wolken worden opgejaagd alles wat beweegt wordt geplaagd   de storm met zijn getier zwiept alles heen en weer met een duivels plezier   het is één en al onrust daarbuiten de storm beukt tegen de ruiten van haar gedachten   ze kent de kracht van de storm die soms in haar woedt en die alle verworven zielenrust in één vlaag verdwijnen…

Autobanden teisteren het asfalt. Het geraas van auto’s legt een deken van decibellen over de stad. Een cadans van geluid, de echo van bijna eindeloze goederentreinen op het spoor. Lichtflits en schaduwen spelen hun spel op gordijnen en het plafond. Nachtelijke stilte is een utopie, De prijs van onze 24uurs economie.…

als de vakantie bijna voorbij was en het nieuwe schooljaar kwam eraan ging ik eerst nog even winkelen om nieuwe spullen in te slaan soms ruik ik nog de geur van een leren schooltas de pukkel en de rugzak die kwamen later pas ik kocht een nieuwe schoolagenda die niet lang leeg zou blijven volgeplakt met plaatjes was er weinig plek om…

Altijd opnieuw worden zij geboren, de ene komt, de andere gaat zomaar in het niets verloren. Als bloemen met al hun heerlijke geuren verschijnen ze als regenbogen in allerlei kleuren. Ze laten je zweven, ze laten je lachen, je hoeft er vaak niet lang op te wachten. In het moment is er plotseling één daar, terwijl jij je zelf nog afvraagt…

Ik zie mensen lachen en praten maar ze horen elkaar niet en de bloemetjes in de wei blijven in knop Ik zie mensen de draden spinnen van het leven maar het leidt niet naar een doel Er zijn mensen die oneindig ver lopen maar de afstand is niet te meten Ze lopen tegen muren aan die zij zelf hebben opgetrokken Er wordt veel gesproken maar eigenlijk…

bij de een is het minder en een ander ondervindt juist meer hinder om niet te vergeten moet men graven in steeds dieper gelegen lagen een heel gedoe laat het een troost zijn het is nu eenmaal zo: in het hoofd van ieder mens graast een koe…

De wereld wordt geregeerd door het secondaire kletscircuit Het heeft niets met de echte wereld te maken Maar het komt voort uit de menselijke creatieve geest en het zijn bezijden de waarheid zaken. Zinnen die worden verdraaid Zodat er een andere betekenis aan wordt gegeven Als je het over Pinokkio zou hebben Zou degene verder met een lange…

ze gedroeg zich niet zoals ze zich voelde zei niet wat ze dacht ze speelde toneel   ze lachte terwijl ze vanbinnen huilde deed alsof ze plezier had ze speelde toneel   toen zette ze haar masker af ze vertelde hoe ze zich voelde zei waaraan en hoe ze dacht en wat haar mening was   ze verloor daardoor vrienden maar degenen die bleven…

Strooi met je lach en iedereen wordt vrolijk Strooi met empathie en de mensen om je heen zullen je beter begrijpen. Strooi met aandacht en je zult in het middelpunt staan Strooi met liefde en de wereld wordt een beetje meer pink Strooi met je kennis en en je krijgt er een betere wereld voor terug Deel je positiviteit en geluk zal je ten deel vallen…

Talent is een gave En een gave is een talent om je talenten op de juiste plaats en tijdstip te tonen aan een ieder die de gave heeft om van jouw talenten te genieten.…

Ze sliepen dan weer hier en dan weer daar En soms sliepen ze bij vrienden van haar Ze hadden geen eigen stek Ze hadden geen vaste plek Want het station was sinds kort onbewoonbaar…

Goedemiddag, u moet eerst iets kiezen, voordat u met ons verder kunt gaan. Heeft u de productenlijst? Kies één, dan gaat ons keuzemenubandje aan. Kies nu nummer twee, twaalf of drie, of kiest u liever nummer vijf of tien? Want dat kan natuurlijk ook, of liever nummer negen misschien? U heeft gekozen voor nummer acht, dat is een prima…

de oeroude bomen geworteld in de grond als zij eens zouden spreken dan verstomde onze mond misschien konden zij de wereld ervan doordringen dat de mensen door alle eeuwen heen hetzelfde liedje zingen…

Kleine tenen zoeken de aarde verdriet langs de steentjes in sijpelend water…

We glijden door de tijd als een mes in zachte boter. De seizoenen rijgen zich aaneen. Lentes met zacht gekleurde bloesem aan de bomen. Zomerse lome dagen, jonge mannen die om kusjes vragen. Herfst met vallende bladeren en de geur van vergankelijkheid. Winters waarin we de kou moeten verdragen. We glijden door de tijd: uren, dagen, maanden,…

Mijn liefste, deze morgen bij mijn eenzelvig mijmeren, luisterde ik naar de wind, bij het stille rustige meer, hoorde ik je zwoele stem fluisteren, heen en weer. De warme wind aaide me, ik zocht naar je lief gelaat, verstomd en sprakeloos miste ik onze samenpraat. In de uitbundige zon voelde ik je gloeiende aanraking, ik sloot mijn ogen, wachtte…

vlinderke, wat ben je mooi wat zijn je vleugeltjes teer ach, vlieg nou niet weg of kom je strakjes weer je danst bij de vlinderstruik zo sierlijk en vol kleur je strijkt op zijn bloemen neer en geniet van hun geur vlinderke, vertel me over vreugde over geluk en over hoop vertel me over de liefde en over jouw levensloop vertel me over…

begrip opbrengen  door inlevingsvermogen  en medeleven…

wanneer je altijd maar voor het voetlicht staat dan verlang je ook wel eens naar het duister...…

Alles eindigt ook het schrijven Alles herbegint ook het slechte wéér De dagelijkse goedheid probeer ik in te schrijven. Waar de letters eindigen alles voorbij gaat gesproken zinnen ongebroken, ontwaakt een nieuwe zin.…