inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.645):

Seizoenen

Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen

De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit

Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen

Straks valt niets meer te doen
dus schoffel nog maar even
't wordt wel weer groen
boven mij groen
staat in de sneeuw geschreven

--------------------------------
uit: 'Krullen van jezelf', 2001.

Schrijver: Fred Portegies Zwart
Inzender: wdr, 10 september 2010


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 8.402

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)