Wanneer je terugblikt op je leven, dat leven dat je hebt geleefd denk je, kon ik nog maar even, maar dat is zo verkeerd! Terugkijken, ja dat mag wel, overdoen geen optie van goede en foute dingen leer je, een soort interactie op verdwenen tijd. Wanneer je de jaren op aarde geleefd en voldaan overziet denkend aan de niet leuke dingen…

het kiezen kan erg zijn het moeten kiezen is zeker erg meestal niet zo fijn soms gewoon niet te doen haar wereld viel in duigen na het gebeuren van toen nooit zullen die boom en ik nog naar elkaar gaan wuiven niemand had nog erg niemand die wist dat ik voor mijn kind de laatste maal moest kiezen haar eikenhouten kist…

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

Soms komt geluk pas na vele scherven breekbaar blijft het tot het eind…

Mijn zijn was niet verzekerd in het gezin waarin ik geboren werd er was wel direct een verzekering voor overlijden maar geen voor mijn leidende lijden in mijn ganse leven ik koos niet voor Gods verzekering wilde daarvoor geen premie betalen zodoende ben ik uitgesloten van alle pracht en praal van Hem niet zozeer in het tijdelijke…

Ik ben me eigen slechtse vriend. Ik lieg in me eigen gezicht en geloof me eigen leugens. Me vrienden zijn niet de vrienden die ik denk dat ze zijn. In strijd met me eigen brein. Ik wil de leugens niet geloven maar de waarheid komt niet boven. Het blijft onder. Diep begraven onder een berg zelf bedachte leugens. Ik weet dat ze niet waar zijn…

Op visite bij je moeder en ik bij mijn schoonmoeder. Elkaar ruim vier maanden niet gezien, het lijkt zo onwerkelijk, maar het is echt waar. Dagen keek ze ernaar uit, vrolijk appte ze: "nog een paar dagen en dan komen jullie!" Het werd een mooi weerzien, wij gunnen dit anderen ook. Helemaal in haar element toen wij bij haar…

In de vroege ochtend wandelt alles in mij, in de vroege ochtend voeren mijn benen mij naar de stilte van buiten, die met zachte bries getooid, gevoelens weet te ontsluiten en gedachten ontplooit. Benen, gevoelens, gedachten, dwalend door de stille straten, die even alle zorgen verzachten als de nacht het etmaal heeft verlaten.…

Ik ben geboren zoals iedereen, Ik heb een vader en een moeder. Waarom doen ze tegen mij dan zo gemeen? Ik vind mezelf beslist geen fenomeen En al helemaal geen loeder. Ik ben geboren zoals iedereen. Heb ik soms te weinig oestrogeen, Of juist te veel? Weet jij het, moeder? Waarom doen ze tegen mij dan zo gemeen? Ik ben een mens en niet…

Je kunt je last delen met velen Maar er zijn dagen dan heb je genoeg aan een kruiwagen…

In deze donkere nacht ligt ze peinzend wakker, haar gedachten gaan uit naar de vorige dag. Had de wind haar gisteren maar geholpen, maar door het suizen van de bomen kon ze de woorden niet verstaan. De nacht duurt zo lang en ze is bang, had ze maar handen die konden praten, dan zou ze misschien haar zelf kunnen troosten. Nu weet ze niet wat…

Ja, de bloementuin van mijn moeder machtig mooi en magnifiek al die kleuren, 't was een plaatje memorabel en uniek viooltjes en een vlijtig liesje lelies van dalen kreeg ik mee voor in een heel klein vaasje u deelde uit en was te vree rododendron en rozen zo schoon en heel subliem en vandaag op mijn geboortedag die herinnering intiem…

Het is verwarrend om geheim te zijn Ben zo dichtbij en moet weer weg- niet nu! Waar te blijven Ik mag er zijn maar mag niet gezien…

Er daar stond hij, de junior een mooie jonge man met krullend rood haar en een verzorgd rood baartje ik was op slag verrukt ik zeg niet verliefd dat wil ik als senior niet meer maar wel verrukt, verrukkelijk we spraken wat woorden en ik zag hem blozen dat zit daarbinnen wel goed dacht ik mezelf kennende want ik was ook rood roder…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

woorden hebben kracht woorden hebben macht sommigen doen verlangen en anderen blijven maar even hangen bedoeld om de waarheid te laten ruiken soms echter laten woorden zich misbruiken we hopen op hen te mogen bouwen ze te kunnen vertrouwen soms schieten ze tekort soms kunnen ze je wel degelijk raken je hele ziel en zaligheid opfleuren of…

Mijn nicht Harriet stuurde mij een app met de vraag hoe het nu met ons gaat vergezeld van twee schattige video’s hoe zij heerlijk ouderwetse spelletjes leert als schaduwspel en kiekeboe aan dochter Isa De vrolijkheid hiervan is zo aandoenlijk Het komt binnen in mijn hart, dat wel De emotie in mijn brein laat mij in de steek Hun gelach verdrijft…

Ik zag mijn moeder door het raam van glas ik had dat kuchje ‘k wou dat dat er niet was ik zorgde ik hield me aan de regels ik deed zoals van me wordt verwacht om m’n moeder te beschermen ongeacht dat ze binnenkort sterven gaat tranen zag ik tranen op haar gelaat we huilden met glas er tussen ik zwaaide en gaf haar kussen een ongekende…

hoeveel talen je ook hebt leren spreken hoe ver je ook reist hoe groot ook de wijsheid die je ermee hebt bereikt ooit zul je ervaren na alle wereldzeeën te hebben bevaren dat je aller diepste gevoelens voor altijd daar gedijen waar ze oorspronkelijk ooit thuis waren want wat is gebleken je oren kunnen alleen daar de waarheid…