Alle inzendingen, met trefwoord anti-literatuur

ik zag de nieuwe boeken in een kleurige vloed van spraakmakende titels aanspoelen uit de wit kuivende zee van literatuur met stevige deining in de heersende westenwind krulden zwarte letters de kletsnatte rug het leven in verhaal van de schrijver terug met boek en broodje in de hand lag men op strand te smullen van kommer…

Kom hier. Zoek het uit. Wat bestaat, is verdacht, is bedacht. Ontken het nu eens niet. Beperk je woordenpracht.…

ik heb je lange vingers vaak met letters zien spelen in passen en meten om de inhoud de juiste vorm te geven je peinsde met de blik in de verte of daar misschien de oplossing stond geschreven en na enig gefrons viel heel voorzichtig een ei uit het dons jij ging voor schoonheid en intonatie waarbij linguïstische verstrengeling…

Ik moest wat ooit oké was door gaan strepen, Het schuim had elke woker op de bek. Besmeurd werd ik met veren en met pek, Correctievloeistof was niet aan te slepen. Mijn rijmpjes zijn weer aanstootvrij en ‘clean’, Ik vrees dat ik ze elk jaar moet herzien.…

Elk gevoeligheidje bij 't uitgeverijtje in literatuur wordt nu gladgestreken er rest taal noch teken door de zelfcensuur. (Vrij naar Jacqueline van der Waals)…

Zes schrijvers die een NS-jaarkaart krijgen Om met de trein van a naar b te gaan, Die mogen één heel jaar lang gratis staan Om anderen daar in de nek te hijgen. Hoor, wat dat zestal eensgezind beweert: “Een hele troost als je zo wordt geëerd”.…

Zijn pleidooi voor de literatuur Kwam voort uit geloof dat beschaving - ik citeer exegeet A. van Dis - Met intelligentie speelsheid cultuur De barbarij steeds overwint Ook al is het lichaam nog zo kwetsbaar en zwak Juist nu zal de geest overwinnen Als in die koortsdroom Waar beelden vertoond worden van de profeet Anders dan die…

Voor M. L. R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint…

niets bestaat dat niet iets anders aanraakt het dodenlied vraagt om je te zoeken laat ik mij toch haasten de dood is om het huis ik hoor van je jurk in blauw zachtlila tint ‘ze lag er bij of ze sliep’ ik wil je eren hardop lezen uit Daantje stap-stap- stap op reis jij las het me voor in het kamp het boek is zoek ik verbrandde te…

purperblauwe gedachten zwenkten met hem mee toen hij onverhoeds in de Lethe tuimelde de bodem bezaaid met glinsterende blauwe stenen zijn ogen lichtten op hij hapte naar adem boven de rivier een vlucht van duiven in de koepelblauwe lucht iemand vroeg: heb jij onlangs de man gezien je weet wel die met dat witte…

Slechts 1 week per jaar, is het opletten geblazen je mag niet pesten, ook niet plagen mocht het toch niet geheel gaan dagen, bij onverlaten of bij blagen, staan er strafregels wel gepland! 1 Week per jaar die 52 weken heeft is er aandacht voor deze minne moraal want zeg nou zelf oh minkukel knap je op, als je verbaal een ander naar beneden…

Poëzie is niet zomaar een woord het vloeide voort uit poiesis het is de genesis van onze verbeeldingskracht de heilige graal van het mensenhart die de taal van ons allemaal mystieke macht schenkt en het brein doordrenkt van fantasie, hartstocht en drama De Mana van dichterlijk oraal kent geen strakke moraal en vloeit niet aflatend, universeel…

Ik wil in de boeken duiken En de woorden ruiken De fantasie door me heen laten spoelen En haar voelen 'De pen is krachtiger dan het zwaard´ Dat motto is mijn leven waard…

1992: zeer kort verblijf in Lochem. Fietsen door de Achterhoek. Misschien wel langs de boerderij van A.L. Snijders, me toen totaal onbekend. Vorig weekend las ik in De Standaard der Letteren, wat gisterochtend zijn laatste zkv bleek te zullen zijn. 'Verdrongen verleden' was de titel. In zijn stukje een opsteltitel van 56 jaar geleden…

in deze volte van vernietiging spreek ik niet hun namen uit. dichters begraaf ik in mijn koude dagelijks. hun zwijgen ettert, zweert letters uit mijn mond en de namen kleven de leegte van de namen aan de tegels van de leegte die de leegte betegelen zodat er middenin een leegte kan ontstaan genaamd verlangen waarin de woorden witte tranen…

