355 resultaten.
Beslan
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 366 verbijsterd kijk ik
met ogen vol ongeloof
naar de journaalbeelden
uit Ossetisch Beslan
waar vertwijfeld
dolende mensen dood
en verderf verwerken
met rood als hoofdkleur
onze mensenwereld
blijkt een stevige aardkorst
met uiterst zwakke plekken
in de beschavingslaag
eruptie van mensonterend
leed en beschaamd zwijgen…
Brood en spelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 de tsunami is weer
langs geweest kaarsen zijn
gedoofd in heilige huisjes
waar aarde beefde
liepen catacomben vol
met rijke roomse geesten
nog flakkert in
schuilkerken de vlam
van hoop in droef verwerken
brood en spelen zegeviert
maar jan modaal betaalt de
decadenten voor zijn loos vertier…
verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Gekneveld verdriet,
niet te verwerken.
De mond gesnoerd.
Het hart ontroert.
Beelden vereeuwigen,
op het netvlies
van een vorig leven
Troosteloos verloren,
in diepe kloven
van een ontaard gevecht.
De schijnbare wrevel
is onnodig berecht.
Blijven geloven
kan niet meer.…
Het is stil in mij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Als mens moet ik
het zelf verwerken.
Hoop blijf ik
houden,
ook al heb
ik het zwaar.
Steun doet mij goed
en geef mij troost.
Natuurlijk heb ik
veel kracht
en liefde nodig.
Gelukkig leven veel
mensen met
mij mee.
Als mens waardeer
ik dat zoveel
mensen mij steunen
in deze moeilijke tijd.…
Prikkels
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 De prikkels worden mij teveel
Emotie's vliegen naar mijn keel
Ik kan de vele indrukken niet meer verwerken
Dat laat mijn zenuwstelsel mij dan ook zeer goed merken
Het eist nu zijn hoognodige rust
Ik ben mij daar dan ook zeer van bewust
Als ik verkeer in deze staat
En weet dat dit niet zomaar over gaat
Er zware hersenmist ontstaat
Ik me haast…
gemis
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 820 Gemakkelijk te verwerken dus?
Gemis zinkt als een nacht in mij.
Verlangen gaat de hoop voorbij.…
Een knuffel voor jou
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 5.898 een knuffel voor jou,
mijn lief
een troostend woord
en een arm om jou heen
wil je even laten weten,
laat je nooit alleen
samen moeten we het verwerken
dit imense verdriet
en eenvoudig is dat niet...
ik geef je een knuffel
en hou je stevig vast
ik zou zo graag de pijn verzachten
maar dat kan ik niet...…
Rouwdragende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 de dood
heeft niet
het laatste
woord
de verwerking
hiervan een
zeer moeilijke
weg toch
komt een
moment AKKOORD
wat was
ook alweer
de droomwens
van de
overledene het
positieve plan
bedenk zou
het mogelijk
zijn dat
ik dit
ook kan
blijf jij
hangen in
dit genadeloos
verdriet
of ga
je verder
met wat
jij NU
helder…
Hoopvol...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 665 Moeilijk te verwerken
Woorden die versterken
Ogen vol emotie
'n traan die ik zie
Onrust in lijf en leden
Horizon verbreden
Zoekend naar iets
blijft over ... niets !…
Dr Joosse en kale neuzen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 364 Noem het verwerken
weet u, ik vind u een schat
altijd die warmte in uw ogen
ook al was uw boodschap aan mij
minder vrolijk
maar goed, het is niet anders
vanaf volgende week
kijk ik beslist weer blijer
de wereld in
maar dan door een andere bril
wees positief
klinkt het in het fluisteren
van de wind
en zo is het
minder struikelen
scheelt…
Omdat ik je mis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 65 Er is nog zoveel te verhalen
Verder dan gepraat
Maar ik ben alleen op straat
En kan liefde slechts vertalen
Neem nu deze dag
Sneeuwklokjes zon en noordenwind
Het voorjaar dat openlijk begint
Terwijl jij het niet beleven mag
Ik spreek ronduit
Al hoor je ’t niet
Het moet geduid
Men noemt dit verwerken van verdriet
Het is een gezamenlijk…
Terugvinden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 359 Ik kan je niet vergeten,
Ik kan je niet zomaar laten gaan.
