669 resultaten.
ons levensgeluk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 467 die van morgen liggen
in onze dromen verscholen
de wind
blaast er ons naar
toe
morgen
wat een eeuwigheid
kan wezen
de eeuwigheid
in ons dromen
we hoeven niet te lopen
zelf niet te gaan
de toekomst
met wat geluk
is dicht bij ons
vandaan…
verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 misschien zit er wel
iets van verdraagzaamheid
verscholen achter
de gindse horizon
Lejo van Kuijeren…
acta non verba
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 205 het verwonden van de tijd
kent geen aanknopingspunt
waarom een mens toch lijdt
het verachtelijke ligt verscholen
ergens dieper dan de spijt
doch kent berouw geen waarheid
want wie we ook mogen zijn
het is de afstand van geboorte…
PSSST
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 293 Als een tijger in het struikgewas,
zit ik verscholen
in woorden.
En verstop me voor de klauwen
van de werkelijkheid.
Je hoort en ziet niet.
Je leest alleen
de beelden en
de beschrijving van het geluid,
van gedachten…….
geheim gedicht,
gordijnen dicht.…
Vanuit het niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 vanmorgen vond ik
een gedeelte terug
van wat ik jaren geleden
was verloren
het lag verscholen
achter een boek
en ik voelde mij
opnieuw geboren
alsof dat stukje
net genoeg was
om weer mens te zijn…
De sjieke rij
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 56 Langsheen de landerij
Verscholen tussen ’t gras
Tierde ’n ander gewas
Die ‘k wel in ’n slaatje pas.…
donker steegje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 653 achter de silhouetten
van een nadruk
dichtbij gevaar
kom ik langs
je
en sta ik daar
je staat er verscholen
zenuwachtig
achter je onschuld
waar je graag mee
zou knuffelen
teder je ware blik onthuld…
breek het verdriet
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 478 sluier jouw droom
in een waas vol tranen
breek het verdriet
dat langzaam vergaat
omhels de lach
die jij nooit zult verliezen
maar die even verscholen
jouw droom verlaat…
kriebels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 de vogels zingen een octaaf hoger
de futen dansen hun liefdesdans
de katjesboom begint te bloeien
het eerste gekwaak van de kikkers
verscholen onder een bruggenplank
ik loop nog op mijn wintervoeten
maar inwendig geef ik mijn
lentetenen een kans…
als ik lig
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 623 en
ontdekkende
vreemde handen
zacht strelen
en tranen
vallen
zonder reden
blijft
mijn ziel
verscholen
mijn hart
verward
zonder naam
blijf ik
onbekend
alleen
zonder te weten
ben ik
waar jij bent…
Als onstuimig mannetje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 289 jij hebt
je ankers in
mijn lijf
maar ongelijnd
zwem ik als vis
in woelig water
paai en prooi niet
als onstuimig mannetje
verscholen in het riet
bewaak ons territorium
want weet een ander
wijfje komt er niet…
de groene bruid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 478 de ochtendnevel sluiert
een nieuwe dag
hierachter vaag verscholen
de prille, groene bruid
ze lacht nu nog verholen
haar aarzelende lach
maar straks wanneer de zon
deze dag zal breken
is al haar schroom
plotseling geweken…
Teresa
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 800 Je ogen zijn jong
Verscholen in duizend rimpels
Je handen zijn open
Gehouden uit gewoonte
Ogen als parels
Handen vertrouwd en sterk
Je lichaam klein
Je geest zo groot
Je ziel onsterfbaar
Gebleven in breekbaarheid…
het valt
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 503 uit het open raam het valt
op de harde grond tussen de oren
en spreidt zich als een wolkje uit
verscholen in het struikgewas
toch blijft hij geloven
in een soort rechtvaardigheid
die niet van deze aarde is
hij kromt zijn rug, schommelt
komt geruisloos overeind…
steeds minder
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 706 voorbij de stad
zweven koeien in de ochtendnevel,
schuinsweegs beschenen
door een opgloeiende zon
verscholen in coulissen,
zet de ochtend de wei in brand
stralend door takken
in de knop gebroken
want de gemeente heeft hier
een industrieterrein gepland…
Daar zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 Daar zijn
in glooiend landschap
geur van rijpe duindoornbessen
een witte buizerd half verscholen achter gras
