Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

klein rond oog keek naar mij van tussen de kruimels op mijn bord: deze hoef je echt niet zelf? nee hoor, ga je gang maar. het knipperde even en ik wist zeker: iemand kijkt mij uit dat oogje aan, een iemand met heel dunne beentjes en een dik veren lijfje dat tsjiep zegt maar wel degelijk: iemand. nooit vergeten: in al die lijfjes…

Als ik als oude schildpad de boel naar binnen trek dan denk ik ach hierbinnen zit ik niet zo gek. Ik denk dan dit is veilig in mijn toffe huis en als ik niemand zien wil geef ik gewoon niet thuis. Ze kunnen gaan staan kloppen boven op mijn schild maar je komt slechts naar buiten als je dat zelf wilt?…

Als ik aan het spelen ben dan grom ik vaak daarbij dan worden mensen angstig en kijken dan naar mij. Ze worden dan nerveus en ook een beetje bang die denken dat ik zomaar in hun broekspijp hang. Maar het is slechts verrukking bij mijn hondenspel want ik ben een echte lieverd en ik bijt heus niet zo snel…

Als ik ‘s nachts hoor schreeuwen door een krolse kat dan luister ik maar even en dan ben ik het zat. Ik roep dan snel mijn kater en zeg hem ga nu gauw even lekker stoeien met die poezenvrouw. Die griet die zit te gillen omdat zij een kater wil ga even met haar spelen dan is die meid weer stil.…

Ik heb vannacht een kleine vriend verloren: onze lieve Pietie is zomaar doodgegaan Het zal bij vogeltjes wel niet horen maar toch viel er vanmorgen eventjes een traan Zij was geen Pavarotti oh nee! ze was geen ster Ze zong haar eigen aria je hoorde haar van ver Ook aan een schoonheidswedstrijd hoefde ze niet mee te doen maar we wilden haar…

"Weer geen eten??", dacht de kat. Dan vertrek ik, ik ben het zat. Morgen kom ik niet meer thuis. Hier zit toch geen enk'le muis. Wel een veel te grote rat.…

Ik weet jij gaat de weg alleen, dan is het tijd om duidelijk te spreken: de dokter die er is voor kleine dieren brengt je de rust die voor eeuwig is beloofd - ik open de gordijnen, laat bonte vogels vliegen voor het raam en wanneer ik straks moet graven in de aarde, draag ik een eenvoudig hemd uit eerbied voor je leven.…

de trekvogel heeft er geen zin meer in die ellenlange vluchten elke keer een hoeraatje voor het klimaatje in Nederland wordt het warmer weer weg met die bevroren sloten die kou is toch nergens voor nodig we blijven in het groene kikkerland het zuiden wordt geheel overbodig de hele winter voldoende voedsel hupsakee, dat getrek gaat overboord…

In de diepe rust van de kale hei Mistige bossen aan de verre rand Staat een damhert vredig te grazen Verschrikt daarbij een goudfazant klapwiekend hoog in de lucht snel en koerend naast elkaar twaalf duiven op hun voedselvlucht en ver daarboven een spiedende adelaar Verderop een groepje hazen Of nee toch niet..., het zijn konijnen Die zijn…

Reeds voor negenen komen ze aangereden in hun chique sleeën die ze nonchalant parkeren op het erf van de boerderij bezit van een der heren. De pachter aanhoort aandachtig hun wensen. Dan trekken ze met hun zware laarzen de lege weitassen en de leren jassen losjes pratend de bossen en weiden in. De zenuwachtige honden nog rillerig op…

wat zie ik hier zittend op de Hoekse pier voor vlezig stompje lekker klein teentje hangt hap snap over uw badslipper roze paars blauw van de waterkou kijk ik als steenloper van de snipachtigen zoek in basaltglooiingen kreefjes kokkelrestjes andere losse visjes vleesjes begrijpt u wel ik zat te twijfelen d'r zit niks waarom dan me…

op de bank ongenaakbaar geen boodschap neuk de wereld Ik slaap zometeen een dekbed met poezenkind ze zoekt de warmte van mijn kruis en daar lig ik poezenkind zoekt en zij weet ik ben thuis…

op de zwarte rolkeien in de spetterzone van het strand slijmvissen, onverstoorbaar schrapen zij de algen tussen de brekende golven huppelen zij in spiralen door het water van de ene naar de andere rolkei een soort, die tot de naakte slijmvissen behoort en jij vraagt me of er ook een aangeklede familie bestaat…

Als ik zou kunnen brullen als een grote leeuw dan zou ik dat soms uiten met een hoop geschreeuw. de mensen gingen snel opzij en zouden lopen gaan als ik bij een kassa stond dan stond ik snel vooraan. Maar ach ik kan niet brullen wat mij zeer betreurt zodat ik telkens wachten moet op mijn eigen beurt.…

welke vis is de aap van de mens in zee was het wel een vis niet een neteldier kwal of zeeanemoon komen we uit kelpwouden alg of planktonnetje wat met Wadden oester mossel zeehond sint jacob in een schelp hou maar op ik hou het op de soepschildpad ze zeggen de soort is bijziend voorziet mensen in de stranding soms van een liefdesbeetje…

In helder water veel te zien visjes oh zoveel niet te geloven misschien ik probeer ze te tellen dat gaat helemaal fout want ben ik bij de honderd zijn ze allemaal stout ze zwemmen door en voor elkaar het zijn er wel een miljoen ze zwemmen notabene in een school en houden niet eens hun fatsoen…

De dag is nog jong de mist hangt nog over de wei en de eerste die opstaat dat ben jij als ik naar je kijk een iel klein ding dan zie ik een teken van een nieuw begin nog zo jong en vrij geniet er maar van zolang het nog kan rennen en spelen kan je als de beste je kijkt al verstandig uit je ogen maar toch droom je nog even weg van…

een fjordenpaard zo sterk en fris, jah dat word een hele belevenis. pas 14 maandjes oud en nu al een hart van goud. je bent nog jong en moet alles nog leren, maar wij zijn vriendjes dus we gaan ons zeker amuseren. jij,VIDAR zo in de bloei van je leven,kan ik niets anders dan je alleen maar liefde geven. wij horen bij elkaar dat is een feit, VIDAR…