Alle inzendingen over verwennen

heb haar in de armen ze is nog vreemd probeer een blik te vangen ik ben een schim ze is wat van de eeuwigheid ontheemd ik draag enkel, voel weet niet wat en denk, wat is ze ver zo onbewust kan ik al mijn stem laten horen zal zij mij nog kennen, als het ooit later is ben ik er dan om te verwennen op het pad naar zonnegloren…

Ik krijg het hele jaar cadeautjes Valentijn is slechts 1 dag Het hele jaar vol met verwenning Een streel, een kus, een lieve lach Valentijn is er voor mensen Die wachten op iets onverwacht Mijn Valentijn beleef ik anders Als 1 groot feest Het hele jaar Dag en nacht…

jij legt je wang heel handig langs mijn borst ze welven zich in jouw belang verkleuren in gebruik herkennen je en tuiten zich voor een intiem verwennen ik bied ze aan in het subtiele spel van voortbestaan je glimlacht als beloning ik laat me gaan jouw ongeremdheid kijkt me aan voor even ben jij toch mijn koning…

Ik zal je koesteren met mijn liefde terwijl ik mijn serenade zing zal ik je verwennen met champagne en met een diamanten ring! Want niemand kan jou evenaren jij moet 's werelds mooiste zijn, daarom koester ik vandaag de dag van Valentijn!…

Hoe kort wij elkaar kennen het voelt als levenslang bloed wil ons verwennen in sterke dadendrang buiten elke bedding stromen wij samen over wij zijn elkanders redding in de triomf van tover wij komen tot bedaren in stormen van de pijn wij weten wie we waren en vrezen wie we zijn.…

naast jou, mijn lief te mogen leven is een wonderbaarlijke droom met volle maan, boven 't aardse verheven naast jou, mijn lief te mogen leven is ons verwennen in De tuin van Eden en vruchten plukken van de liefdesboom naast jou, mijn lief te mogen leven is een wonderbaarlijke droom…

Want wie víjf vrouwen wil verwennen, zal aan hun moeders moeten wennen. Als neveneffect van veelwijverij krijg je de schoonmoeders er gratis bij ....…

Ze ruikt naar vanille met wat zilt hij fluistert gedichten in haar oor met plannen voor straks en nu om haar volledig te verwennen maar zij wil alleen maar praten over de voltooid verleden tijd hoeveel keer wil ze sorry horen voordat ze echt vergeven kan ze graaft een brede slotgracht hij weet zo langzamerhand niet of die nog te overbruggen…

er is geen lied dat lente biedt tonen stromen in druppels van de bomen het groen is pril van kou en ongemak te weinig zon verwarmt het kleine blad eens zullen stromen lucht in pure willekeur weer uit de goede richting komen op hun niet te kennen vlucht dan zal de zomer ons eindelijk verwennen met een warmte die wij al jaren…

In het duister zie ik hoe jouw lichaamsvormen zich speels verfraaien om in de nacht de taal te spreken die slechts weinigen kennen ik wil je met mijn woorden intens en volledig verwennen toe tast maar uit al mijn zinnen ik zal je meesterlijk beminnen de taal van de nacht om je tegemoet te treden de tedere streling in mijn spontaniteit…

De lach op haar gezicht maakt het verplicht het leven te omarmen te vullen met oprechte charme De plicht bevrijdt Heeft tot inzicht geleid dat haar lach beschikt over het enige gezag dat valt te erkennen lichaam en geest verwennen oneindig lang Wees nooit meer bang Haar lach zal altijd klinken in je leven als de zuiverste noten ooit geschreven…

blikken in ogen die wijken voor kijken in een cirkelend praten zonder gesprek nietszeggende stemmen die zichzelf verwennen overschreeuwen de harde muziek, wie kent ze niet hun toon is gewoner dan de ruis van de bomen een vogel fluit zijn bestaan hun lied is wel te verstaan een middag gedichten gevuld met gezichten die iedereen…

Mama is boos, ze laat me Ik moet maar groot genoeg zijn Haar mamatijd is voorbij sinds de scheiding Nog geen nieuw begin Ik moet maar lief zijn voor haar haar verwennen en helpen tot het beter gaat Ik moet maar niet letten op de stemmen die me bespugen met scheldwoorden en mijn gedachten bedekken Ik moet maar naar haar luisteren…

Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen Nooit meer zitten op die mooie buik Nooit meer liggen in die gespierde armen Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik Nooit meer samen de liefde bedrijven Nooit meer samen onze verhalen delen Nooit meer deze herinneringen voelen Alsof alle rozen sneller vergelen…

in vleugjes parfum rook ik even de feestjes het plezier en vertier van het uitgaansleven geen losbandigheid maar de ongelimiteerde handigheid in flirt en subtiele hofmakerij zag in ogen het ongeremde jezelf verwennen met drankjes en pil de zoektocht naar het nieuw onbekende grenzen verleggen in het je niets laten zeggen helaas…

je ooit heerlijk te verwennen…

Zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen haar ogen glanzen van verlangen van mildheid en van schenken haar handen verwennen de knoppen glanzen morgen gaan ze barsten ze weet het ze voelt het wat is het mooi jong en beloftevol te zijn zij houdt van takken in een vaas knoppen die zwellen morgen gaan ze barsten…

Beiden genieten met gesloten ogen en je wordt als kijker uitgenodigd om het rijpe fruit te verwennen. Één sprong naar voren en klem je vast aan de voedzame driedubbele rondingen van de lekkerste vrucht op aarde.…

Zodat ik jou verwennen mag. Beschuitje, kopje thee erbij. Gekookt of een gebakken ei. Ontbijtkoek en een bord patat. Heb je nog niet genoeg gehad? Een grote schaal met frambozenijs. Rozijnenbrood met heel veel spijs. En heb je dan genoeg ontbeten. Wordt het hoog tijd voor 't warm eten.…

Leer mij ze toch herkennen niet alleen aan hun zang aan hun hemels geluid waarmee ze mijn gemoed al zo lang verwennen ik wil ze graag nog beter kennen want je ziet ze meestal niet die grandioze kleine bengeltjes leer mij hun innerlijk herkennen daar zo weggekropen in bos struik en riet wie kan mij een blik op hun verlichte zieltjes gunnen…

zacht ruisen gedachten hun maagdelijke vlucht ontelbare kleuren geuren de lucht verwarmend geluk want liefde is zon op vleugels die strelen in ogen die nooit gaan vervelen zij spreken de taal die we beiden verstaan waarin onze passie zich eindelijk laat gaan ik wil je verwennen in warmte van samen zullen mijn handen je eindelijk…

een dag zonder jou is een dag zonder licht een gelaat zonder gezicht eenzaam en stil en koud en kil een dag met jou een hele fijne geur opstaan met een goed humeur de ganse dag jou verwennen mijn liefde voor jou neerpennen een avond met jou genieten van elk moment dat je bij me bent jouw tederheid ervaren in jouw mooie lieve oogjes…

gaat het gebeuren Een kleurboek vol met kleuren Een stralend blauwe lucht Een opgeluchte zucht Een bloementuin vol rozen Geluk om van te blozen Een droom om in te blijven Een gedicht om zelf te schrijven Een gedachte om te verliezen De vrijheid om te kiezen Een huis om aan te hechten Een gezin om voor te vechten Een vent om te verwennen…

En ons luidkeels verwennen vanaf hun eigen plek.…

Verwennen, dat wil ik je zo graag, geen discussie, neen, ik kook... een eitje bakken, is dat wat? En een bloemetje voor jou vandaag!…

Gedachtenloos slof ik steeds verder ga mee met wind en geuren opeens sta ik voor een paleis waarin heel druk wordt gewerkt ontelbare bedienden snellen door de gangen en zalen willen hun onzichtbare vorstin verwennen en vreugde geven O, om zelf naar binnen te gaan en meedoen aan die daagse bezigheid vol zegen en goede eenvoud...…

Mijn hart kan de pijn haast niet verdragen En loopt over van de waarom-vragen Ik weet er is er maar één die deze koppigheid kan doorbreken En die blijft al jaren zijn kop in het zand steken Daarom zal ik je nooit mogen leren kennen Nooit zal ik je als oma mogen verwennen Niet knuffelen, niet samen spelen Geen geheimpjes samen mogen delen…

de rust zocht mij op zij fluisterde in mijn oor, bezoek de canapé en wacht tot ik je zal verwennen, zodanig dat ik je amper stoor het is dommelen op donzige veren die je dromen in liefde verheffen en almaar in tederheid aanlengen ik zal over je wangen zachtjes zuchten als een zomerwind aan zee en optillen naar wolkenluchten; hemelsblauw…

Wil je me koesteren wil je me dragen Wil je me verwennen tot in lengte der dagen Wil je me volgen tot ik de hoek omga Wil je me nalopen, ook ver daarna? Wil je van me houden, zoals ik van jou Wil je voor me zorgen, wil je dat nou? Wil je er altijd voor me zijn Want alleen zijn, alleen zijn, doet pijn!…

Maar of de Italianen hem verwennen, of hij de strijd nu wint, dan wel verliest, of zij hem weer als opperhoofd erkennen of men toch liever voor een ander kiest, er is toch iets wat niemand kan ontkennen: hij heeft een goede schoonheidsspecialist!…