Als beesten praten konden; waarin zouden zij de mens dan willen corrigeren. Wat zouden zij aan ons willen leren. Over hoe de beesten een rol spelen in ons bestaan. Over dat wij bij de beesten af met ons rentmeesterschap over de aarde wensen te gaan. Als de beesten praten konden dan zouden zij ons respect voor de natuur willen leren.…

rimpels op het water nochtans is het windstil geritsel in de struiken reeds in de maand april want een koppel wilde eenden peddelen vroom en vrij plonzen in de vijver ze maken elkander blij een woerd met groene kop zwemt naarstig rond zijn wijfje zo maakt hij haar het hof en ja …zij vindt dat tof!…

Het ezeltje Asinus naar men zegt dom en koppig bovendien. Torst een last aan literaire beelden en icoonvorming, die in de taal niet snel zijn evenknie zal zien. Grijs of bruin, één meter veertig boven de aarde krijgt ook zijn werklust in deemoed en nederigheid religieuze waarden. Het ezeltje Asinus; wie kent niet het Jeruzalem's Palm Pasen onthaal…

Schotse hooglanders kijken verbaasd naar mijn fiets maar negeren mij…

De liefdesdans van de twee futen een prachtig gezicht. Dansend van plezier op het water. Dieren hebben ook gevoelens. Ook zij willen de liefde delen en daar is natuurlijk niets op tegen. Dansend in het water, geeft vreugde als je dat mee mag maken. Als mens voel je je dan gezegend.…

een zwarte vogel met gele snavel tikt zachtjes tegen het raam een teken om stilaan vrolijk op te staan mereltje lief mijn grote hartendief want elke vroege morgen zingt hij eerbiedig voor mij vlekkeloos… zijn mooiste lied !…

Dat er vandaag opnieuw een naaktslak onder een teringsnelrijdende autoband is verpletterd, kan velen niet bommen, maar mij wel en daarom breng ik die grote ellende even onder uw aandacht.…

Het land achter de bergen is nog gelijk aan hoe de natuur het eens heeft geschreven en kreeg een naam uit eigen overmaat geënt op stilte en de dood. Zonnehitte gaf de regen nauwelijks een kans wind blies zand verrassend hoog, tot duinen. Nu klinkt de roep: laat dit landschap blijven! droog en weerbarstig, met een enkel dier, die tussen dor…

Ach.... daar lig je aan de kant middenberm - snelweg A2 geraakt door een snelle wagen gedood door de klap en toch... blijven je vleugels fladderen en proberen maar het gaat je niet lukken prachtig mooie buizerd nooit ga je nog wolken bereiken het einde van jouw schone vlucht.…

Laat op de dag haastig op weg naar de supermarkt om de nodige voedingswaren in te slaan. Het schemerde al. Ik zag weer al die aanknopingspunten die ik wel dromen kan. Als ik blind zou worden, dan zou ik er ook wel komen, met of zonder hond. Ineens was daar die vrolijke zwaan, die mij met een hoge stem vriendelijk groette. Het was menselijker dan…

Ik zag iets vliegensvlug voor mijn ogen een kolibrie kwam aangevlogen. Zo sierlijk, met al zijn kleuren. De kleinste vogel, voert met zijn waardigheid, zijn eigen beleid. Hij kan links, rechts, omhoog, omlaag zelfs ondersteboven vliegen. Dat kon ik haast niet geloven. Een tuimelvlucht in de lucht. Zijn vleugeltjes zijn zo flexibel…

Dag onze lieve hond, Het moment is aangebroken dat we je moeten laten gaan maar wat hadden wij een geluk dat jij in ons leven bestond. Daarom verschijnt er nu door het einde, van verdriet een traan. Het leven hoort niet te bestaan uit alleen maar pijn. Als dit er alleen nog maar is om te overleven kan al dat lijden, natuurlijk niet de bedoeling…

Een zingende vogel fluit in de stilte haar melodie. Adembenemend en fascinerend. De stilte is voelbaar. Bewustwording van de rust die je soms nodig hebt. Het besef kwam pas, toen ik haar in stilte hoorde fluiten.…

vanmorgen blafte jij nog, kwispelde met je staart, jij was ziek, maar toch, jij was mij nog zoveel waard, niets kon de dierenarts nog bereiken, de ziekte zat door heel jou lijf, met je ogen liet jij mij zo vaak blijken, baas ik ga niet nee ik blijf, maar de spuit van die dag, daardoor ben jij dan toch gegaan, het leek wel of jij zei toe…

Wit wollen kanten ding overmeestert en versiert Schattig spul dat zo groen aankijkt en leidt, ja zij siert Mijn vaak droef hart wordt ontdooid door de dabbende pootjes Prutoogjes bedelen om aaitjes en streeltjes toch zo oprecht warm Gezelschapsdame eerste klasse al heeft ze rasse noch klasse Roze oortjes en knalroze neusje ( van de zalm ), grapje…

elke morgen om half acht, komt hij mij begroeten, half slapend van de nacht, voel ik hem snuffelen aan mijn voeten, na een grote stoeipartij, stap ik klaarwakker uit bed, mijn vriend kwispelt blij, als ik hem op de grond heb gezet, samen op weg naar de wc, hij is altijd nieuwsgierig, overal doet mijn vriend aan mee, en ik? ik vind het…

Je kleine broze hartje Het gaat vreselijk tekeer En bij iedere knal waar je zo van schrikt Doet mijn hart een beetje zeer Aan de hemel spatten sterren In duizend kleuren uit elkaar Een prachtig tafereel, aldus velen Maar voor ons valt het erg zwaar Want ons hondje is al oud En begrijpt het allemaal niet Ze trilt de hele dag van angst…

Twee zwanen drijven verbaasd in het meer achter mijn paleis. Met hun lange nekken kijken ze hun ogen uit, ze maken geen haast en ze raken niet echt van de wijs. Ik had ze nog ingelicht, maar ze malen er niet om, sterker nog, ik had ze uitgenodigd, kan toch, maar ze zagen geen gevaar, zowaar.…

Vragend kletst hij z’n knuffelbeer of hondje de oren van z’n kop vult zelf alle antwoorden in na een door hem belegde top maar altijd bereid in overleg te gaan Ze smeden plannen samen En met z’n beiden kunnen ze weten ze zeker dan ook de hele wereld aan Wat een mooi vredig en schattig tafereeltje Wellicht zijn Hitler en/of Gandhi zo…

van nature ben ik niet zegt de wetenschap aanhankelijk lief en sociaal door de eeuwen heen in het script van mijn dna zijn er fouten geschreven niet meer of minder is het aangeboren een beperking aldus zeggen de geleerden een foutje in het systeem die aan baasje en bazin trouw zich verbinden laat een open gezicht denk ik met een zonnig…