Verzoening
in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot
gelaten openvouwde
u draag ik op mijn dood.
-----------------------------------------------------
uit: 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', 1966.
Inzender: avda, 20 juni 2022
Geplaatst in de categorie: ouders