inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 492):

De moeder het water

Ik ging naar moeder om haar terug te zien.
Ik zag een vreemde vrouw. Haar blik was wijd en
leeg, als keek zij naar de verre overzijde
van een water, niet naar mij. Ik dacht: misschien

- toen ik daar stond op het gazon, pils gedronken
in de kantine van het verpleegtehuis, de tijd
ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid -
misschien zou 't goed zijn als nu Psalmen klonken.

Het was mijn moeder, het lijfje dat daar roer-
loos stond in 't gras, alleen haar dunne haren
bewogen nog een beetje in de wind, als voer

zij over stille waatren naar een oneindig daar en
later, haar God. Er is geen God, maar ik bezwoer
Hem Zijn beloften na te komen, haar te bewaren.

------------------------------------------
uit: 'Tot het ons loslaat', 1997

Schrijver: Rutger Kopland
Inzender: JB, 12 juni 2005


Geplaatst in de categorie: ouders

3.4 met 37 stemmen aantal keer bekeken 27.418

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

josiene, 17 jaar geleden
Is t een geintje? Wat een rare manier van omgaan met Martinus Nijhoff's: Ik ging naar Bommel om de brug te zien. Dat laatste is wél een mooi (zelfs ontroerend) gedicht!
Rosa, 20 jaar geleden
Ik vind het een mooi gedicht, maar meer een verhaal-vorm.
Daar houd ik niet zo van.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)