172 resultaten.
Hondsberoerd
gedicht
3.0 met 21 stemmen 3.457 Honden zijn beter ziek
dan wij. Ze zeuren niet,
ze zijn niet bang, liggen
bijvoorbeeld opgerold -
veilig om zichzelf heen -
op een stille plek. Kijken
je aan, bewegen niet,
wachten tot hun lichaam
op wil staan. Ik wou dat ik
zo ziek kon zijn.
--------------------------
uit: 'Jachtveld' 1992.…
De eenhoorn
gedicht
2.0 met 57 stemmen 20.760 Wreed schrijdt de eenhoorn in zijn glazen huis
Op de flamingo af, die sneeuwwit rilt.
De vogel weet: er is hier iets niet pluis.
Dan steekt de eenhoorn toe. Er klinkt een gil.
Wel gaat door heel de koepel het gesuis
Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij
Van de flamingo, die nu grauw als gruis
Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…
De koe
gedicht
4.0 met 638 stemmen 37.801 Een koe
is een merkwaardig beest
wat er ook in haar geest
moge zijn
haar laatste woord
is altijd
boe…
Tot diep in de avond
gedicht
3.0 met 5 stemmen 7.652 Tot diep in de avond
blijven de honderden spreeuwen
in hun slaapbomen aan de
drukke gracht klaarwakker.
Bij elke onverwachte
geluidsexplosie zetten ze
het op een schreeuwen.
Hun schril protest
versplintert het uurglas
van de nacht, geeft stem
aan de stomme wanhoop
van wie door innerlijk
tumult bezocht slapeloos
in het donker liggen.…
DE VOGELS
gedicht
3.0 met 73 stemmen 21.606 De vogels in het stedelijk luchtruim schrijven
een winterbrief aan de mensen in de straten.
Cirkelend op het witte blad van de hemel
zijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen.
Al hun zinnen beginnen met uitroeptekens.
De taal der vogels is vol gevleugelde woorden.
Weinigen kunnen hun kraaienpoten lezen.
Weinigen worden wijs uit hun…
Sonnet
gedicht
3.0 met 164 stemmen 30.150 Beer is huid
Slang is leer
Struis is veer
Vis is kuit
Schaap is wol
Os is haas
Geit is kaas
Paard is knol
Kip is ei
Bij is was
Das is das
Vogel vrij
Flamingo
Flamingo
------------------------------------------
uit: 'Vandaar dat ik ween', 1992.…
De steenvis
gedicht
3.0 met 66 stemmen 20.617 Een zoekplaatje: ontdek de namaak-steen.
De rots die 't rotste lijkt, dat is de vis
die mediteert hoe stil en hard hij is.
Als je rotsvast gelooft, word je er een.
Met spons en alg begroeid, want die vernis
penseelt de zee. Zijn ogen ver uiteen.
Twee kachelruitjes, waar de vlam verdween,
oranje mica in de duisternis.
Een kleine steenvis…
CAVIA
gedicht
3.0 met 185 stemmen 24.282 Al is een cavia een heel klein beest,
hij maakt nochtans behoorlijk veel geluid.
Van vér hoor je zijn vrolijke gefluit,
al is een cavia een heel klein beest.
Ik zag hem niet, en stapte achteruit,
en van zijn doodskreet trof mij nog het meest:
al is een cavia een heel klein beest,
hij maakt nochtans behoorlijk veel geluid.…
HOND MET BIJNAAM KNAK
gedicht
3.0 met 339 stemmen 37.807 God, zegen Knak
Hij is nu dood
Zijn tong, verhemelte, was rood
Toen was het wit
Toen was hij dood
God, zegen Knak
Hij was een hond
Zijn naam was Knak
Maar in zijn hondenlichaam stak
Een beste ziel
Een verre tak
Een oud verbond
God, zegen Knak
-------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten…
De kameel
gedicht
3.0 met 45 stemmen 18.679 De kameel heet wel
het schip van de woestijn,
daar kan ieder over meepraten
die op zo'n beest gezeten heeft.
Je zit hoog op een stoel
als het ware, je gaat
wel heen en weer, maar je voelt
je daarbij op je gemak,
terwijl in de diepte de
kop van het beest
gelijkmatig naar voren glijdt
als de boeg van een
roeiboot, met schokjes.
