alles heeft zijn uur

het zonlicht valt
op de lege tafel
kruimels blijven over

gaten glippen ongezien
naar binnen in deze
rafelige dag

buiten kronkel je
je een weg
door de wei die

kleurt in zoveel
tinten groen
je loopt jezelf voorbij

verbeten zoek je
de draak
het veelkoppige monster

dat je pijnlijk uitholt
en de dood
buigend begroet

krassende kraaien
en een vallend glas
brengen je terug

naar de lege tafel
alles heeft zijn uur
je loopt achteruit

meter voor meter
neem je afstand
van de draak

de kruimels op
de lege tafel
het huis

de vlinderstruik
langzaam laat je
jouw wereld los

ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 227