De ander zichzelf laten zijn, als die daar voor kiest en jou diezelfde ruimte geeft, zodat er niemand verliest. zie jezelf als die ander met soms een lach, en een traan, jezelf kunnen verdragen daar komt het allereerst op aan. wat was, het nu, wat eens zal zijn voor jou en die ander: geluk maar wellicht ook veel pijn. Bouw verder…

Vol afschuw En weer vergeten Dan weer een afschuw En weer vergeten Totdat het jezelf treft En daardoor Je stem verheft het spreken De stem Is dan van waarde Daar wanneer Je in iets ten diepste hebt beleefd Ondervonden dan heeft je stem Oprechte gronden want een stem Die in de storm Zijn zeilen houdt Is een stem Waar de wereld…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

Dolend op het spoor Verborgen achter glas Zie ik kilometers groen Voornamelijk Hollands gras De tijd neemt mij mee op reis De aankomst is bekend Vertrekken is niet echt mijn ding Hoewel ook dat snel went De mensen in de trein Zijn rustig en gedwee Wat is de wereld mooi In zo'n stilte treincoupé…

Haar allerlaatste selfie goed beziend: Het weer zit haar vandaag een beetje tegen, Heur haar is nat geworden door de regen, Maar ook een vredesteken naar haar vriend. Voor Anne is het leven één groot feest…. Je zult maar Anne Faber zijn geweest……

Mooie dieren geraakt door dood verliezen al spartelend, strijdend de ongelijke strijd. Ogen vol angst een bek open, zo wijd niet voor wat lucht, wat leven maar om dat laatste restje lucht, adem te verliezen..... Niemand die het ziet aan het eind van jouw tijd. En het regent ook nog.…

Het overlijden van van der Laan is geen doodlopende weg maar een blijvende Laan waar wie goed doet goed ontmoet, op DE EBERHARD VAN DER LAAN LAAN en alle overige straten, pleinen, stegen en grachten van Amsterdam!…

Wij kunnen ons zo verwonderen Heer Om de schitterende natuur ons gegeven We mogen daar zo veel moois aan beleven Het imponeert ons steeds maar weer. Alles wat U geschapen heb is zo wonderlijk De Mensen, de dieren, de prachtige bloemen Wonderlijk , het is te veel om op te noemen Alles blijft zoals het is, mooi en onveranderlijk. Elke dag…

Hoe zwaar is de weg van het verdriet Anne Faber loopt het dit keer zelf niet. Laten we lichtjes branden voor haar zielenrust een gebed doen die het onnoemelijke verdriet van de nabestaanden ooit mettertijd sust. Geestesziek is nooit te vatten en te begrijpen het begrip daaromtrent zal door de komende jaren moeten rijpen. Dit verdriet zullen…

Zover weg strandt de passie in herinnering langs de kustlijn geschreven als teken wat overspoelt door deining van weemoed. Elk woord dat op cadans de poëzie erkent door de melodie van onze favoriete band dat tijdens het dagdromen mij aanmoedigt. Door schittering van sterren benoemen kan ik alleen de verlichting verwoorden door de…

Je bent net een film een droom een lied ja voor mij een eeuwigheid in het verschiet. Ik heb je bekeken aan alle kanten wilde niets missen wilde ook niet gissen. Zette er hekken omheen legde kettingen vast ben gelukkig als geneen ja wil jou voor altijd ook zijn en blijven de vlam van jou leven. Jij bent zo anders jij bent zo verfijnd…

Soms is er een moment van kalmte, rust Soms is er een moment van spanning, druk Verstand slaat op tilt en gevoel overheerst Of gevoel wordt beheerst en verstand regeert Overhoop met de een en rust met de ander Harmonie is verdwenen en beheersing is een rariteit Cirkels tollen en golven deinen Dieper in de confusie duiken Tot overhoop…

wanneer het lichaam niet wil luisteren naar je hart en de zwaarte steevast denken doet aan smart blijf dan hopen op een wonder ook al helpt het vaak geen donder 'hoop doet leven' zelfs als vrees het leven tart…

Ik geloof heilig in een echt en hecht buitenaards leven wat gevuld, gevoed wordt door geleefd aards leven of je het de hemel mag noemen betwijfel ik want er was genoeg 'hemel" op aarde en de hel, de hel dan ach er was te veel 'hel' op aarde ik praat niet meer over hemel of hel maar over 'het heelal' voor ons allemaal maar zonder boom…

De belediging is een vorm van aandacht. Je beledigt een medemens enkel wanneer hij of zij je raakt, waardoor je je boos voelt, jaloers of wraakzuchtig. Onverschillig ben je niet. Zoals liefde, als ze omslaat in haat, altijd een beetje liefde blijft.…

jij gleed toen diep weg ik wilde jou beschermen maar kon dat toen niet nu ben je ver weg, ergens waar ik niet bij kan zijn altijd als ik dan droom pak ik jou op tijd vast maar ik ben je kwijt op een dag zal ik zijn waar jij nu alleen bent en zul je niet meer lijden want jij bent de persoon waar ik van leerde en je dankbaar voor ben dat…

Hoera voor`t nieuwe kabinet en het regeerakkoord. Van wat er in staat denk ik soms, ze zijn compleet gestoord. Nu willen ze ook niet meer zien, dat ik ben man of vrouw. Hoewel als mij de broek afzakt, dan zie je het al gauw. Ontmoet ik Maxima op straat, groet ik :,,Hallo persoontje,, Of toch maar Hare Majesteit, zij met haar hongerloontje…

deze handen reikten en grepen het leven vast alleen de herinneringen aan jou zal blijven leven we hebben inmiddels geleerd om jou los te laten want van binnen weten wij, jij komt niet terug daarom zeg ik zacht, laat mijn handen maar zij geeft mij dan een zoen en droogt mijn tranen ik kijk verliefd en dankbaar in haar mooie ogen dan zegt zij,…

Scheurtjes daar binnen, waar niemand ooit kijkt Delen verroest en gebroken, wat je zelf ontwijkt Demonen, duistere wezens zo zwart als de nacht Daaruit put je met vlagen een diepere kracht Van buiten en ver weg, een gemiddeld figuur Van binnen en dichtbij, onbekend, daar zit een muur Vloedgolven komen en gaan uit die beangstigende…

Rechts met de Bijbel: voltooid verleden tijd!…