inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.720):

Vriendschap

Het water rimpelt wrikkeloos
doorheen de tijd.

Hoe dieper je luistert,
hoe meer je ziet.

Zuiver water kent geen bodem
en er tintelt altijd

iets aan de oppervlakte.
Het is de stilte zelf,

terwijl het voortdurend borrelt.
’t Is fijn en kwetsbaar

als kristal wanneer twee mensen
op dezelfde golf zitten.

-------------------------------
uit: 'Broze werkelijkheid', 2003

Schrijver: Katelijn Vijncke
Inzender: ib, 15 december 2018


Geplaatst in de categorie: vriendschap

2.0 met 3288 stemmen aantal keer bekeken 378.811

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Laura
Datum:
20 maart 2020
Ik vind het een mooi bericht ik ben 12 en ik snap het een beetje
Naam:
MeggaMiauw
Datum:
15 januari 2019
Ik vind hem cool aleen het is niet heel duidelijk dat het over vriendschap gaat. En het is niet begrijpelijk voor de kinderen die deze site bekijken:-)
Naam:
lela
Datum:
7 januari 2019
ik vind het een mooi gedicht.Ik zat zat er helemaal in?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)