------…
Ganzentrek
gedicht
2.0 met 39 stemmen 11.714 Het is tijd, we gaan op reis
We verzamelen ons, we zijn met velen
Vraag niet waarom, waarheen, hoe lang
We volgen een innerlijke drang
Vleugel aan vleugel
schrijven wij
luid gakkend in gelijke vlucht
de laatste letters van het alfabet
in de grijze novemberlucht
---------------------------------
uit: 'Gek van liefde', 2008.…
Zoals
gedicht
3.0 met 80 stemmen 24.805 Zoals je soms een kamer ingaat, niet weet waarvoor,
en dan terug moet langs het spoor van je bedoeling,
zoals je zonder tasten snel iets uit de kast pakt
en pas als je het hebt, weet wat het was,
zoals je soms een pakje ergens heen brengt
en, bij het weggaan, steeds weer denkt, schrikt,
dat je te licht bent, zoals je je, wachtend,
minutenlang…
Het lange spoor 4
gedicht
2.0 met 168 stemmen 26.712 Onderaards krioelen, gericht op sjouwen
van immense korrels zand, rotsblokken,
mieren, bladluizen, honderdpoten.
Dit is de tweeledigheid der schepping,
op en om, vervolgens op en nogmaals om.
Zandberg, zanddal, stoffelijkkheid migreert.
Onder en boven lopen, woeker, woeker,
op het karkas van arme geelkuifkaketoe.
--------------------…
Bizons
gedicht
3.0 met 56 stemmen 15.562 Ze buffelen bedachtzaam in het rond.
Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen
zodat ze maar tot aan hun middel passen.
Daarachter volgt een strakke blote kont.
De staart gerafeld touw, een kruitvatlont.
Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen.
Je hoort het scheuren van de taaie grassen
en als ze verder lopen beeft de grond.
De stieren…
Tinus
gedicht
3.0 met 63 stemmen 15.545 Jij, tweedehandse koetjespoes, hè Tinus,
voelde je met je voornaam wel vereerd,
want wat heb jij als eerste gepresteerd?
Het uit de kast gooien van Augustinus!
En laat ik mijn papieren onbeheerd,
maak jij van mijn gedichten serpentines.
Moet ik ze dan maar leggen in vitrines,
of is het dat je dít vers wél waardeert?
Hou ik mijn hoofd tegen…
Er zijn dieren
gedicht
2.0 met 44 stemmen 18.589 Er zijn dieren die piepen.
Zo zijn ze geschapen, tot piepen.
Hun tieren te iel in de mist.
Er zijn dieren die loeien.
Zo zijn ze geschapen tot loeien.
Hun roepen te rauw in de mest.
Er zijn dieren onhoorbaar.
Scharrelend.
------------------------------------------
uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…
De otters
gedicht
3.0 met 37 stemmen 11.196 Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol
en hoepelen en tollen door het water.
Wat de een doet, kan de ander acrobater
met maar één oogmerk: louter voor de lol.
Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek,
voelen aan alles met hun drukke handjes,
krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes
en steeds met een verhoogde motoriek.
Een…
Kapmeeuw
gedicht
2.0 met 30 stemmen 9.570 Vroeg in de ochtend zit op de rand
van de steiger een meeuw.
Hij slaapt, ogen dicht, poten in.
Maar te stil en te lang.
Is hij dood? Hij is dood.
Zit toch of hij slaapt.
En de kop van de kapmeeuw is heel.
Is de nek van de kapmeeuw geknakt?
Vloog hij tegen een ruit? En dan
dreef hij lam van de ruit naar de dood
is nog net op de steiger…
Duif
gedicht
3.0 met 48 stemmen 21.130 Het had geonweerd en de straat was nat,
het asfalt lag als water aan de oever
van het trottoir, waar plechtig trad
een duif en koerde als een kind, maar droever.
De hemel boven 't park werd licht,
de bomen stonden groen, afzonderlijk
en ieder leek een bos, zo bol zo wonderlijk
en in zichzelf gekeerd, prevelend opgericht.
Ik liep te kijken…
De helpende hand
gedicht
2.0 met 28 stemmen 12.055 Volmaakt van veren -
een jonge tjiftjaf
van de grond geraapt en
op je hand geklommen
lichter dan een zegelring.
Je blaast hem zachtjes op
zijn rug - maar hij laat zich
niet wegblazen, hij klemt zich
nagelpuntig aan je vast
jij bent zijn vriend geworden.
Hij hoeft de vrijheid niet
niet nog meer regen
niet nog meer storm
geen honger…