inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.016):

Levensloop

Voor bijna alles heb ik mij geschaamd.
Mijn nek, mijn haar, mijn handschrift en mijn naam,

de schooltas die ik van mijn moeder kreeg,
mijn vader die zich in een blazer hees,

het huis waar ik voor vriendschap heb bedankt.
Maar nu mijn vader aan vijf slangen hangt,

zijn mond steeds heser over afscheid spreekt,
nu hurkt mijn schaamte in een hoek. Hij stierf

zoals hij in zijn Opel reed: beheerst,
correct, zijn ogen dapper op de weg.

Geen zin in dom geworstel met de dood.
Hoe alles wat ik nog te zeggen had

onder de wielen van de tijd wegstoof.

-----------------------------------
uit: 'Dit is mijn dag', 2004

Schrijver: Menno Wigman
Inzender: fvdp, 23 september 2006


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 26.541

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
baard
Datum:
30 december 2009
Ik houd er van.
Naam:
Iriis
Datum:
24 september 2006
Email:
Echt kei mooi gedicht. Dit is een gedicht waar je over na gaat denken...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)