze dag.…

Een club, fascinerend, altijd apart Door velen genoemd naar godenzonen Voor mij de bakermat van voetbaliconen Mijn herinneringen gaan terug naar De Meer Ook daar heerste een bijzondere sfeer Nu ga ik mijn gevoelens weer achterna En treed technisch toe in de Arena In mijn levensfase is dit een nieuwe kans En mijn jeugdliefde krijgt een extra stimulans…

waarbij jij in ontmoeten voor het eerst samen op pad voorzichtig de lichten aandeed in een nieuwe kijk op handen materiaal vorm en kleur die gestuurd werd door alles te delen en de omgeving natuur en mensen te omarmen als eigen en elkaars empathie voelbaar te mogen ervaren groeien naar nieuw resultaat zal de grootste stimulans…

Telkens weer moe van het strijden zoekend naar een stimulans Telkens weer proberen te begrijpen waarom is hier de grens Telkens weer de spiegel blinkend zonlicht door de wolken heen Telkens weer opstaan na het vallen gáán voor een volgende kans Telkens weer luisteren naar eigen aardigheden slechts verpakt in die ene wens Telkens…

De stimulans om weer te gaan schrijven Om zo een beetje bij hem te blijven Nu heb ik het allemaal bijna een plekje gegeven En had ik mijn laatste gedicht over Hans geschreven Andere gedichten hebben hun intrede gedaan Waardoor het schrijven kan blijven bestaan Hans heeft mij het schrijven terug gegeven Iets wat belangrijk is in mijn leven…

warmte was aanspreekpunt niet hiërarchisch maar een heerlijk deelpunt van samenzijn dat communicatief open bloeide de energieën nam jij mee onder toevoeging van innovatie en verrassing wat er was kreeg een upgrade begon te stralen gaf input af aan de leefomgeving ja dat alles door jouw lach en visuele binding die de stimulans…

Welk pad moet ik bewandelen Hoe krijg ik men leven in balans Harder werken, carrière maken Dat was mijn stimulans. Maar na heel veel jaren Van luxe, vakanties, stress Besef ik steeds meer en meer Dit is geen levensles.…

Begrijp jij hoe men zich zo kan verlagen, zich zo door de maalstroom van deze tijd - och jongen, toe, doe jij er eens iets aan, jij bent toch mans genoeg om iets van waarde voor het leven te maken, met als stimulans het Woord des Heren dat ons is gegeven? Ze keek mij aan. Ze greep haar laatste kans: Iets om te lachen dan, misschien.…

rustig voor mij uit en ben me even bewust dat ik mij niet verveel het meisje als cryptogram een niet alledaags gebeuren het gaat derhalve boven mijn pet en als zo vaak, bij uitblijvend resultaat, begin ik dan toch ontevreden de lege vakjes in te kleuren o ja, ze telt veertien lentes en houdt mij voor een ander dat blijkt geen echte stimulans…

Jouw benen, ze voelen zo teer zo zacht is heel je schone huid Het lichaam dat ik echt begeer en daarom in mijn armen sluit Jouw borsten zo heerlijk rank alsof ik droom zie ik jou gaan Heel je lichaam, heerlijk slank van al het overbodige ontdaan Jouw ogen, zij zien mij thans als ik mijn blikken op je richt Mijn snoepje, mijn stimulans…

Ik wil je liefderijk omringen, je bent mijn dagelijks' stimulans. Mijn Mona Lisa in het Louvre, roos in de Tuillerie, Notre dame zo aan het water op het Ile de la Paris. L'amour d'amour d'amour La tour Eiffel, la place Pigalle mon amour, je t'aime la vie.…

dooie dood, de mooie dood, die troost en uitzicht bood- als optie aan te prijzen aan de geestelijk verdorden Hoewel een ieder dood mocht gaan aan slijt en ongemakken aan minuscule slopers waar men zich geen raad mee wist die lijf en geesten binnenslopen als de antichrist om levenslust en levenswil volledig te verzwakken Was er nog niet een stimulans…