tapuit pronkend met teder verenkleed op
de grens van duin en wad vrolijk happend
naar voor mij onzichtbare insecten
Daar te zijn…
de diepste verlangens
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 207 daarom zien sommigen
soms overal spoken
en anderen blijven ,
met een kluitje,
verscholen in ’ t riet.…
WIJZEN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 295 Altijd, overal
als je wijst naar een ander
dan wijzen er drie naar jou
3 eigen vingers
wat verborgen
wat verscholen
wat onzeker
maar wat een rijkdom
als je dat onderkent
als je dat aanvoelt
als je dat ziet
maar bovenal
als je daar wat mee doet
bewijs je jezelf om die ander!!…
Zéér vrij naar Jan Engelman
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 395 Ambrosia, wat mij toch aan komt vloeien
Uw volle schedelveld pleegt mij te kwellen
Hatsjie, hatsjoe, zo luidt mijn klankgazelle
Daar u bij koeler maan blijkt door te bloeien
U maakt, als vlaag in najaarswind verscholen
De hooikoortstijd als duizendjarig dolen…
Vader
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 189 Wees niet bang
ik heb jouw hart in mijn hand
jouw verstand heb ik verscholen
het hoeft niet meer te dolen
ik heb heel je lichaam
in dat van mij gestopt
je hebt het ver geschopt
maar je mag nu rusten
geef mij maar je hoed
in mij zit je goed…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 324 (theme for a dream)
van alle aardse vormen
die ik ken hecht ik
aan de driehoek
die diep verscholen
bij mijn lief
het huis blijkt waar
ik thuis mag komen
zie daar het thema
van mijn dromen…
Lief plekje grond...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 753 groene tapijt
Heimelijk verlangen naar waar het begon
Die herinneringen raak ik nooit meer kwijt
Verscholen tussen de lage landen
Ligt mijn dorpje met de naam Andijk
Daar liggen mijn wortels en banden
Het lieve dorpje daar aan de dijk...…
dun -zijn hakster waar is zij-
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.108 aan de andere kant van de brug
aan de overkant van de straat
in het water van een kater
mijn god waarom is zij zo mooi
geen hart maar verscholen in
een huid van glad vloeiend water
in eeuwig hunkerend verlangen
is zij vandaag en morgen nog steeds
voortgestuwd door mijn handen…
Mijn vluchtkasteel,
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 384 Mijn eigen stek
verscholen op het witte eiland.
In de blauwe lucht.
De stilte slechts verbroken
als de wind zucht.…
waaibomen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 51 het was weer
stormachtig vannacht
de ontwortelde bomen
waaiden tot waar
de wind hen bracht
alwaar ze zich ontheemd
hebben neergelegd
de kruinen diep verscholen
in de nog volle bladerpracht
maar zó kwetsbaar als een
prooi voor elke onverlaat…
Ze kan niet loslaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 238 Spoken uit haar verleden
dansen in haar donker
muren krijsen
haar lippen gestift
handen beschilderd
ze wil
maar ze zwijgt
gebroken woorden
ombegrepen kilte
verscholen ziel
nog eenmaal
dichtbij
in voetstappen
van hoop
zal ze lopen
over water…
Als het kouder wordt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 532 was het zand
dat op lippen stoof
en stilte schuurde
of de zilverreiger
die zuidwaarts trok
om te ontsnappen aan de sneeuw
de bevatting van winter mijn lief
ligt verscholen in de vagende geur
van witte duinrozen
en gestorven licht
op het laatste strand…
zeedromen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 208 de stilte van de nacht
belijnt blauw grijze dromen
tegen zwarte achtergrond
transformeert duistere angsten
naar indigo blauw
toont plooiend en stippelend
golvend en draaiend
de zee uit verscholen diepte
haar kwetsbare kracht…
Naar de maan huilen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 297 Jouw denkbeelden verscholen
achter de gordijnen
van onuitgesproken woorden
maken mijn lijf krachteloos
Op het groene bed van mos
daal ik neer
Kom naast me liggen
laten we samen naar de maan huilen…
Verdriet is zwaar
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 429 Mijn verdriet zit verscholen achter de wolken
ik vlieg er s'nachts naar toe
daar ontwaar ik het hele universum
en het verdriet is nu onvindbaar tussen al die sterren
ik laat het daar maar achter
ik heb het ook niet nodig
verdriet is zwaar en enkel overbodig.…