inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 151):

Windkracht 10

Als alle omstandigheden gunstig zijn
zet ik me langzaam in beweging
dan raak ik op drift terwijl ik zuchtend ondermijn
wat mij belemmert in mijn geliefde tijdsbesteding

Ik jaag door donkere wolkenluchten
die als flarden scherend spoeden
en zie wezens haastig vluchten
voor het gedrevene van mijn felle woede

De enkeling die nog draalt in mijn sferen
stuw ik voort met veel stampij
mijn trekkende stoten moet hij trotseren
onder dwang buigt hij zijn hoofd voor mij

Mijn woest bewegende gulzige handen
hebben hun wilde vaart nog niet gestaakt
zij bollen de glazige wanden
waar het angstaanjagend kraakt

Plotsklaps heb ik genoeg van de jacht op het onvaste
ik neem af en kom gestaag tot rust
mijn grijpen wordt een vreedzaam tasten
het razen is vooralsnog gesust

Schrijver: Sylvia van Hulzen, 17 juli 2002


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 80 stemmen aantal keer bekeken 10.998

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)