Gedichten

gedicht (nr. 2.633):

Rood Jacht

Er vaart een schip, het is een veronachtzaamd iets.
Het was er niet en nu zit ver in zee
Als wolkenlucht haast vanzelfsprekend,
Een helrood jacht. Je kunt het zien en wil er zijn.
Het is wellicht van balsahout.
Het lijkt niet voor de vaart bestemd.

Is alles er bewaaid met zout?
Gewijzigd is een jacht zichzelf niet meer.
uit tegenzin kwam het naar voren,
Het vaart steeds klein en wendbaar
Er op uit. Verbouwd komt het terug

En minder rood. Het is het weinige
Rood dat een jacht van dit jacht maakt.
Rood dat naar elke plek
Waar het was smaakt.

Als wij er zijn zijn wij er
in een moeilijke verhouding,,
Want alles is er anders dan het is.

Er is een jacht, dat maakt mij weg.
En op dat jacht is alles

Onnatuurlijk echt.

------------------------------------------------
uit:'Pornschlegel en andere gedichten', 1988.