inloggen

Gedichten over jaargetijden

gedicht (nr. 92):

Getijde IV*)

Ik heb het allemaal zelf bedacht:
de dansen, het water,
de auto, het ijs.
Alleen jou, jou heb ik niet bedacht.
Jij was uit de doorzichtige tijd gekomen
misschien zoals ik, misschien anders.
Jij had een miljoen jaar wereld
als een eierschaal achtergelaten
en daar sta je
boven op het bestaande

een vlinder in de winter.

Tot het ogenblik kruimelt, breekt
en ons opvreet --
en zichzelf verteert tot de wolk
die zo groot was als alles

en zo groot was als niets.

-----------------------------------------
uit: 'Rollende stenen, getijde', 1991.

*) Dit gedicht maakt deel uit van
het vierluik 'Getijde'.

Schrijver: Cees Nooteboom
Inzender: MP, 8 september 2017


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 6.723

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)