inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 904):

Soms

Als ik op een stoel zit bij de radio
de benen iets te scherp over elkaar geslagen
het hoofd wat scheef, kin in de hand
ben ik, nee niet: lijk ik

soms ben ik hem, heeft hij ineens
bezit genomen, is mijn huid
zijn huid, kijken zijn ogen
uit mijn kassen dezelfde wereld in.

Ik houd me dan doodstil, verbaasd
dat niemand hem hier ziet, mijn spel:

hoe ik zo lang al uit de moederbuik vertrokken
nu eindelijk rusten mag in vaders vel.

-----------------------------
uit: 'Levenslang vrij', 1994.

Schrijver: Antoine Uitdehaag
Inzender: mf, 26 maart 2006


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 18.846

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Tsila
Datum:
26 maart 2006
Email:
tsilatiscali.nl
Prachtig, gelijk is duidelijk wat je bedoelt,
en dan toch een heel bijzonder, verrassend slot.
Ook erg mooi de derde strofe.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)