inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.495):

Schaduw

We hebben geen doden, we zijn alleen
denkende weefsels in het heden die zich denkende
weefsels herinneren, vertalingen maken zoals
u bent nu tien jaar dood - tien jaar

dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween
vanuit het eigen perspectief dat er niets is
tegelijk een miljard jaar en een seconde geleden.
Verdween totaal. Er is dus geen u die iets is.

Wij bestaan in de schaduw, het geraas van
een golf die voor altijd zojuist begon aan zijn
val - al dat schuim, als dat verdwijnen
in onze hoofden van wie er niet zijn.

-----------------------------
uit: 'Alles is nieuw', 2005.

Schrijver: Esther Jansma
Inzender: wvd, 17 november 2009


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 9.853

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)