Eindeloos doolhof waarvan je wenst dat je nooit naar binnen vluchtte...…

Het wou haar vatten in een klankgedicht, haar naam vercijferd tot een toverspreuk: ontkenning van gemis en van zijn plicht, bazeltaal met intellectuele jeuk, perverse onderstroom, dat maakt het leuk. Het voelt haar nu, het helse dat ze is: der minne eenvoud heet gewoon LAIS. In het licht laat zij zich nooit bekijken, in het duister waar gevoel…

Het gezegde is angst is een slechte raadgever maar ik zeg u angst is een prima raadgever niet de angst zelf niet dat bang zijn voor maar de angst-aanzet tot zelf-refectcie zelf-onderzoek zelf-bevrediging dat doe je vooral zelf liefst zonder psychiator psycholoog, mindfullness dit of dat!, wat? en vooral zonder medicijnen, drugs…

Dit is de tijd voor zoete mijmeringen. Ik denk corona weg en ook zwart-wit. Natuur heeft elke kleur toch in bezit? De bonte bloemen zijn niet te bedwingen, mijn tuin bewijst dat weer. Daar springt intussen een kikker op de vlonder! Die ga 'k kussen!…

Waar oude boeken samenkomen. Waar boeken verder moeten gaan. Waar overleden schrijvers leven. Waar dichters inpiratie vinden. Waar schrijvers voortbestaan. Waar harten sneller kloppen gaan. Harten van schrijvers en van lezers. Zoekend naar boeken en De Boekerij. De Boekerij is een gezochte oase waar goede tijden stil gaan staan. Boeken…

Rasechte schurken waren P.C. Coen, Van Heutsz, Columbus, Hein enz.: goed verkeerd! Geweld, repressie moeten afgeleerd. Van nu af wil de mens het beter doen. En zie, daar is de nieuwe “held”. Bezield gaat hij tekeer: ons erfgoed wordt vernield –…

Daar liep ze dan, met speldje plus een lach Alsof er geen coronaregels zijn Dat kostte haar dáár nog geen centje pijn Al ondermijnde ze wel het gezag Ja, Femke Halsema heeft veel ambities Voor haar vertrek zijn er al vier petities…

Wat geen der Humaniora - zoals de Antropologie - geen der Geesteswetenschappen - Psycho- en Sociologie - geen der wetenschappen van de Mens en Maatschappij met abstracte theorieën hypothesen en technieken, hun methoden van waarschijnlijkheidsleer statistieken, wat zij in concreto niet vermogen in de maat der dingen is kruipen…

Ik wilde worden woorden uit de zinnen in mijn hoofd De zinnen leken magisch toen men wijsheid had beloofd De letters brachten chaos in het wilde klankkabaal Maar met de woorden kwam er toch weer hoop in mijn verhaal…

Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken. Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt. Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top. Tranen welden vaak op deze dagen stom…

het schrijversoog wikt en weegt de hand schrijft schrapt en schrapt in zakken en dozen de woorden door het poortje van de tuin laten gaan achtergelaten verfrommelde woorden zinloos op de stoep beland schrijvers' hoofd en hart wachten op het ingetogene dat blijven mag de helderheid treedt niet zonder slag of stoot kalm…

Uw literatuur is literatuur. Waar is uw Lied, dat beeft van hartebloed? Het goud wordt gelouterd in louter vuur. En het Lied in Gods grote gloed.…

Men heeft de kelen reeds gesmeerd met inkt van verwilderde pennen. In schreeuw beleefd het weeskind weer de kilte belerend in kwesties. Men spant de mondhoeken strak - en sart, de rillende wervelkolommen. En Herman Gorter's boekenkast slacht de stilte met ezelsoren.…

met de lentewind wandelend op walcheren de loning hyacint in gre's hof beland staan broederlijk voor het raam twee berkenbomen kortstondig bloeiend - kloos in de nieuwe gids bloem in beweging november drama futura op walcheren in een stormvloed de zilverdistel door de storm na zestig jaar een subverscirkus…

bagger modder klonterkoek ik ben niet meer dan een druppel levend water uit het boek der boeken het woord de levende bron de vurige tong geniaal muzikaal de dichter torenhoog op ‘t zwarte paard spuugt zijn gramschap over de joodse sjacherige zwetsaard en het zuur is ook voor de zwarte jazzcultuur degene weerloos en van waarde…