Samen stonden wij ooit met ons tweeën,
In het volle licht van de maan.
Jouw kusjes op mijn lippen,
Het altijd naast me staan.
Wij vormden onafscheidelijke stippen,
Met een lach en met een traan.
Wil nu doen als in onze droom,
Geloven in die magische krachten,
Laat me meedrijven…
Dood in de ogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 863 Toen ik begreep
dat ook ik ooit sterven zou
voelde ik mij zeer alleen
En om deze schok te verwerken,
bezoek ik elke week zijn grafsteen.…
Altijd weer die ogen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 475 het waren je ogen
gekarakteriseerd door hun
volheid en intensiteit
een mengsel van pure arabica
en een vleugje robusta van de
beste kwaliteit
die mij huiswaarts deden keren
met een peperduur espresso-
apparaat dat ik niet van plan
was om te kopen
elke keer als ik nu zo’n
capsule ga verwerken
zie ik ze weer vóór me
je ogen
maar dan…
Klap na klap
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 971 Klap na klap kregen we
te verwerken
drie van de familie
in acht maand tijd
nu begint het pas
echt door te dringen
worden opgekropte tranen
zachtjes geschreid
Verdriet om hen
die we verloren hebben
zullen we langzaam aan
een plekje geven
de tranen drogen
die gehuild zijn
en verder gaan weer
met ons leven…
Waar littekens staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 484 zag de vingers
omhoog gaan
las handenvol vragen
ogen die doofden
in niet meer geloven
de strohalm met traan
herkende de lijnen
die schrijnden rond
polsen waar littekens staan
gevangen in leven
door anderen geboeid in
altijd jezelf weer geven
geef het verleden een schop
laat het verwerken je erven
en zoek nu de zonzijde op…
Wat elke vrouw moet kunnen
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.198 Luisteren
luisteren
luisteren
Begrijpen
Slikken
Verwerken
Slikken
Begrijpen
Glimlachen
Mooi zijn
Jong zijn
Verstandig zijn
Handig zijn
Elegant zijn
Weten hoe een man is
Weten hoe een vrouw is
Blij zijn, dat een man een man is
Luisteren
Glimlachen
Begrijpen
Slikken
Mooi blijven
Jong blijven
Opgewekt blijven
Glimlachen.
----…
EVEN NIET MEER....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 651 Van het verwerken van tegenslagen.
Moe, moe van alles.
Even niet meer...
Maar toch ben ik gelukkig.
Met de kleine dingen en het geluk dat ik heb.
Dat ik de liefde die ik heb nog kan geven,
aan wie ik lief heb.…
Schuilen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 418 werkelijkheid
Ik wil zo graag nog even huilen
Maar men gunt mij niet de tijd
Misschien verstopt in een klein hoekje
Ergens, ja ergens op een stille plek
Maar dan is het, hallo ik zoek je
Ingeslikte tranen maken me gek
Ik wil zo graag nog even treuren
Om wat verloren gaat en niet meer is
Wanneer, oh wanneer zal dat gebeuren
Dat mijn tranen verwerken…
Slaapliedje
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.866 `s Nachts verwerk ik in mijn dromen
wat de dag me heeft gebracht
was het zon of was het regen
ging het goed of liep het tegen?
