Alle inzendingen over tafel

een leeg glas op een lege tafel het zicht is meer dan het zien met de ogen op de bodem van het glas ligt het sterven van de tijd de schilder toont de gestolde eenzaamheid in vage lijnen en een witte vlek het lege glas op een verlaten tafel…

In een loungeset met Champagne op tafel de crisis voorbij…

je hangt nu boven mijn tafel in de vorm van een traan maar vol gaatjes in het koper en zilver denk ik aan al het kloppen van die gaatjes in Cairo op koper en zilver en wij die daar wat liepen zoveel later een lamp boven je tafel daarvandaan en het licht nu op mijn muren…

Zijn zoals ik ben, met jou in het rommeltje -- van onze liefde.…

Baudet, Baudet, politicus reptiel ik zou je in m'n armen willen nemen en wiegen, wiegen, lang wiegen want wat is er misgegaan in je vroegste jeugd Baudetje, Baudetje, Lancelotje reptieletje zoon van vader Thierry en moeder Davide ook jij Lancelotje Baudetje Reptieletje wil ik wiegen maar eerst Papa, Papa Baudet Politicus Reptiel, eerst je…

met knokige vaste hand schuift hij schriften met dwalende taal behoedzaam terzijde de tafel gegroefd landschap geëtst in krassen en kringen huivert nu hij wordt blootgelegd ontdaan van schuivende veilige dekens niet alleen de dichter lijdt pennen zonder houvast rollen van tafel iemand raapt iets op is ontroostbaar iemand…

Dit is examen doen: duizend energieseconden lang uit evenwicht aan gene zijde de doodsrivier: een rij verlegen tafels zonder kandidaten En ik, vanuit doodleuk volwassen zijn schrijf hen vast in de lijnen van mijn hand, opdat wij samen zijn. Daarna kunnen de tafels aan de kant.…

De tafel stond zo vol zoetigheden dat de heerlijke taart niet opviel. Ik zag mijn geliefde met een taartschep. Ze zwaaide alsof ze mij niet zag. Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel. Het was dus niet zo lang geleden en het was geen droom.…

Taalkunde De taal; een tafel van vermenigvuldiging van vele letters.…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

De dood neemt een prominente plaats in bij Op 1 de dood schuift elke avond aan tafel bij Op 1 “De dood” zegt u?? “Neen ik bedoel de kist niet die van Evangelische Omroep maar van alle gezamenlijke omroepen" de kist zo mooi vormgegeven en in de tafel verwerkt van Op 1…

Niemand vraagt het woord tafel wat wil je later - een tafel in allicht een gedicht met jou er wijdbeens op of een werkelijke lege tafel ----------------------------------------------- uit: NRC Handelsblad, 17 maart 2006.…

Twee lege plaatsen aan deze tafel, zelfs een mooi boeket kan ze niet maskeren. Twee diepe wonden in mijn hart. Zal het ooit genezen? De tijd zal het leren. Altijd welkom, ieder moment van de dag. Al is het middernacht! Aan deze tafel, in dìt huis, waar mamma op jullie wacht...…

Miljarden splinters door menselijk ingrijpen bewerkt tot de vorm van een tafel. Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd vroeg of laat resulterend in een huis dat de tafel omsluit. Aarde en hemel het landschap waar het huis in staat waren reeds aanwezig krijgen nu slechts betekenis.…

tafels en stoelen komen terrasjes vullend zonnig naar buiten…

De rode kerstster staat met zijn stralende kleur trots op de tafel…

Aan deze tafel blijf je tijdloos in leven: voor de dode dichter wordt naar je graf verwezen.…

Ik bel u maar weer even meneer Poetin Wat hier over dat vliegtuig is gezegd Daar denkt u anders over.., ja terecht Want feiten checken daar bent u juist goed in Misschien zien wij het inderdaad verkeerd En hebben we die BUK zelf gelanceerd.…

Het vers boeket op tafel vulde de ochtend met kater zomaar afscheid van een nacht die toch gemeenschap had gebracht Hadden je ogen dus gelogen toen je sprak over later over dat wat buiten van binnen verwacht Een boeket een tafel vol vragen en ik rook weer de geur van verlaten die zo penetrant ver kan dragen…

Een tafel Een stoel Een beker Een verhaal Verlaten en stil Een geschiedenis Gaat op in het niets…

Tafel,stoel en kast Ze horen, zien en zwijgen Stille getuigen…

Vader zit mij na, we rennen om de tafel -- drie keer, altijd drie.…

was er liefde twee lijven die leefden een tafel van één keer één een pas de deux het zachte luisteren naar zoekende handen In de avond stierf de liefde twee lijven verstijfd aan een tafel van delen wat rest in de schrijn van schijn een pas op de plaats het harde verweer in open handen…

Toen ik gisteren op adem kwam aan dat houten tafeltje terwijl wij samen druk geanimeerd probeerden om te zeggen wat ons dat moment bezielde toen, wist ik het zeker: jij bezielde mij en volgens mij was dat wederzijds.…

een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed, als altijd tijdelijk met het karakter van volharden werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in, zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn.…

Poetin liet zijn tafel verlengen Macron ging hem een bezoek brengen Zo ver van elkaar Dreigt er geen gevaar Om mij van mijn plan af te brengen…

de nieuwe corpsbal die pas het mannetje was op het hengstenbal toen alle tafels gedekt moesten worden…

Niet de mensen, maar deze vrolijke hazen hebben de tafel uitgevonden, ze draaien ermee in het rond. Drie is magie, rond maakt het rond. Een vrolijker tafel bestaat er niet. Aan tafel! De menukaart is louter vegetarisch, kom zeg, de tafelpoten zouden anders wegsnellen, maar ideaal voor wijnfestijnen. Haast u!…

kraaien en een vallend glas brengen je terug naar de lege tafel alles heeft zijn uur je loopt achteruit meter voor meter neem je afstand van de draak de kruimels op de lege tafel het huis de vlinderstruik langzaam laat je jouw wereld los…

Een soort van verzadiging zoals na de feestdagen, een heerlijke maaltijd, het weer zoals vandaag in dit land met van alles volop: fluitekruid langs de wegen zovele honden op strandterrassen die niet bijten of grommen, hooguit een beetje blaffen, bijna mens maar meestal liggen ze onder de tafel ik zag er één bovenop een tafel lopen niemand…