Bij de lift
De deur opent en er is geen as
op zijn pyjama, nergens is het wit
vervoosd met verf of koffievlekken.
Op zijn teennagels glimmen maantjes,
duur melkglas met vuur geboend;
woede is vlijt geworden, toewijding.
Hij draagt een koffer voor zijn buik
het hengsel vast met beide handen.
Ragfijne lijntjes en zoveel; moedeloos
gooit de waarzegster de hoofddoek
in de ring, vergeet haar accent.
Je streelt de gebarsten vingers,
voelt als je denkt,
loslaten is mogelijk het beste - hoe
de liftdeuren je aanstoten,
het zuchten overgaat in hoesten.
---------------------------
uit: 'Huisverraad', 2012.
Inzender: kj, 14 maart 2018
Geplaatst in de categorie: reizen