Tot het nieuwe ochtendgloren
welkom roept, me wakker kust
en in mij een lied gaat zingen
Ik kan vandaag opnieuw beginnen!…
EVEN
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 681 Laat me maar eventjes met rust
ik ben er even niet
ben de weg een beetje kwijt
‘k heb wat verdriet
te veel dingen zijn even teveel
allemaal tegelijk te verwerken
dat kan ik nu even net niet aan
dus laat me maar even
even niet tegen me praten
het komt allemaal wel weer
’t duurt even een poosje, maar
dan is de wereld weer een mooie plek
om…
Vandaag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 106 Vandaag was weer zo'n dag
als elke dag zo gewoon en
toch weer anders de maan
verloor het gevecht van de
rijzende zon aan de verre kim
het lijkt op een ziel met
meerdere verlangens
mijn koude lichaam wil
graag bij jou zijn
het geeft mij een veilige
haven, een oase van rust
liefde heelt alle wonden
die je alleen kunt verwerken…
Ziel van verlangen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 246 Je bent niet de mooiste
bloem van verlangen
jouw meeldraden verdwalen
langzaam in verliezen
of worden trager in beweging
weemoedig, de zoektocht moe
maar jouw ziel is als een lentetuin
op het eiland van verwelken
iedere zonde verwerk je
in het verloren domein van dromen
je spint een eenzaam kleverig web
tegen de kale muren…
Zandsculptuur
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.179 Ik heb je
als zandsculptuur
opgebouwd
vanuit droge korrels
gaf ik je jouw gezicht
met mijn vingers
miljoenen verwerkend
vormde jou vanuit
een loze massa
je belijning
ragfijn
door kosmos omhuld
steeds dieper
groef ik
in mijn binnenste
haalde jou eruit
liet de wereld je zien
totdat de storm
je ondermijnde
en ik moest toezien
hoe jij…
Moeilijk
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.653 Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken
het doet nog zo veel pijn
te moeten leven met de gedachte
dat jij nooit meer bij me zult zijn
Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen
afscheid nemen ging niet meer
te weten dat ik jou voorgoed moet missen
dat doet zo verschrikkelijk veel zeer
Ik had je nog zoveel te zeggen
nog zoveel dingen uit…
hoeveel...
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 1.545 hoeveel tranen
kan een mens vergieten
hoeveel ingehouden
woede verwerken
hoeveel verdriet
kan een mens aan
hoeveel kan dit alles
een mens sterken
hoeveel moeite
kost het
om iemand
te leren vertrouwen
hoeveel energie
is telkens weer nodig
om de relatie
opnieuw op te bouwen
hoeveel keer dreigt men
te stikken in zijn tranen
hoeveel…
Grafwaarts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 292 zo'n ontroerend
afscheid van
jouw geliefde
bewaar dit
dankbaar in
je hart
jij wilde
hem/haar niet
afstaan het
leven is
mooi maar
soms ook
heel hard
onderweg naar
jouw vertrouwde
omgeving kijk
je even
om naar
de met
bloemen overladen
kist
verwerkend wat
jij nu
al enorm
mist
vervul de
wensen die
nog achter
zijn gebleven…
Een ode
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 361 zij waken 's nachts
zij slapen als het gaat
ze zorgen als er gezorgd moet worden
ze troosten als het nodig is
ze doen wat er wordt gevraagd
de zorg eindigt pas als het stopt
de zorg stopt pas als het eindigt
de zorg houdt pas op
als zij zelf komen te overlijden
als een afscheid komt van hem of haar
een leven lang zorg
een leven lang verwerking…
Stiltelicht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 60 Er valt in mij een stilte
die ik niet kan duiden
alsof het allemaal voor niets is geweest
een ingewikkeld vragenspel, onwerkelijk
niets vermoedende onwetendheid
alles achterhaald door het kwaad
op zoek naar een werkelijkheid
omdat antwoorden nooit komen
– adem zuurstof, vitaliteit
die ik haalde uit het rouwproces
uit het verwerken van…
Kracht van Klein geluk
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 213 leren verwerken,
al die negatieve energie
van wie…
“zoveel” van haar zouden houden…
Maar…dan toch weer die gelukkige lach
die haar brengt van dag tot dag…
Geluk..
zo dagelijks klein
zo heerlijk, zo fijn…
zoveel waar zij gelukkig in kan zijn.
Nee,
haat……maakt haar nooit klein.
Met het kleine, kan zij te gelukkig zijn.…