Ik kijk in de zon, Ik zie ’t licht van het leven, Ik wou dat ik kon, Jou dit ook laten beleven. Ik faal bij mijn kijken, Zie niet wat rond mij geschiedt, Mijn blik moet wijken Voor wat ik wel en zij niet ziet. Als de zon achter de kim schuilt, Ziet zij dan ’t licht, Achter de tranen die zij huilt, Wijl ik in te nachtelijk duister,…

Mijn schoonmoeder van 90 jaar is aan het verlijden de voorfase van overlijden (of toch niet!) plotselinge ernstige complicaties meervoudige, leggen haar leven lam wij als familie verlijden met haar mee we leggen het accent op verleiden wat nog wel kan, mag of soms moet we doen het bij toerbeurt dagelijks als (schoon)kinderen, wel op maat…

De weg die scheidt, is niet voorgoed, Enkel de afstand doet nu pijn. Bewaak de vlam, houd de moed, Straks zullen wij misschien weer samen zijn.…

Liefde verloren Vergaan in het leven, vergaan in dit bestaan, maar vergeten in mijn hart zal nooit overgaan. Elke keer weer voel ik je liefde door me gaan maar hij voor mij zal altijd bestaan. Zoveel liefde en kracht heeft hij mij gegeven en verlies die hij achterliet. Ik zal dit nooit kunnen verwerken en nooit meer zonder jouw kunnen bolwerken…

Een hemels verdriet, een tastbare herinnering, naar wat was. Geen vergeten, geen herdenken. Je draagt het bij je. Geen ceremonie, geen afsluiting. Het gaat niet weg. Je bent niet alleen. Eenzaamheid. Het aanraken. Beroeren. De stilte. Wie schön ist die Jugendzeit? Een hemels verdriet, een tastbare herinnering…

Ode aan Pablo Escobar Je werd gepakt door de Amerikaanse overheid Het betekende je dood Je groeide uit tot een held En het Colombiaanse volk was bevrijd Pablo Escobar El Patron…

Ik zet mijn wekker voortaan uit, geen haast, geen files, geen geluid. De koffiemok vult zich op tijd, de krant ligt klaar, ik ben bevrijd. Geen baas die roept, geen lijst vol taken, ik kan nu eindelijk lang uitslapen. En mocht je mij ooit nog eens zien, is het vast op een terras met een glas wijn misschien.…

Hoe je sprong op je fiets van Peugeot, voor de laatste keer, wetende: hierna is ''ons'' niet meer. "Misschien is het beter zo, ook al doet het duizendmaal zeer." De gedachte aan jou keert steeds maar weer, al was het niets, en niet meer. En ergens, ook al mag het niet, hoop ik dat je me weer ziet, en ons niet vergeet in het…

Zo zacht Haar fijne lach Zo zacht Ging ze heen In de herberg Vol van leven Klopte hij aan Nog één keer Samen dansen Dol van verdriet De ziel uit Onze melodie De herberg sluit Voortijdig…

De kroeg loopt langzaam leeg Naar buiten, waar het lichter is Zwarte koffie valt zwaar op de maag Maar je leert ermee leven Dag, Geert…

OMHELZEN In witte wolken lig ik te dromen van toen Van ruisende wind door hoge bomen Van vogels met hun prille lentetonen Toen klonk alles mooi in harmonie en Was er van gemis geen weten Door duistere wolken, zoek ik nu het licht Waarvoor de zon snel is gezwicht In koude nachten zonder zicht Ben ik bij ’t ochtendgloren nog verloren…

Je hebt me bedrogen Nu al die pijn Waarom heeft het zo moeten zijn Zijn al die tijden nu voorbij Misschien voel je je nu vrij Je hebt me bedrogen Waarom heb je zoveel gelogen?…

Waarom ben ik geen hond? Naasten vinden het normaal dat ik vroeger uit het leven stap. Ik hoef geen schuldgevoel te hebben. En daar ga ik. Een mooi plekje uitzoeken. Rust. Na een leven dat geleefd werd. Ze zullen het mij niet kwalijk nemen nee. Ze zullen zich mij herinneren als een vriend, vrolijk en trouw. Waarom ben ik geen hond?…

Zo zacht Haar fijne lach Zo zacht Ging die heen In de herberg Vol van leven Klopte de dood aan Nam haar mee Zij, de waardin Nog een dans Nog een keer Dol van verdriet De ziel uit De zachtste melodie De herberg sluit Voor tijdig…

maar ik kan niet vliegen zei het kind jawel zei de engel dat gaat vanzelf als je er maar gewoon aan begint schok je schouders en je vliegt zomaar naar het hemelgewelf dat kan ieder kind dat de aarde te vroeg achter zich liet het kind begreep een engel zal nooit liegen het kind dacht nog even aan z’n ouders’ groot verdriet en kon toen…

Ik huilde om jou, terwijl ik chips at – tranen en zout, een perfecte snack. Liefde was een zomerstorm, nat en wild, maar ik vergat mijn paraplu, en mijn gevoel was nat tot op het bot.…

Op het einde Van de dag Voor de kille Koude nacht Zijn wij weer Verenigd Zijn wij weer Van kracht Tot die schemer Na het donker Tot die eerste Lichte regen Ben jij alweer Verdwenen Jij nooit nog Bij mij lag…

Ik zal je missen Maar wat er ook gebeurt Ik red het wel Vaarwel Ik zal tranen om je laten Hopelijk heb je dat in de gaten Ik wilde nog zoveel met je bepraten Vaarwel Je moest eens weten Dat ik je niet kan en zal vergeten…

Nu ga je alleen op reis Naar het eeuwige paradijs Waarom er zijn nog zoveel vragen In Overschie werdt je begraven We hebben afscheid van je moeten nemen Maar we moeten verder in het heden Ik schreeuw je naam keer op keer Maar je lichaam wilde niet meer Voor altijd in de gedachten Maar niets zal het verdriet verzachten…

Als John ergens zijn FAMILIENAAM FAASSE eer heeft aangedaan dan is dat als Koster van de Westerkerk te Amsterdam Wat heeft hij daar GEFAASSEERD moeten/mogen werken 'In FAASSEN FAN FEITEN, FIJNE EN FERFELENDE'::: Trouw, rouw, grauw, gauw, kou, warm, arm, rijk, jong, oud, groot, klein, naar, FIJN Dank John FAASSE voor FEEL en VANAF FANDAAG…