Wees niet bang voor de stilte wees niet bang voor het brandend vuur wees niet bang voor het wilde water wees niet bang voor het donkere uur. Wees blij met wat er op je padje komt wees blij met de bloemen op je balkon wees blij met een fluitje van een cent wees-ondanks alles- blij met wie je bent. Maak je geen zorgen, hoop doet leven maak…

Ze kent me Als geen ander Beetje bij beetje Leert ze begrijpen Hoe het is Om mij te zijn De moeilijkheid Om iedere keer Weer af te wachten Op een dag Van vrolijkheid Of lusteloos en chagrijn Ze kent me Reageert steeds beter Op de signalen Die ik geef Het tempo in mij Dat steeds verandert Dat wereldje waar Ik ook in leef Dat…

Waar zijn de mussen gebleven? Merels roodborstjes de pimpel en de koolmees en her en der wat vinkjes en al het ander kleine vogelgrut laat zich zien of horen zo ondertussen heel even bedenk ik misschien zitten ze ergens over in de put of hebben ze zich misschien in slaap laten sussen en liggen ergens verscholen in verborgen holen in niets…

Gepantserde stad Zo komt het over Met al dat staal en glas De ‘vernieuwende’ architectuur We staan hoog tegenwoordig Op de goeie lijstjes Hollywoodsterren die ons aanprijzen Hippe stad hoor We gaan Amsterdam achterna Het wordt nog eens wat Oud Rotterdam was keiharde humor op de man Maar met zelfspot Niet verfijnd Soms grof Maar werkend…

Tranen Tranen van verdriet, vaak voelbaar en begrijpelijk in het leven. Je moet verder, zonder die persoon, die jou liefde gaf. Een ding is zeker De mooie herinneringen blijven je trouw.…

Verpletterend een geschenk uit de hemel Lamgeslagen kind voor jullie beide Onthutst een zoon volgroeid en prachtig mooi Complicaties dat het jou moest overkomen Vechten voor je leven zo klein als je bent zal je moeten knokken Met de liefde van je mama en papa is jullie band héél bijzonder…

De stemmen in mijn gedachtes zijn illusies van al jouw dromen met fantasieën tot wonderen door innerlijk passioneel geluid. De dageraad verlicht het begin met zonnestralen tot het donker als in een flikkerende carrousel door jouw rotatie wat mij zuivert. Ik omarm jouw stemgeluid in het gebundelde licht van je nieuw…

Auto's cirkelden over de rotonde. Ik keek neer op het tafareel. De zon gaf tegenlicht, waardoor ik mijn ogen samenkneep. Waren het de mensen in die voortuigen waarvan ik probeerde te filteren, wat zij dachten nu zij bijna thuis, of in de supermarkt waren? Zou er iemand op hen wachten thuis? Als een kwispelende hond, blij in hun armen springen…

Op een vroege morgen wandelde ik langs de Noordzee, dichtbij de vloedlijn. Een peddelsurfer kwam rustig voorbij. De zon gaf haar licht en opwaartse warmte. Het leek erop dat het een stralende dag zou worden. Toch had de zon moeite, om zich, door het wolkendek heen te prikken. Het was stil, er waren enkele mensen. Slechts de golven…

Zwijgend zwoegend zitten examinandi op vragen en opdrachten hun hersens te pijnigen zonder confidentie om met intellectuele krachten de eindstreep definitief te passeren na jaren van woordjes en wiskunde leren. Een stoel kraakt luid, als die ‘t maar houdt. Een pen krast rigoureus door een grote fout. Een kandidaat vraagt om meer papier…

De zeehond in gevecht met een octopus. Een machtig gezicht, hoe ze samen de strijd aangaan. De octopus wordt verscheurd in vele stukken, de verovering, is nabij. Imposant hoe de zeehond met haar prooi worstelt. De vangst kost wel even tijd, maar dan heeft ze ook wel wat. De natuur, soms wreed maar verbazingwekkend. Foto…

XXVIII - HET PROCES - 1945 herinneringen schimmen uit een verleden in zeeën van tijd zuigende golven voor zover we kunnen zien staan we pal - robert brasillach waartoe gerechtigheid verwacht van ongerechten bereid gevonden in de gangbare spelling de toekomst te zijn in de verte ligt de vertrouwde horizon blauw over blauw…

Droomverdrijvend dier wekt mij op jubeltonen om kwart over vier…

zo vallen zaken uit de lucht onverwacht en ongewild je van geen kwaad bewust een peer werd je geschild je krabt maar in je haren en denkt aan een complot wie heeft hier dan bezwaren door wie word je bedot aan de trainer had je nooit gedacht alles verliep goed, je scoorde vlot maar nu zelfs geen plaats meer op de bank ja, je wordt behandeld…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

Het beste paard van stal. Met witte bles en donkere manen. Niets kan zijn koninklijke uitstraling doen tanen. In volle draf over hindernissen niet te stuiten. In edelheid treedt de ware aard naar buiten. In vol galop gaat het beste paard van stal. Een volbloed moet glanzen bovenal.…

Dit schreef ik voor een vriendin. Troosten Mag ik je troosten, als je verdriet hebt in een tijd van onzekerheid. Mag ik je troosten met woorden en liefde. Mag ik je troosten, ook al is het op afstand zo ver van elkaar vandaan. Je moet weten: 'elke dag, denk ik aan jou lieve vriendin.' Kon ik maar even bij je zijn om je te omhelzen…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

Soms kan ik de drang echt niet weerstaan en jump ik op mijn fiets om naar een Chinees restaurant te gaan, waar ik dan nasi goreng speciaal bestel en als een kind zo blij naar de karpers in het grote aquarium kijk, terwijl ik gespannen wacht op het uitspreken van mijn nummer en de dierbare vraag 'extra sambal erbij?', waar ik altijd positief…

Paardrijden op een mooie lentedag. Zo rustig en lief. Opeens wild vanuit het niets. Jij schrikt en raakt in paniek. Luid gillen van angst en verdriet. Het paard rent zo hard als hij kan. Blijven zitten het gaat niet het ergste gebeurt dan. Jij valt hard tegen een boom. Bewusteloos lig jij op de grond. Het was duidelijk jij bent zwaargewond…