Zo vrij als een vogel is in de lucht Zo woordeloos bevlogen van de pracht, Van het hemelgewelf, Dat zij nooit meer daalt op de grond waar het Begin van haar vlucht was gelegen toen Zij de modder ontsteeg Dus bind ons met touw, maar daar Waar huid brandt, vezel te diep, Te hevig, zijn weg, door ons…

Een eind lopen Even lucht happen Zonder haast, zonder haat, Glimlachen kopen. Ik besta niet Zeg ik hen Heel serieus, heel duidelijk, Onecht verdriet. Bij beelden stilstaan Stenen gezichten aanraken Met passie, met ongeloof, Vleugels uitslaan. De mensen staren Wijzen naar mij Uit gewoonte, uit afschuw, Uitgerold garen. Genaaid…

Nooit een hand gevoeld die warmte straalt of liefs ophaalt maar liefde bedoelt Nooit een passie gehad die stralend bloeit of eeuwig boeit maar ben het zat Nooit de goedheid weten die overwint of altijd zingt maar ben versleten Nooit de waarheid zeggen die prachtig klinkt of zachtjes zingt maar verdraaid uitleggen Nooit de luchten…

leven als een eenzaam mens een lichaam dat vervaagt woorden eens uitgesproken de ziel die het verdraagt onzichtbaar voor de mensen toch zichtbaar voor hun haat leven in het duister alsof je niet bestaat zijn zoals de wind toch gebonden aan het leven liefde ooit gegeven haat gekregen de liefde nooit beantwoord nooit bestaan ik heb…

Met tranen in de ogen schil je mij, rok na rok snijd je grove stukken Je huilt er zachtjes bij In de kern schuilt het geheim je brengt het dichterbij Ontdekt een vage schittering verdwenen na de eerste blik Je kijkt een tweede keer Oogleden gaan op en neer Een dikke traan zout mij conserveert, jij bent weer vrij…

Knipperend met mijn ogen zie ik sterren vallen en onder aan die boog van licht doet een wens zijn gevolg Telkens weer, zie je even niets in het geweten van de duivel in het donker van de hemel achter de handen voor je ogen Pijnlijk, elk geluid is onbekend geen voorstelling te maken en toch, je bent nieuwsgierig wee en gebeente, de droom…

Had ik maar rust Mijn leven geleefd in een roes Nu verlang ik naar eerlijkheid Het liefst de rust van het bos Uren gedanst op de harde beats Terug naar huis op de fiets Met een of andere meid achterop De wereld was te klein voor mij Met de auto m'n brood verdienen De boord gesteven en gestreken Producten aansmeren voor erkenning De zakenwereld…

Verloren Dwaal ik Door de tijd Ben ik Ingekapseld Door intens verdriet Woordeloos Omhels ik droefheid Laat zakken De moed Om verder te gaan Ik weet niet hoe Of waarom ik leef Weet niet als anderen De onbevangenheid Om open te staan Onschuldig te zijn Alleen maar te zijn In mijn dromen Zoek ik Tastend in beelden Naar antwoorden…

heb jij even aan de vrijheid geroken je handboeien verbroken gespoten: hoop doet leven heb jij even de speelruimte gezien zuurstof gehapt voor tien je gemoed lucht gegeven heb jij even de draagwijdte gevoeld de ovenhitte gekoeld de huid flink ingewreven heb jij even de vastberadenheid geproefd de apathie afgetroefd je hoofd bewuster…

Mijn liefste, waar zou je kunnen zijn? Ik smeek je, laat eens iets weten. Godverdomme mijn hart doet pijn. Ik zit hier nu in mijn kamer, eenzaam en alleen. Is dit nu het leven? Sorry dat ik nu even ween. Ik sluit mijn ogen en vraag aan god; Waarom moet ik mij zo voelen? Is de wereld dan echt rot?…

De kou trekt door haar lichaam Een nieuw slachtoffer gevonden Zij staart wat door het raam Haar lichaam vol met wonden De warmte is verdwenen En leeg is nu de stilte Haar witte, lange benen Zijn nu gehuld in kilte De kou trekt door haar lichaam Verdrijft nu elke kracht En starend door dat raam Had zij dat al verwacht Daar eenzaam en…

nu ik regelmatig ronddraai in een cirkel als een stupide slang happend naar eigen staart zie ik vaag vanuit een ooghoek de rijdende trein in de verte verdwijnen eens zat ik als een volleerde machinist in het bestuurdershok en verkleedde mij af en toe ook nog graag als conducteur om op een fluitje te blazen dat is voorbij ik vond mezelf…

ronddwalende zielen op zoek naar kleur wit vertekend strompelend verder, vastgeketend in de mist der waanzin. vervagen zonder tijd in grauw stuifmeel...…

Je kijkt even achterom terwijl je fiets over de Wallen, afgeleid door al dat rode licht met hier en daar wat bloot. De hobbel in de weg, de bobbel in je broek het gevoel van verlangen op jouw leeftijd nog niet weg. Muziek galmt uit kroegjes en de pijn in je arm van die spuit van vandaag je hebt zin in een borrel. Je kijkt even achterom…

terug bij vroeger bij de evengrote verlatenheid onder twee ogen en duizenden gedachten dat mistroostige gevoel met de wrange vrijheid je erbij neer te leggen als het zakdoekje van niemand zeggen…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…

Netels kan je beter niet zoenen en egels moet je voorzichtig strelen. Maar als lelies willen botsen met de harde rotsen is de verliezer steeds gekend. Als je zachtjes wil zingen naast een schrille zaagmachine zullen de klanken schrompelen. Het lijkt op lieve woorden mompelen voor een hart van steen. Naakt in prikkeldraad hangen, met stukgebeten…

het is een zooitje in mijn hoofd oude gedachten liggen weg te rotten ruimen van peinsafval wil niet vlotten de humor is van zijn bron beroofd het is een vieze troep in mijn kop de ideeënontwikkelaar is overjarig de geheugensterkte veel te karig het wordt dementerend zelfs een flop het milieu in mijn bovenkamer is grondig verstoord de lucht…

ik zit aan het water en kijk naar de mensen die met hun boot bezig zijn een hond blaft, auto's tuteren ik vergelijk mezelf met het dore blad dat van de kastanjeboom valt de wankele stengel aan de kant van het water alleen meer blaadjes vallen in het water, het water alles wordt er in weergegeven zoals ik het zie verbogen en grauw…

't Is alleen dat ik dat zou willen zeggen of dit en hoe is het met jou 't Is alleen dat ik een lach zou willen opzetten of leren en wat delen met jou 't Is alleen dat ik zou willen raken of fluisteren en me verstaan met jou 't Is alleen alleen.…