Ze staat stiller dan een staande klok stil kan staan. Dieper dan stilte vallen kan tussen stoelen achter een tafel waarop twee flessen stil staan, neemt ze plaats in de ruimte vol van haar stervende beweging. Lager dan een engel vallen kan, zinkt ze in zichzelf. Als god dit ziet, noemt hij de kamer hemel, de seconde eeuwig.…

Ik zie een jongen naast een meisje lopen, hij kust haar en zij lacht om het geval. Genadige dood! Zij kirren en zij hopen zij zien het kind nog niet dat hen begraven zal. ------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1986.…

De boot, waarin zich moet laten schommelen een man. Een vrouw aan wie wordt gedacht, door de man, tot op het laatst misschien. En dan de ogen te moeten sluiten om te zien hoe, bij kalme zee en bij helder zicht, de boot keer op keer, steeds indringender, dezelfde rotspunt raakt. --------------------------------- uit: 'Springvossen'…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Hij wilde bij maanlicht vulkanen bestijgen maar dronk een glas wijn bij het vuur. Hij dacht zich op jacht in het schemerige noorden maar stond in een sneeuwbui van meeuwen op pas geploegd land. Hij moest nog een meesterwerk scheppen maar viel in slaap bij muziek van Ooitweer en Voorheen. Hij droomde een mes in de strot van de poolvos maar…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden. Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…

Mijn vader was altijd goed - moedig, in de winter droeg hij een bivakmuts met een hoed erbovenop om hem af te nemen eigenlijk was hij een filantroop. ------------------------------------ uit: 'Buitenstaander', 1966.…

Het is weer herfst, de bollenvelden worden toegedekt als kind'ren voor de nacht, maar déze nacht gaat maanden duren. En aan de einder zie ik, hoe de rook van verre vuren in paarse wolken langs de bleke najaarshemel trekt. De zomer is voorbij en jij voorgoed van mij genezen. Morgen zal het winter wezen. De blaad'ren sterven en de laatste oogst…

Het moet er zijn als aan een stil ontbijt, erinyen weggesloten in de honingpot - wat zij wraakzuchtig neuriën raakt ons niet meer. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Teruggevonden, kale, onvast neergekribbelde afnemende cijferreeks, angstvallig genotuleerde afgelegde weg verklapt ten slotte toch hoe iemand het komen van zijn sterven verbergt, stiekem zijn stappen telt, hoop aftrekt, zijn laan in- slaat, paniek beaamt met mijn ogen dicht: verlegen verloren heer aan de kant gewankeld van zijn private…

Als ooit jouw aanraking geen beroering wekt dan ergernis of niets, als ooit de dagen zich weer sluiten in de aaneengeregen rij van opsomming zonder apotheose als de dood zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos met ons aan tafel zit waar alleen nog de verveelde conversatie van de vorken klinkt, als ooit jouw bloed niet meer het mijne is…

Kijk eens naar rechts en vertel me wat je ziet. De constante verandering, nu al onderdeel van onze dagelijkse routine. Dit is de grote dag, de dag van het titelgevecht en het spontane compliment. In de drukte zoek je naar het gat in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven naar geluiden buiten. Het blijft vragen naar…

Met werk en pek een boot gebreeuwd. Genaderd het land waar niemand landt. De naden werken. Zinken. Geschreeuw. ------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1996', 1997.…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode. Eén kijkt soms even of haar spiegelbeeld zich onder water net zo erg verveelt. ----------------------------…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat. maar nu - toch zoveel ouder - midden in een grijze stad geniet ik van het najaar daar - dank zij oliestook - mijn vrouw vaak in bikini door het huis heen deint waar het binnen zomer…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt. Al die geduldig opgeblonken minuskule houten kistjes met binnenin rantsoen voor onderweg…

Terwijl mijn bange norse vriend in bed zit te rillen in zijn Noorse trui bedenk ik nòg meer liefde en hoe die liefde te beginnen. De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel. De piano houdt op en mijn bange norse vriend begint in slaap te vallen ---------------------------------- uit: 'Men…

Vergeet niet de rivier te gedenken die, in een nabij verleden nog, zo bedachtzaam haar weg door het land volgde. Ogenschijnlijk zonder moeite wrong zij zich in alle mogelijke bochten, gedurig op zoek naar een groter water om daarin te onder tegaan, als vanzelf, maar in haar monding doken eilanden op, steeds meer eilanden, zodat ze ten…

Geef me je jas van bont en teddyberen. Leg je arm om me heen en al je winterkleren. Zoen me tot ik warm word. Zoen me tot ik spin. Trek je eigen huid dan uit, stop mij er onder in. Sus me met je hartslag: wij ons wij ons wij ons. Maak van dit veel te grote bed een heel klein fort van dons. ----------------------------------------- uit…