inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.318):

Wer jetzt kein Haus hat

Begraven worden ergens, nu vooruit
ik weet wel waar het fluitekruid met luchtig kant
het voorjaar vult. Maar hoe te sterven eerst
hoe weten waar het oog graag rust
waar alles zo dat je besluiten kunt
om weg te gaan.

Is dat je leven fout geleefd werd
af te zien aan geen vertrouwde plaats
die voorbestemd lijkt voor vaarwel?
Als je een huis gebouwd had, dan wist je 't wel.

---------------------------
uit: 'Tirade' 419, 2007.

Schrijver: Marjoleine de Vos
Inzender: gg, 3 september 2014


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 7.316

Er is 1 reactie op deze inzending:

Alexander Peters, 10 jaar geleden
Bij zo'n gedicht moet je even vol eerbied de ogen sluiten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)