inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.890):

Verzoening

in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit

en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden

die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.

o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot
gelaten openvouwde
u draag ik op mijn dood.

-----------------------------------------------------
uit: 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', 1966.

Schrijver: Neeltje Maria Min
Inzender: avda, 20 juni 2022


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 52 stemmen aantal keer bekeken 23.011

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)