Anatomisch museum Leiden

Gehurkt, hun oren dubbel
tegen het glas, spelen ze

wie het langste onderblijft
in de Nantische brandewijn.

Die steken om het hart!
Geen moeder rijgt zo'n naad.

Ondergedoken in hun jeugd
dromen ze over knikkers lucht.

Een nauwelijks zichtbare lijn
verbindt hen met de stop.

Hun dood hangt aan een zijden draad.

-------------------------------------------------
uit: 'Een bon-vivant in de dodenstad', 1985.

Biografie van deze schrijver

bezichtiging foetus op sterk water

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 40 stemmen 12.818