Het leven zou hem niets meer vragen of veranderen. De dood fluisterde wat hij niet meer kon dromen. Dankbaar zocht hij de stilte die hij niet kon verliezen. Waar hij wachtte werd de stilte een metgezel en keek hij naar de mensen die hun stemmen volgden Ze zagen hem maar gunden hem alleen een oude schaduw op een bank waar wachten geen belofte…

Het kwik zakt naar beneden niet wetend dat het al weer erg lang is geleden dat ik warmte bezat maar het alom heb gemeden juist omdat ik het zo koud had…

Ik zag je lopen over straat, alleen en zoekend. Je keek naar binnen of je me misschien zag je had je hand boven je ogen tegen de zon, als een indiaan in een film met John Wayne. Je zag mij niet in de schaduw, zelfs niet toen ik met tegenzin naar je zwaaide. Je liep weer door, je schouders licht gebogen en kijkend alsof je je laatste duppie…

Zoek me Vind me Verscheur me Verknip me En blaas me uit Zie me vallen Zwaai me uit Maar raap me op Plak me Verbind me Zie me Herken mijn blik Maak mij jouw plan En vind me dan Jouw tweede ik…

Je loopt eenzaam door de straten Denkend aan de tijden die geweest zijn. Ooit was het het heden, Nu alleen nog maar het verleden. Ooit was er zoveel geschater en gelach, Dat is overgegaan naar pijn, verdriet en minachting. Als klein meisje had ik een mooie tijd, Genietend van het leven, genietend van iets kleins. Wat kunnen mensen wreed zijn…

Getroffen door kilte In één klap een grote stilte. Soms lijkt het of je helemaal alleen bent Of daar waar niemand je kent. Soms loop je moederziel alleen Gewoon zomaar ergens heen. Je weet niet waar je naar toe moet Dus je loopt verder, gewoon te voet. Je voelt je soms zo onzichtbaar net of niemand je ziet Leef ik wel? of ben ik er…

Ik keek in het duister En vergat het licht Ik keek naar de nacht En vergat de dag Ik zag verdriet En vergat de glimlach Ik droeg haat En vergat vriendschap Ik voelde de koude En vergat de warmte Ik zag de dorre vlakte Maar vergat de oase Ik beleefde oorlog Maar vergat de vrede Ik zag de dood En vergat te leven.…

Doelloos loopt ze door de kamer Haar gedachten zijn elders Het is donker en kil in huis; ze rilt De thermostaat moet hoger, denkt ze Het voorjaar lijkt niet op een voorjaar Maar het deert haar niet Alles in en om haar heen huilt Wonderlijk hoe de natuur zich soms aanpast Ze staat voor het het raam De straten zijn nat en leeg De huizen…

Voor jou die zoveel heeft moeten lijden aan je eigen gedachten Jouw leven bestond uit leugens uit pijn Je leefde van dag tot dag Iedere dag deed je pijn Diep in je hart Diep in je hart wilde je voorgoed weg Nooit meer terug komen, WEG Weg van de leugens Weg van de pijn Weg van de angst Weg van je ongelukkige leventje Je had…

vanuit de duisternis keek je naar de wereld naar de mensen, naar het geluk je probeerde met je hand deze warmte naar je toe te halen om maar nooit meer de koude en de eenzaamheid te voelen.…

Ik moet me goed inpakken zeg jij Maar jij hebt me allang ingepakt zonder dat ik het wist zak we lopen naar buiten maar niet samen want jij bent altijd samen en niet alleen met mij…

Ik voel me wegglijden In een eenzame diepte In een put Waarvan de bodem niet in zicht is. Ik voel me bevriezen In een wereld Van steen en ijs Ik voel me leeg In een volle wereld...…

Vanavond is de drempel de rusteloosheid in mijn hart Ik zit ik loop en verdenk het leven dat het mij bespioneert Groene takken met dode vogels die net als ik het nest niet hebben onderbouwd en te vroeg waren uitgevlogen naar de grote wereld Ik zoende de kiezelstenen in mijn hand en waande mij kasteelheer Maar stierf als kind in…

Ik voel de tranen branden en toch voel ik die lach Sterke gedachten dwalen door mij heen Maar ik ben niet sterk ik ben alleen. Een illusie dat alles goed gaat een discussie tussen twee uitersten die ik beide haat. Gedwongen tot dit leven gedreven langs de pijn eenzaamheid is me langzaam bekropen ik was blind tot ik besefte hoe het…

Het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou. Elke morgen: de kamer leeg, het brood, de kaas, het smaakt nergens naar. Waar wij ooit elkaars warmte waren, daar is nu leegte, enkel nog maar kou. Ik huil op mijn kussen en praat tegen dat van jou: “Welterusten schat”, “Goejemorgen lieffie!” Wat ik ook probeer, het zal nooit meer hetzelfde…

Doen de bloempjes aan zijn, Liefdevolle plantje in mijn, Eerst zo onpersoonlijk raamkozijn, Mij, mezelf, een fractie meer, Beetje lichter, minder zeer, Licht in mij, een beetje meer? Wil ’t wel maar denk 't niet, Wilde ook dat hij me liet, Wilde ja, dat niemand ziet, Mij, mezelf, een fractie meer, Beetje lichter, minder zeer, Wil ’…

Om mij heen is het intens stil, het voelt ijzig koud en kil. Om mij heen sluipt de duisternis, alsof ik iets essentieels in mijn leven mis. Plots verschijnt daar een kleine straal, Die me warmte geeft, heerlijk en ideaal. Plots verschijnt daar de gouden zon, die langzaam aan ruimte won. Daar naar de zon daar wil ik heen en plots voel ik me…

Ik liep op het strand met blote voeten in het zand. Ik liep langs de zee, de golven namen mijn gedachten mee. Ik liep heerlijk op het strand, en ging zitten in het zand ik staarde naar de mooie zee en kreeg plots een goed idee Ik rende op het strand met mijn blote voeten in het heerlijke zand ik riep heel hard tegen de zee: neem alle…

spiegelbeeld meisje toch alles dat je deelt is met mij levenstraan in je ogen ik zie je staan nooit echt blij eenzame gedachten ik kan ze niet veranderen ik strijk zacht langs je wang wat wil ik zijn hoe alles ooit was spiegelbeeld een scherf en een kras niets duurt voor altijd maar wel ontzettend lang…

Wij wachten niet meer. Wij hebben genoeg gewacht. Al die maanden en jaren dat we er naar uit keken. Hoe we er dan samen over spraken, wanneer het kwam en hoe dat zou zijn. Maar nooit kwam het, nooit, en telkens stierven we dan een beetje. Toen na al die jaren toen kon ik het niet meer, niet meer wachten. Ik had genoeg gewacht. Het…