Trots
Een man, daar in mijn kamer,
ik zie hem, maar toch niet.
Hij zit daar maar te staren,
zonder dat iemand hem ziet.
Een man daar in mijn kamer,
ik ken hem, maar toch niet.
Ik vraag het aan mijn moeder,
maar mijn moeder ziet hem niet.
Bij mijn opa staat een foto,
in een lijstje op de kast.
Als ik hem vraag:“Wie zijn dat?”
dan antwoordt hij verrast;
“Die daar, dat is mijn vader.
Hij was jong en onbevreesd.
Hij is ooit een soldaat
in ons leger geweest. “
Een man, daar in mijn kamer,
Ik zie hem, maar toch niet.
Zachtjes snikkend huilt hij tranen,
Maar van trots, niet van verdriet…
-------------------------------------------
Esmee Hendriks won dit jaar de wedstrijd 'dichter bij 4 mei' en droeg haar gedicht voor tijdens de nationale dodenherdenking op de Dam in Amsterdam.
Inzender: FFvK, 7 mei 2011
Geplaatst in de categorie: oorlog
vrijheid
12.806
Geef je reactie op deze inzending:
Ik heb je op de tv dit gedicht voor zien dragen. Je mag echt trots zijn op jezelf. Een parel is het. Het gedicht verwoord zo goed ons gevoel. En dat de tranen van verdriet ook van geluk kunnen zijn, omdat de man gevochten heeft voor ons land.
Ik ben en was stil van deze woorden. Terecht dat je 4 mei dichter bent. Je kan goed en mooi schrijven. Dit onderwerp heb je goed neergezet. En ik vond het ontzettend knap dat je voor al die mensen hebt gesproken. Gesproken vanuit je hart. Erg mooi.