Als de zon bijna ondergaat en de zee zilver kleurt in het late avondlicht het strand langzaam leegstroomt de maan al in het zicht en de vloedlijn een glanzend lint van schelpen en wier achterlaat wordt het stil en sereen Met alleen het ruisen van de golven om me heen Dan dooft langzaam het licht van de dag en omarm ik de nacht waar de sterren…

in het voorbijgaan aan het venster glimp van vervaagd verleden verbleekte silhouetten vervluchtigd tot schimmen in de verstreken spiegel van glas…

Zon op, dauwdrup aan dennennaalden glinster aan konijnenvacht etend van gras koolmeesje hipt, pikt en vlucht, snavelvol eekhoorntjesspel in top van de eikenboom bosgeur, dennenreuk, vlier en lijsterbes ….rust-verstorend hondengeblaf in de verte irritante stem roepend om gehoorzaamheid weg is de illusie van een sprookjeswereld door onverschilligheid…

Omhels het leven Omhels jezelf Omarm de bloemen Niet drie, maar elf Omvat de liefde Vang op, zend uit Omvat de warmte En alle geluid Stuur het naar allen Naar niemand en zij Stuur het naar jou Naar hem en naar mij Zend de energie rond Die positief is Nooit was ze meer nodig Niet eerder zo'n gemis De wereld heeft je nodig Jouw warmte…

Verdrietig? Eenzaam? Heb je pijn of verdriet? Lukt het allemaal even niet? Het leven lonkt, maar je moet willen. Steeds weer, wanneer je denkt 't Zien zitten, doe 'k niet meer Schijnt toch, God weet vanwaar het komt, Dat kleine lichtpunt weer. Zie ik een glimlach?…

Alsof je een verkeerde film bent binnengelopen Zo is die enge droom in je leven geslopen En je weet niet of je ooit nog wakker wordt…

Ik weet het, ‘K ben lang niet de enige, Die problemen heeft. Blowen, snuiven, spuiten. Dat alleen om de pijn te verzachten, Omdat gevoel niet meer te voelen. Even alle zorgen vergeten Heerlijk om even weg te zijn, Maar al is dat moment voorbij, Heb je helemaal niks meer.…

Ik ging op kamp om rust te vinden. Ik vond er weer mezelf en nieuwe vrienden. De dagen daar zal ik nooit vergeten. Ze zorgden voor het begin van mijn nieuwe leven. Voor het kamp had ik een nieuwe start genomen. Het kamp was enkel afleiding, om even te bekomen. Maar rusten kon ik niet, jij was daar. Jij liet me voelen, ik ben nu eindelijk klaar…

Geen woord spreekt een vluchteling over vijand en bezetter niet eens één letter alleen staan voor een onzichtbare poort oude bomen om de hoek hebben destijds alles gehoord niets over dood en verderf wij schrijven woorden geboren uit gedachten en planten ze met verf…

Niet alle moeilijkheden blijven je bespaard niet alle problemen zul je kunnen ontlopen ruim voldoende verdriet komt nog op je af pijn in overvloed, maak je geen zorgen. Lach om pijn en verdriet, als je kunt kijk door tegenslag heen, het is niets je vijanden treffen met hun onmachtig vertoon en afketsende pijlen een uiterlijke verschijningsvorm…

Voetbal is te vergelijken met oorlog beide partijen strijden om de overwinning…

Langzaam gaat de tijd vooruit, 1...2...3...10 seconden. Er komt geen snelheid in, langzaam kruipt de tijd voorbij. De klok tikt rustig door, Tik...Tok...Tik...Tok... Ik luister stil naar het getik, Langzaam gaat de tijd vooruit, En ik zie de wijzer verspringen.…

Hoever kunnen we nog gaan om elkaar met woorden te raken waarin alles al is gezegd waarmee we niets kunnen of willen doen uit zelfbescherming of uit angst voor diepgang en intimiteit omdat we misschien vrezen het zwarte gat in ons binnenste te ontdekken als we teveel nabijheid toestaan?…

Toon mij ongerepte steppen waar wilde wolven huilen laat ons daar de wonden deppen die onze ziel bevuilen vergrendel gordels van smaragd om onze kwetsbaarheden stuw de zee die pijn verzacht door ons verscheurd verleden.…

Vader, ruik je de kaneel en proef je de papaver? is een lepel je teveel van mijn studentenhaver? brul vanuit je slappe vel nog één keer over tafel maak een eind aan deze hel en eet je laatste wafel geef mij het geheime teken voor het strijken van de mast laat ons samen oversteken onder lakens van damast.…

Ik zoek mijn gezicht in een gedicht op het strand in de schelp van jouw hand.…

Niet hier bij oom en tante wil ik vakantie vieren ik ben de bloedverwante van alle lieve dieren de konijnen van mijn neef ruiken naar huzarensla als ik ze een wortel geef doen ze schele hamsters na de forellen van mijn nicht smaken naar bunzingmagen de vislucht rond haar gezicht doet scherpe blik vervagen moederlief, breng mij naar…

Voorbij de storm, de grijze luchten, zie ik jou weer, zie ik je daar staan. Je ogen donker, je lach ver te zoeken, je gedachten dieper dan ooit tevoren. Je zei dat je moe bent van 't vluchten, van het alsmaar verder moeten gaan. Je zei dat je zelfs God hoorde vloeken, dat je het die nacht goed kon horen. Hier staan we dan, met zijn tweeën…

En altijd weer verhuizen met pappa en mamma mee wat moet ik met plavuizen op een onbekende stee mijn vriendjes en vriendinnen denken dat ik hier leuk speel ik lees hun korte zinnen in de chatbox en mijn mail op school ben ik een vreemde voor de hele klas en mij ik voel mij een ontheemde ouders maken mij onvrij.…

De nacht verzacht mijn gedachten Het moment van eindelijk rust Als alle mensen slapen En de maan de sterren kust Dit is mijn tijd voor ruimte Voor ontspanning en voor vree Want als de zon weer opkomt Moet ik een dag weer mee Weer mee in alle drukte Waar een mens zo moe van wordt Ik laat de gordijnen nog even dicht Mijn nacht…