de verkiezingen zijn achter de rug de zak met beloften gaat overboord we hebben gestemd, kunnen niet meer terug de mooie praatjes worden stilaan gesmoord de politici alias de Haagse artiesten snelden zich als gekken door het land waar ze de kroeg bezochten of samen fietsten voor as-'t-ff-kan 'n foto in de krant Donner begaf zich rappend…

De stemming zat erin. Een sprookje werd verteld. 'Er was eens' aan 't begin bleef echter overmeld. 't Was anders. Deze start, zo constateerden wij, klonk oorverdovend hard: 'Wanneer u stemt op mij'.…

automatisch voert haar apparaat uit de ambtenaar bladert niet door hoe simpel waar het diploma halen voor Taïda geweest als de Minister niet haar maar de ambtenaar niet op haar doch drie maanden had uitgezet…

Elke dag legt ze een ei Of twee Dat doet ze om Dat oude mensje te plezieren Maar nu blijft ze Op hok en mag Niet buiten Dat oude mensje kijkt Haar aan met tranen In haar ogen Begrijpen doet ze het Niet meer Wat heeft ze nu wel fout gedaan Dat oude mensje zegt niet veel Zet enkel nog wat brood En drinken klaar Dus legt ze nu…

Met stille vleugelslag belaagd door duivels met onzichtbare hand Treurden wij samen boven het uitgestrekte nu zo lege land We hielden noordoost aan zoals onze ouders en ontelbaar anderen vorig jaar We kenden de dreiging waar het einde loerde en ontweken het gevaar In de weidsheid van de horizon was alleen de blauwe lucht Niets…

De ene leus nog mooier dan de ander. Verkiezingsstrijd viert volop hoogtij. De ene partij is net als de ander, van mening dat hún verandering, de beste is om voor te kiezen. Maar met alles wat ons tot nu toe al is overkomen, hebben we toch niets meer te verliezen? Dus waar in vredesnaam voor KIEZEN?…

hij kondigt aan avond in avond uit zegt weet niet hoe of wat zekers weten heel veel in 't turijnse vat kijk mij life zowaar zijn gasten worden uit en te na verzorgd een zitje en jedatje een chipje en een natje hij vertelt ons hoe erg het was wat ze voelden hoe mooi muziek wordt neurie zingt zelf voor zijn gasten steeds meer verbluft…

Amerikanen zeiden altijd schaatsen op de lange baan zo boeiend als het koekeloeren naar het groeien van grassprieten dat vinden ze namelijk saai mooi dat nu een paar van die lui met bodies coming from over the ocean als tussendoortje zo juist even het gras voor de voeten van onze jongens op de vijf kilometer kwamen wegmaaien…

teken aan de wand onderdrukking drukt geweld spot verbroedert niet…

laat mij in je ogen kijken mijn Irakese vriendin zie ik er zeven kerken openspatten met jouw familie er midden in ? omfloersen je wimpers lang en zwart je levende inhoud het gouden kruisje op je hart ? omsluieren je dikke donkere haren de wanhoop in je hoofd ? de wereld is niet te verklaren als de lichten zijn uitgedoofd…

Gesteggel in het kabinet zitten maanden te debatteren troepen naar Afghanistan of de Navo de rug toe keren. Zijn ze wellicht vergeten dat wij ooit zijn bevrijd door de geallieerden velen gesneuveld in de strijd. Tussen het gesteggel door is hun verbijstering weer eens groot ministerie voor miljoenen opgelicht, staatsgeheimen liggen in…

Zo! Holleeder zit in de bak Zelfs Moszkowicz is opgetogen want hij kan z’n tarief verhogen Wim kan het missen, met gemak! Het laat de raadsman onverschillig hoe Willem aan z’n centen kwam; het gaat hem om z’n boterham (de geest is zwak; het vlees is willig) Maar daar zit Moszkowicz niet mee Hij verdedigt Wims’ belangen en Barbertje gaat…

Vandaag, deze januaridonderdag is het nationale gedichtendag. Indien het ergens over moet gaan, prijs ik de dag zonder naam. Moederdag, vaderdag, dierendag, Bevrijdingsdag, Nieuwjaarsdag, homodag, meestal roze gekleurd, erger nog een Kerst- of Paasdag, er is geen dag die mij thans meer echt opbeurt, er wordt teveel niets gezegd en te weinig…

Kannibaal eet vinger kaal daar komt hij voor de kannibaal een vinger dan de hele hand lijkt normaal in dit land zelfs armen vreet ze kaal regerings moraal…

dartel draaide het pijltje naar de zege dartel geworpen uit vaste hand dartel sprongen mensen uit hun stoelen dartel danste plots heel Nederland Jelle Klaasen plots beroemder dan Jan hoe een dartel pijltje alles veranderen kan…

Zaterdagochtend om half tien Loop ik naar beneden en pak de krant Met al het nieuws over Nederland En ook daarbuiten bovendien Ik eet een boterham met kaas En lees over de boeren en hun protest Over hoe hun boterham wordt verpest De wereldmarkt is ze de baas Ik eet een eitje, halfzacht En lees over de vogelgriep Die blijkt, nu ik me meer…

Wie van steen is velt de laatste boom van wie een hart heeft…

Nadat de aarde stopte te trillen zag ik, haar tranen om wat niet meer is Voor jou geen begrafenis, of engelenmis In haar gedachten voor altijd Jouw beeltenis Onmisbaar, gemis Strak kijkt hij in de camera Het is de persvoorlichter Onbewogen zijn woorden 7.6 op de schaal van Richter…

Het jaar al enige dagen oud, het knallen van vuurwerk inmiddels verstomd, de mensen elkaar de beste wensen geven al dan niet gepaard met zoenen over en weer de mensen terug keren naar het leven van alledag, maar ik vraag me af, zit het 'tussen de oren' of is het echt zo dat de maand december helemaal niet beleefd is?…

Op een zomers terras vlei ik mijzelf neer De ober schenkt een glas zoet en smaakt naar meer… Mijn ogen glijden over de kleurrijke mensen Gesprekken over betere tijden en wat valt er dan nog te wensen… Aan het tafeltje voor mij laat ik mijn ogen stilstaan Een verliefd stel in een zoenpartij Ik hoef niet te raden waar zij heengaan… Mijn…